มหาเทพเหลียงเจี้ยงเซียงดีดนิ้วยาวที่หน้าผากมนของเซียนแมวน้อยข้างกาย ยามที่เห็นนางจดจ้องร่างกายที่เริ่มเปลือยเปล่าของอ๋องห้าซุนหวงหมิง
“ท่านเทพ..! ข้าเจ็บนะเจ้าคะ”
“ข้ายืนอยู่ข้างกาย เจ้ายังกล้ามีสายตามองบุรุษอื่น”
“ข้าเพียงอยากศึกษาท่วงท่าของพวกเขา”
“ท่าทางพื้นๆ เหล่านี้ข้าล้วนทำเป็นทั้งสิ้น หากเจ้าอยากศึกษาก็กลับตำหนักเทพ ข้าจะเป็นอาจารย์สอนเอง มิต้องลอบมองผู้ใด”