“ใช่ผมเอง มีปัญหาอะไรหรือเปล่า”
“ไม่...เอ่อ...มีค่ะ” ฐานิศรตอบกลับอย่างลังเล เพราะเธอไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาเจอเขา มันเลยเกิดอาการตกใจระคนดีใจ
“เราไปนั่งคุยกันที่โซฟาดีกว่า ผมมีเรื่องจะถามเยอะแยะเลย” พูดจบก็จับมือเล็กเดินไปที่โซฟา
“คุยเหรอคะ”
“ทำไม อยากให้ผมทำอย่างอื่นหรือไง” พิชญ์หันมาถามคนที่ตนจูงมือยิ้มๆ แต่ถึงอยากจะทำมากแค่ไหน เขาก็ไม่ทำเด็ดขาด นอกเสียจากเขาจะจัดการเรื่องหย่ากับภรรยาให้เรียบร้อยเสียก่อน
“ศร...ศรไม่ได้คิดแบบนั้นค่ะ”
“แน่ใจ”
“แน่สิค่ะ”
“เอาเถอะ แน่ก็แน่ แต่มานั่งนี่ก่อน ผมจะไปเอาน้ำมาให้ หรือจะดื่มไวน์”
“ศรดื่มไม่เป็น คุณพิชญ์ก็รู้นะคะ” พูดแล้วก็นึกถึงครั้งแรกที่เขาพาเธอไปโรงแรมกับการทำงานคืนแรก เธอกลัวและอายมากจึงหันไปพึ่งไวน์ กระดกเสียเกือบหมดขวดจนไวน์ออกฤทธิ์เธอก็กลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาท บุกเข้าหาเขาซึ่งเป็นแขกคนแรก พอนึกทีไรก็อายทุกทีและบอกตัวเองว่าอย่าแตะต้องของมึนเมาอีก
