บทนำ

"วันนี้ให้พี่ไปส่งทำงานไหม"

"ถามโง่ๆ ไม่ไปส่ง จะให้เดินไปหรือไง"

อ้นยอกย้อนโจอี้ทันทีเมื่อเธอถูกถาม หญิงสาวค่อนข้างอารมณ์เสียเมื่อเจอคำถามแบบนี้

"ถามแค่นี้ ทำไมต้องหงุดหงิดด้วย ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว เดี๋ยวค่ำพอดี"

"ช่างปะไร ไปตอนไหนก็ไม่มีใครว่าอยู่แล้ว""

"ครับ แม่คนสวยเส้นใหญ่"

โจอี้เดินสะบัดตูดไปนอกห้อง ปล่อยให้อ้นจัดการกับตัวเองตามลำพัง

เขาไม่มีวันรู้เลยว่า ทุกวันนี้อ้นทำงานที่ร้านเป็นยังไงบ้าง เจอลูกค้าดีหรือไม่ แล้วแต่ละวันผ่านไปอย่างไร

หน้าที่ของโจอี้คือตกเย็นเขาจะต้องไปส่งเธอทำงานที่ร้านอาหาร แล้วเลิกงานเขาก็ต้องไปรับกลับห้องเท่านั้น

ช่องว่างของโจอี้และอ้นอยู่ตรงนี้เอง คือช่วงเวลาที่อ้นทำงานนั่นเอง สาวเสิร์ฟอย่างอ้นผ่านร้อนผ่านหนาวมานาน เธอไม่มีวันอยู่ได้กับเงินค่าแรงเท่านี้คือวันละสองร้อยบาท นอกจากทิปเท่านั้นที่ทำให้อ้นมีชีวิตดีๆ ได้ และสำคัญไปกว่านั้น การได้ออกไปข้างนอกกับลูกค้าที่พึงใจ

เมื่อถึงที่ทำงาน อ้นจัดการเช็ดโต๊ะและวางเมนูบนโต๊ะเรียบร้อย แต่งหน้าเพิ่มเติมนั่งสวยๆ เพื่อรอรับลูกค้า นั่นคือหน้าที่แรกเมื่อไปถึงร้าน

เสือก้าวเข้ามาในร้านตอนสองทุ่มครึ่ง เขาดูทรงหล่อ ผิวขาวไม่สมกับชื่อเสือเลยสักนิด แต่นั่นก็เป็นเพียงชื่อที่เรียกขานเท่านั้น

อ้นรู้สึกถูกคอถูกใจเมื่อได้คุยกับเสือ เสือเองก็เช่นกัน เขายอมเปย์ให้เธอทันทีที่เบียร์หมดไปโปรแรก

"จัดมาอีกโปร แล้วหนูดื่มเป็นเพื่อนพี่เหมือนเดิมนะ"

"งั้นไม่เมาไม่เลิกนะคะ"

"เอ้า จะต้องถึงขั้นเมาเลยเหรอ ถ้าเมามากไปต่อมันจะไม่สนุกนะ เอาพอให้รู้ว่ามันสนุกก็พอ"

"อะไร จะให้หนูไปต่อด้วยเหรอ ง่ายไปเปล่า"

"2500 ยังไม่พอเหรอ"

"อืมมม ก็ได้ ว่าแต่จะไปต่อไหนดี"

"ที่ๆ มันจะทำให้เรามีความสุข 2 คน ไง"

"อ่ะ ก็ได้ๆ แต่สองโปรไม่พอนะ ถ้าดื่มไม่ถึงมันไม่สนุกอ่ะ"

"จัดมา ถ้าไหว ว่าแต่ต้องทำให้พี่มีความสุขนะ จ่ายอีกยังไหวเลย"

เสือฟาดแบงค์เทา 3 ใบลงบนโต๊ะ ต่อหน้าอ้น แล้วจ้องมองลงไปในแววตาซุกซนของหญิงสาว

"โอ๊ะ ให้อ้นอีกเหรอคะ"

“เอาไปเลย ให้หมดนี่แหละ"

"5500 เลยนะคะ ให้แล้วไม่คืนนะคะ จะบอกให้ และก็อย่าคืนคำ"

"เสือซะอย่าง คำไหนคำนั้นครับ ... เช็คบิลเลยก็ได้ จะได้ไปต่อเร็ว ไม่เสียเวลา"

“ใจเย็นค่ะเฮีย ดื่มก่อน เพลงกำลังเพราะ นั่งเป็นเพื่อนกันชิลล์ๆ อีกสักชั่วโมงกำลังดีค่ะ”

“รู้ว่าหนูทำงาน แต่พี่เสือจ่ายค่าเสียเวลาของร้านให้ก็ได้นะครับ”

“เรื่องนี้ อ้นซะอย่างเคลียได้ค่ะ ถ้าคิดออกไปรับงานนอกต่อ กติกามันมี ร้านไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”

ก็ตามนั้นอ้นดึงเกมส์ยาวต่อไปอีกหนึ่งชั่วโมง หญิงสาวจัดเครื่องดื่มให้เสือต่อไปอีกหลายโปร โดยมีเธอช่วยดื่ม นั่นก็หมายความว่า หญิงสาวทำให้ร้านขายของได้มากกว่าปกติ

อ้นขออนุญาตออกจากร้านก่อนเวลาร้านปิดเล็กน้อย แต่ถึงอย่างไรกติกาของเธอกับร้านก็เป็นไปตามปกติ หญิงสาวแปะค่าเสียเวลาให้ร้านจำนวนหนึ่ง ส่วนเธอจะจัดการกับเสืออย่างไร นั่นก็คือความสามารถส่วนตัว

เพราะร้านก็คือสนามให้เธอได้โลดแล่นเป็นกระต่ายน้อยน่ารัก ให้นายพรานมาล่า เช่นนี้เธอจึงมีโอกาสได้ปั่นทิปจากลูกค้าที่พอใจในการบริการจากเธอ

♦♦……….♦♦……….♦♦