*********
สตรีนางนี้ช่างไร้ยางอาย
ชาติก่อนก็วิ่งปรี่ไปหาเจ้าหานเจิ้นตง ฉีกสัญญาหมั้นหมาย มอบตัวปรนนิบัติชายอื่นอย่างไม่รู้สึกผิดบาป มาตอนนี้นางยังกล้ายืนจ้องเขาอย่างไร้มารยาทอีก
นางคงชอบ...
แต่ถึงนางชอบ เขาก็จะไม่ให้นางสมหวัง เขาจะไม่ให้นางมีความสุข เขาจะทำให้นางมีชีวิตที่ดีแต่เหมือนตายทั้งเป็น นางต้องการอะไรเขาจะให้นางทุกอย่าง ยกเว้นความรักความเอาใจใส่ เฉกเช่นที่เขาทำกับนางเมื่อคืน คิดได้แบบนั้นเขาก็ดึงนางมาใกล้
“ท่านพี่!” อวี้ชิงหลานได้สติเมื่อเขาเริ่มปลดเสื้อผ้าของนางออก นางหยุดมือเขาไว้ พยายามเบี่ยงตัวหนี
“จะไปไหน” เขาถามเสียงขรึม มือหนึ่งยึดแขนนาง มือหนึ่งกระชากเสื้อผ้าออกจากร่างบาง แล้วดึงนางลงอ่างอาบน้ำด้วยกัน
*********
หลังจากห่างหายไปนานมาก ในที่สุดก็ได้เขียนเรื่องสั้นเรื่องใหม่จบเสียที อย่างไรไรท์ก็ขอฝากทั้งผลงานเก่าและผลงานใหม่ด้วยนะคะ
