เธอมีความสุข... ฉันมีความสุข... มันดูลงตัวไปเกือบทุกอย่าง
สถานะคนรัก สถานะคนถูกรัก เราเรียกกันและกันว่าที่รัก
ช่างสุขสมฤทัยแบบที่ใครต่อใครใฝ่หา
...แต่!! ความรู้สึกนั้นมันอยู่กับฉันเพียงชั่วเวลาหายใจเข้า
ไม่ทันที่จะได้หายใจออก เขาก็จากฉันไปโดยไม่มี... แม้แต่... คำร่ำลา!
ทำไมกัน! นี่ฉันทำผิดอะไร ?
ไม่มีคำตอบจากคนที่จากไปแล้ว ฉันรู้ดี และฉันควรจะปล่อยวางมันไปสักที
หากไม่ใช่ว่าเขากลับมาอีกครั้ง!
กลับมาด้วยสถานะใหม่!
สถานะที่ฉันไม่คาดคิดและไม่อยากเป็น!
จาก “คนที่รัก” กลับแปรเปลี่ยนมาเป็น “พี่น้อง” นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!
ไม่... ไม่มีทาง... ฉันและเขาต้องไม่มีทางที่จะจบแบบนี้...
ฉันไม่... ฉันไม่ต้องการ... ฉันไม่ต้องการพี่ชาย!
