เธอตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองกำลังถูกผู้ชายสารเลวพรากพรหมจรรย์ไปอย่างเลือดเย็น...แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกเมื่อปีศาจร้ายตนนั้นกลับมาอยู่ต่อหน้าหล่อนอีกครั้ง!
แล้วหล่อนจะทำเช่นไร...เมื่อเพลิงปรารถนาของเขากำลังแผดเผาความเกลียดชัง เหลือเพียงความเร่าร้อนและสิเน่หาอยู่เต็มหัวใจ

***************************

แสงไฟสลัวสาดส่องให้เห็นแววตาดุดันที่พราวระยับชัดเจน หญิงสาวขมวดคิ้วในขณะที่เริ่มโคลงศีรษะไปมาช้าๆ ผู้ชายสารเลวคนนั้นจะเป็นเจ้าของโรงแรมใหญ่โตระดับนี้ไปได้อย่างไร
ไม่หรอก...หล่อนไม่เชื่อ
แต่สายตาที่มองหล่อนแบบนั้น...
“แก...”
“ดีใจจังที่จำผมได้แล้ว”
ไม่พูดเปล่ายังคว้าเอวคอดเข้ามาแนบชิด ปาวลีซึ่งไม่ทันตั้งตัวจึงตกอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงอย่างง่ายดาย
“ปล่อยนะไอ้คนสารเลว”
มือทั้งสองยังทุบตีเป็นพัลวัน แต่คิดว่าแรงผู้หญิงตัวเล็กๆ จะสู้ชายชาตรีอย่างเขาได้หรือเมื่อมือใหญ่เพียงข้างเดียวก็สามารถรวบข้อมือบางทั้งสองเอาไว้เหนือหัวได้ มิใช่เพียงแค่นั้นยังโถมร่างตัวเองเข้าหาจนแผ่นหลังเล็กนาบลงกับพื้นทรายนุ่ม
“อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ”
“ใครเขาจะทำบ้า ผมกำลังจะทำรักต่างหาก”