เธอย้อนยุคมาโผล่ในสมัยที่บรรพบุรุษชาวโรมันเริ่มก่อตั้งกรุงโรม เพื่อตกเป็นหนึ่งในเหยื่อกามของคดีชำเราหมู่ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์!
โฉมสะคราญโดนย่ำยียับเยิน เจ้าจำพรากจากบ้านเพื่อวิวาห์
ยิ่งนางสะเทิ้นอายสับสน ไฉนยิ่งงดงามเป็นหนักหนา
ยิ่งนางขัดขืนดิ้นรน เขากลับยื้อยุดฉุดลากมา
ในอ้อมแขนแข็งแรงแกร่งกล้า ร่างเจ้าเย้ายวนระทดระทวย
‘'จักให้ดวงเนตรงามเลือนพร่าด้วยน้ำตาไปไยเล่า? พ่อเจ้าได้แม่เจ้า, ยามนี้ข้าก็ได้เจ้าเป็นศรีภรรยาเฉกเช่นเดียวกัน''
(คำรจนา ของโอวิด กวีโรมัน)