'พิเภก' ...การดูแลเธอมันเป็นหน้าที่ของเขา ทุกอย่างที่เขาทำมันก็เพราะคำสัญญาที่เขาเคยให้ไว้กับใครคนหนึ่ง... มันก็เท่านั้น
::PIPEK::
"โนราห์ ทำไมต้องทำขนาดนี้!"

'โนราห์' ...เธอรู้ว่าทุกอย่างที่เขาทำมันเป็นเพราะคำว่าหน้าที่ แต่ทำไมบางครั้งเขาต้องใช้สายตาแบบนั้นมองมา ทำไมต้องทำเหมือนกำลังมองหาใครอีกคนที่อยู่ในตัวเธอ
::NORAH::
"หนูเกลียดพี่เภกแล้ว หนูเกลียด..."

---------------------------------------------------------------

“อย่าไป...” คนตัวโตเริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้วเอาแต่กอดรัดกันเมื่อฉันพยายามจะดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของเขา การถูกริมฝีปากและลมหายใจอุ่นร้อนซุกไซ้ไปทั่วซอกคอมันทำให้ฉันอยากจะร้องไห้
“นะ... หนูไม่ใช่พี่วันฬานะ!” ฉันเสียงสั่น และพยายามรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักพี่พิเภกออกไป แต่เขาก็แรงเยอะมาก... แถมยังพยายามจะปลดเสื้อของฉันออกด้วย
ทำไมต้องทำแบบนี้... ทำไมต้องทำเพราะคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงคนอื่นด้วย ฉันคิดพร้อมกับน้ำตาไหลพรากด้วยความน้อยใจ ทุกคนเอาแต่พูดว่าฉันหน้าเหมือนพี่วันฬา นั่นโอเค... ฉันรับได้ แต่การถูกมองเหมือนเป็นตัวแทนแบบนี้ฉันไม่โอเคเลย โดยเฉพาะถ้าเป็นพี่พิเภกที่คิดแบบนั้น!