อัยย์ญาดาต้องพบกับความเจ็บปวดที่สุดในชีวิตเมื่อ ชาครินทร์ บรินรามพิพัฒน์ เจ้าบ่าวหายตัวไปในวันแต่งงานโดยไม่รู้เลยว่าเจ้าสาวของเขาตั้งท้องได้เดือนกว่าโดยที่ไม่มีใครรู้ หญิงสาวเก็บตัวและคลอด น้องเอ๋ย ลูกสาวหน้าตาน่ารักที่ถอดพิมพ์พ่อมาอย่างกับแกะ ห้าปีหลังจากนั้น โชคชะตาทำให้เธอได้พบกับ เขา อีกครั้ง เจ้าบ่าวที่หนีเธอไปในวันแต่งงานผู้สร้างบาดแผลใหญ่ไว้ในหัวใจของหญิงสาว ทว่าอยู่ในสถานะที่แตกต่างกัน เมื่อชาครินทร์คือเจ้าของรามพิพัฒน์ กรุ๊ป ยักษ์ใหญ่ที่มีโรงแรมหรูในเครือมากมาย เธอไม่รู้ว่าทำไมชาครินทร์ถึงโหดร้ายกับเธอนัก พบกันเขาทำราวกับเธอเป็นสิ่งไร้ค่าและต่ำต้อยไม่พอยังต้องแบกรับความปวดร้าวซ้ำสองเมื่อเขาพยายามจะยื้อแย่งลูกสาวตัวน้อยที่ชอบเรียกเขาอย่างฉอเลาะว่า ป๋าโอม
เธอต้องเข้มแข็งมากแค่ไหนกับการที่ต้องมีชีวิตอยู่เพื่อชดใช้ความแค้นให้ชาครินทร์ด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส เธอไม่เคยรู้อดีตของเขา แต่เมื่อกลายเป็นเจ้าสาวที่ถูกทิ้งเธอก็จะต้องมีชีวิตอยู่เพื่อหัวใจอีกดวง เพื่อที่จะบอกยอดดวงใจของเธอว่า ป๊ะป๋ายังรักหนูน้อยไม่เคยเปลี่ยนแปลง

“นัดพบกับมันกี่ครั้งแล้วอัยย์...บอกพี่ว่านัดพบมันมากี่หนแล้ว หรือไม่ชอบใช้ผู้ชายคนเดียวถึงได้เที่ยวร่านไปหาผู้ชายคนใหม่ ติดใจอะไรมัน...อ้อ...หรือว่าเบื่อรสชาติผัวเก่า อยากลองของใหม่แต่ไม่มีโอกาสถึงได้แอบไปลักกินขโมยกินกันที่อื่น!”
ฉาด!!!
อัยย์ญาดากลั้นใจรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายดันมือหนาออกแล้วตวัดฝ่ามือลงบนหน้าเข้มเต็มแรง หญิงสาวฉวยจังหวะที่เขาชะงักงันผลักอกกว้างออกแล้ววิ่งตรงไปยังประตูทว่าไม่ทันคนตัวใหญ่ที่วิ่งตามมาและคว้าตัวเธอไว้ได้
“กรี๊ด!!...ปล่อยอัยย์...พี่โอมปล่อย!”
“คิดจะไปไหนอัยย์...พี่ไม่ให้เธอไป...ไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้น!”
“ไม่!!”