....................................
"จะแค้นเคืองอะไรกันหนักหนาค่ะ ไม่รักกันเเล้วหรือไง?" เอ่ยถามเขาด้วยเสียงสะอื้น จนคนฟังรับรู้ได้ถึงความเศร้าจากน้ำเสียง
"... ต้องการอะไร?" น้ำเสียงยังเย็นชาจับจิต คงไม่ต่างจากจิตใจของเขาที่ด้านชาในตอนนี้
"แค่ต้องการให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม ได้มั้ยคะ?" เว้าวอน ออดอ้อนด้วยน้ำเสียงที่ยังเจือสะอื้น แต่กระนั้นยังต้องกลืนก้อนสะอื้นที่จุกแน่น ก่อนจะกระพริบตาเพื่อไล่น้ำตาที่จวนเจียนจะไหล
"หึ เธอฝันไปหรือเปล่า? ตื่นซะที!! อย่าพูดอะไรที่มันฟังดูง่ายไปหน่อยเลย" ร่างสูงแค่นเสียงหัวเราะ มุมปากยกยิ้มหยัน สายตาเขาเหยียดหยามจนแทบปิดไม่มิด
"แล้วตรงใหนค่ะที่มันยาก?" มุกไหมตอกกลับเขาทันควัน
"ยากตรงที่ใจฉันมันพังไปแล้วไง!! ใจคนไม่ใช่เครื่องจักร มันมีความรู้สึก มันเจ็บเป็น!" ตะคอกเธอกลับอย่างไม่ลังเลตามเเรงอารมณ์ที่อัดอั้นมานาน คนอย่างเขาถ้ารักก็มาก แต่ถ้าเกลียดจะเกลียดมากกว่าที่เคยรัก!!
..................................
"ได้โปรด มุก...ยกโทษให้ผู้ชายสารเลวคยนี้ด้วย ฮึก อึก..ได้โปรด...ที่รัก"
"ฮือ มะ ไม่ ฮึกฮึก"น้ำตาเม็ดโตพรั่งพรูเต็มสองข้างแก้มนวล ใบหน้าหวานแดงก่ำ มือบางโอบรอบแก้มสากขอเขาไว้ พลางโขกขมับแนบชิด สองสายตาสื่อประสานกัน ปากบางเริ่มเอื้อนเอ่ย....
...................................
โหลดตัวอย่างเพื่อทดลองอ่าน ก่อนกดซื้อได้นะคะ
