หนังสือเรื่องนี้น่าสนใจมาก ตอนอ่านหากลองจินตนาการณ์ตามไปด้วยจะเสมือนได้ออกเดินทางไปพร้อมกับสัมผัสกับบรรยากาศที่น่าเหลือเชื่อนั้น ได้เข้าใจถึงที่มาเกี่ยวกับวัฒนธรรมภูมิทัศน์ของเจียงซี ซึ่งเป็น"มณฑลที่มีพื้นที่สีเขียวมากที่สุด” ในประเทศจีน เพราะบนพื้นที่ 169,900 ตารางกิโลเมตร ถูกปกคลุมด้วยป่าไม้ถึง 63.1% โดยทางทิศตะวันออก ทิศใต้ และทิศตะวันตกถูกโอบล้อมด้วยภูเขาทั้งสามด้าน ส่วนทิศเหนือมีทะเลสาบโผหยางหู ซึ่งเชื่อมต่อกับแม่น้ำฉางเจียง ไหลไปสู่ที่ราบจงหยวน กลายเป็นแม่น้ำสายหลักทั้ง5 คือแม่น้ำกั้นเจียง แม่น้ำฝู่เหอ แม่น้ำซิ่นเจียง แม่น้ำโผเจียง และแม่น้ำซิ่วซุ่ย ซึ่งแม่น้ำเหล่านี้ได้แตกแขนงออกไปเป็นแม่น้ำย่อยๆ อีกกว่า 2,400 สาย คอยหล่อเลี้ยงผู้คนในดินแดนเจียงซี มาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษมาถึงปัจจุบัน รวมแล้วนับเป็นเวลาหลายพันปี
ความมหัศจรรย์ของเจียงซียังไม่จบเพียงเท่านั้น ที่นี่ยังมีพืชตระกูลไบรโอไฟต์ มากกว่า 500 ชนิด พืชในตระกูลเฟิร์น 470 ชนิด และพืชที่มีเมล็ดมากกว่า 4,000 ชนิด กลายเป็นศูนย์กลางของแหล่งกำเนิดพืชพรรณหายากนานาชนิดอีกแห่งหนึ่งของโลกก็ว่าได้ ยังมีทะเลสาบโผหยางหูเป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีนและเป็นแหล่งน้ำที่สำคัญที่สุดในโลกด้วย มีถ้ำหย่งซาน ที่ถูกค้นพบในยุคหินเก่า ซึ่งเป็นช่วงที่มนุษย์รู้จักใช้เครื่องมือที่ทำจากหินห่างจากยุคปัจจุบันเป็นเวลาถึง 500,000 ปีมาแล้ว ที่นี่บรรพบุรุษยังได้ริเริ่มปลูกต้นข้าวด้วยค่ะ ข้าวต้นแรกในวันนั้นตอนนี้ได้กลายมาเป็นอาหารของคนทั่วโลกมาถึงทุกวันนี้
