สตรีผู้เก่งกาจ มิฟังคำสั่งผู้ใดนอกจากนายตน แม้กายจะงดงามแต่ใบหน้าช่างเฉยชา
มีความแค้นอันแรงกล้าที่จะไล่ล่าผู้ทำร้ายครอบครัว
....
เย่ไหลเซียงนั่งคุกเข่าจับมือเปื้อนเลือดและดินโคลนของนางไว้แน่น
นางนั่งร้องไห้ต่อหน้าหลุมศพที่นางขุดด้วยมือและกระบี่
เพื่อฝังศพของท่านป้าอันเป็นที่รัก
“ฟ้าดินเป็นพยานตราบใดที่ข้ายังมีลมหายใจอยู่”
“ข้า ‘เย่ไหลเซียงจะล้างแค้นให้ท่านป้า
ล้างแค้นให้กับพี่น้องและผู้ติดตามข้าทุกคน”
“ข้าสาบาน!”
