“โลกดำมืด วิไลรู้สึกอย่างเดียว กำลังจะตายอยู่แล้วด้วยความสุขเค้นหัวใจ กลีบสาวของเธอทำทั้งหมด ทั้งหลั่ง ทั้งตอด ทั้งขมิบบีบรัดความคับแน่น เธอล่ะพยายามขมิบให้บีบแรงเป็นที่สุด ความเป็นชายต้องหักซะ แต่ไม่มีการกระแทกแทงใส่อีก ฉันจะหักแก ขมิบแน่นซะจนเขาชักออกไปไม่ได้
ในความมืดดำพิสุทธ์ เสียงเขาแหกซะดังลั่น
“ไม่ ไม่ ยังไม่ใช่”
กลีบเนื้อบอบบางทำดีเป็นที่สุดแล้ว รีดพิษให้พุ่งของเหลวอุ่นๆเข้าใส่ แล้วก็เม้นกันไม่ได้ การเบ่งพ่นอย่างแรงและยาวนานซะจน เขาน่าจะเบ่งพ่นจนตายๆไปซะ”