คิดว่า พี่ชายที่แสนดี คือ รักแท้ แต่แท้ที่จริงแล้ว
คือ รักแย่ๆ ของน้องชายที่แสนน่าชัง ต่างหาก
ณัชชา วงศ์สกุล เริ่มสับสนเมื่อ ฐานะมานะโรจน์
เข้ามาป่วน กวนใจ ทำหวั่นไหว
ด้วยข้อเสนอ Friend with benefits

.............................................................................................................................................................

“อือ...” ร่างเล็กอวบอิ่มของณัชชาขยับพลิกกายนอนตะแคงหนีแสงอุ่นแยงตา พาดแขนบังบดอกอิ่มรำไร ปรือเปลือกตาเล็กน้อย อย่างต้องการจะหาว่ารีโมททีวีวางอยู่ข้างกายหรือไม่ ทว่าสิ่งที่เห็นและสัมผัสได้กลับเป็นร่างกายกำยำ ล่ำสัน ใหญ่โต นอนหงายพลิกหน้าไปอีกด้าน มีชายผ้าห่มผืนเดียวกันกับเธอปิด ‘เขา’ ไว้หมิ่นเหม่ เห็นเพียงเท่านั้น เธอก็ทะลึ่งพรวดผุดลุกนั่ง กรีดร้อง “กรี๊ดดด”
“อะไร…” ฐานะงัวเงียตื่นหลังได้ยินเสียงกรีดร้อง ก่อนจะเปล่งเสียงสองตามมา “โอ๊ะ!” เมื่อถูกปลายเท้าขาวเนียนยันโครมเข้าให้ กายแกร่งหนั่นแน่น กลิ้งหลุนๆ ตกเตียงไม่เป็นท่า มันก็ไม่ได้เจ็บหรอกนะ หากแต่เสียหน้ามากกว่า “อะไรวะ?”
“ไอ้ฐานะ! ไอ้เลว! ชาติชั่ว! มั่วไม่เลือก! ชอบเกลือกกลั้วอาจม! ข่มเหงผู้หญิง! ไอ้… ไอ้…” ณัชชาสรรหาคำด่ามาเป็นชุด พวงแก้มร้อน โมโหขั้นสุด ทะลุจุดเดือด มือกำผ้าห่มปิดหน้าอกหน้าใจไว้แน่น หายใจหอบโยน
แม้นของเธอจะเป็นรุ่นจอแบน แต่ก็แบนอย่างมีสไตล์ เว้ย!