“นี่ลุง! เลิกมาวอแวอ้อล้อทำหน้าม่อกับญ่าหลินน้องสาวผมได้ละ เดี๋ยวจะไม่ได้แก่ตายแล้วจะหาว่าไม่เตือน”
แจสเปอร์คาบบุหรี่ยืนเท้าเอวมองหน้าคู่อริต่างวัยด้วยท่าทางยียวน
“หน้ากูเหมือนพี่ชายพ่อมึงเหรอไอ้หน้าอ่อน เรียกซะสนิทสนมเชียวห๊ะ! ลุงบ้านมึงสิหน้าตาเหมือนเด็กอายุยี่สิบต้นๆ แบบนี้ ลุงพ่องง” เชฟเกรียนยกตะหลิวขึ้นชี้หน้าเด็กหนุ่ม สีหน้าท่าทางยียวนกวนตีนไม่ได้แตกต่างกัน จู่ๆ มากล่าวหากันว่าแก่มันยอมได้ซะที่ไหน
“พี่แจสเปอร์คะอย่ามีเรื่องกันเลยนะคะ ญ่าหลินขอร้อง ยังไงญ่าหลินก็ตัดสินใจแล้วว่าจะเรียนทำอาหารกับลุงเขา” หญิงสาวรั้งแขนพี่ชายเอาไว้
“คำก็ลุงสองคำก็ลุง ถึงจะแก่แต่พี่ก็มีหัวใจนะน้อง ประเดี๋ยวจับทำป้าให้ร้องซี้ด… อ้าทั้งคืนซะหรอก แหมพูดแล้วมันเขี้ยว”
เชฟเกรียนหลับตาแลบลิ้นทำหน้าฟินใส่ญ่าหลิน
“ดูมันทำสิ! น้องเห็นไหมว่าไอ้ลุงนี่มันหื่นขนาดไหน”
แจสเปอร์หันไปฟ้องน้องสาวพร้อมกับกัดเขี้ยวเคี้ยวฟัน