"ท่านแม่ทัพ ข้าเอาลูกของท่านมาส่ง" นำทายาทแม่ทัพมารีดไถทรัพย์ซึ่งๆ หน้า อาจจะได้เงินทองมากกว่าการดักปล้นกลางมหาสมุทรเสียอีก ไม่เสียแรงที่นางชาญฉลาดนำเมล็ดพันธุ์ของเขาติดท้องไปได้เมื่อ 5 ปีก่อน!

-----------------------------------------------------------------

นางยอมเปลืองตัวเพื่อปล้นเอาสมบัติล้ำค่าของแม่ทัพอุดรมาแท้ๆ แต่กลับถูกบิดาตราหน้าว่าโง่เขลา

เอาล่ะ! เจิ้งซิ่งฮวาผู้นี้จะทำให้พวกท่านรู้ว่าข้าฉลาดเกินกว่าที่ทุกคนจะคาดการณ์ต่างหาก ผู้อื่นหยิบจับเงินทอง...แต่นางปล้นเมล็ดพันธุ์ของเขาติดท้องมาได้เชียวนะ

"ท่านแม่ทัพ ข้าเอาลูกมาส่ง"

คราวนี้แหละทุกคนจะได้เลิกตราหน้าว่านางสิ้นคิดเสียที นำทายาทแม่ทัพไปรีดไถทรัพย์ซึ่งๆ หน้าอาจจะได้เงินทองมากกว่าการดักปล้นเรือกลางมหาสมุทรรวมกันหลายๆ ลำเสียอีก

นางจะต้องกลายเป็นทายาทผู้สืบทอดเรือโจรสลัดสกุลเจิ้งให้ได้!

-----------------------------------------------------------------

"ข้ามิต้องการให้ฮูหยินของข้าขวางหูขวางตาที่เห็นเจ้าอยู่ที่นี่"

เว่ยอี้เทียนเอ่ยเสียงลอดไรฟันออกมา มิหนำซ้ำยังแฝงความไม่พอใจอยู่ในนั้นเสียหลายส่วน

เจิ้งซิ่งฮวาได้แต่รับฟังสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างอื้ออึง

"ก่อนหน้านี้ท่านบอกกับข้าว่าจะมิแต่งสตรีอื่น"

นางไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าได้พูดอะไรออกไป แน่นอนว่าย่อมไม่ได้ตระหนักคิดว่าตนเองมีสิทธิห้ามเขาตั้งแต่เมื่อไหร่

"เรื่องที่เจ้ากังวลจะไม่เกิดขึ้น ข้าจะมิยอมให้ผู้ใดแตะต้องมี่เอ๋อร์" คิดไม่ถึงว่านอกจากเขาจะไม่รู้สึกผิดแล้ว ยังใช้
ดวงตาแดงก่ำคู่นั้นมองนางอย่างห่างเหิน "ส่วนเจ้าก็รอรับเงินทองที่ต้องการเพื่อแลกเปลี่ยนกับนางเถิด"

เจิ้งซิ่งฮวาขบกัดริมฝีปากอย่างรุนแรงจนเลือดซิบ หมายเข้าไปทุบตีเขา ทว่าอีกฝ่ายกลับจับข้อมือนางเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้ประทุษร้ายเขาได้ก่อนจะเค้นเสียงต่ำออกมา

"โจรสลัดเช่นเจ้าคู่ควรกับข้าเช่นนั้นหรือ"