เวลา 20 นาฬิกาโดยประมาณ
เครื่องปรับอากาศทำให้อุณหภูมิภายในห้องนอนเย็นฉ่ำ โน้ตบุ๊กและคอมพิวเตอร์อออินวันของแบรนด์แอปเปิ้ลหน้าจอยี่สิบเจ็ดนิ้วเปิดเพลงทิ้งไว้ข้างเตียง ชั้นหนังสือตามผนังห้องเต็มไปด้วยการ์ตูนและนิยายแน่นขนัด ชายหนุ่มคนหนึ่งอายุราวสิบแปดสิบเก้าปีเอนหลังพิงหมอนขณะกดโทรศัพท์อย่างใจจดใจจ่อ
หน้าจอโทรศัพท์กำลังโชว์เกมออนไลน์ยอดนิยมเด่นหรา ระหว่างที่ส่งเควส จุติ เนื่องจากเลเวลตันในขั้นตอนสุดท้ายก็มีข้อความประหลาดปรากฏบนหน้าจอ
‹ดำเนินการเกิดใหม่ ดาวน์โหลด 33%...›
‹ดาวน์โหลดเรียบร้อย กรุณาปรับแต่งตัวละครของคุณ›
หลังจากอ่านข้อความและเห็นรูปลักษณ์ของตัวละครชายหนุ่มก็ขมวดคิ้วด้วยความฉงนสนเท่ห์ ตัวละครหน้าตาสวยพอใช้ดูคล้ายกับแม่มดชั่วร้ายทางยุโรป แต่นั้นไม่ใช่ปัญหา
‘มันอะไรกัน? ทำไม…บังคับเพศล่ะเฮ้ย แถมรูปร่างหน้าตาไม่ตรงสเปคอีกต่างหาก…ขอตัวละครแบบเดิมไม่ได้รึไง? ผมสายโลลิคอนเฟ้ย!’
สีหน้าบ่งบอกว่าเจ้าตัวเริ่มมีอาการเคืองๆ ทันใดนั้นข้อความใหม่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์อีกครั้ง
‹คำร้องขอล้มเหลว เพศไม่สามารถแก้ไขได้›
‹อนุมัติคำร้องขอให้ใช้รูปลักษณ์เดิมได้›
“ห๊ะ!?...บ้าอะไรเนี่ย?...” คำอุทานนั้นแสดงถึงความตกใจและงงงันถึงขีดสุด “ระบบเกมใหม่? อ่านใจได้?...”
ตัวละครเปลี่ยนใหม่เป็นเด็กน้อยเยาว์วัยใบหน้าเล็กรูปเม็ดแตง ดวงตาคมกริบดุจใบมีดโกนกลับกลมโตหวานหยาดเยิ้ม หางตาตวัดขึ้นเหมือนหงส์ นัยน์ตาดอกท้อที่แสดงคุณสมบัติครบคัน ประกายตาฉ่ำรื้นทรงเสน่ห์ดึงดูดอย่างร้ายกาจ แพรขนตาทั้งหนาทั้งงอนและยาวมาก คิ้วเรียวละเอียดอ่อนก่งโค้งปานวงจันทรายาวจรดหางตา จมูกเรียวและโด่งเป็นสันโดดเด่น ริมฝีปากรูปกระจับเล็กพริ้มเพราสีแดงสดเย้ายวนชุ่มน้ำพร้อมกับแก้มแดงเรื่อ
ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างภาคภูมิใจกับผลงานสร้างตัวละครของตนเอง เจ้าตัวใช้ความทุ่มเทและเวลาสร้างตัวละครให้สมบูรณ์แบบถึงหนึ่งเดือนเต็ม
ทว่าสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจเวลานี้คือความอยากทดสอบระบบเกมจะอ่านความคิดได้อีกหรือไม่
‘เอิ่ม…เปลี่ยนสีผมให้เหมือนสีท้องฟ้าตอนกลางคืน ตาเอาสีเงินแล้วกัน’
‹อนุมัติคำร้องขอ ยืนยันเสร็จสมบูรณ์›
เส้นผมยาวเหยียดตรงเลยเข่าสีขาวเปลี่ยนเป็นสีดำดั่งห้วงเอกภพที่บรรจุสีสันอันเพริศพรายจากกาแลคซี ทางช้างเผือก เนบิวลาและดาวฤกษ์นับพันล้านดวง สีของนัยน์ตาสีสีเงินยวงระยิบระยับปานขุมทรัพย์อัญมณีล้ำค่า
“เชี่ย! นี่มันดีกว่าที่คิดไว้อีกนะเนี่ย”
‹ยืนยันการสร้างร่างใหม่เสร็จสมบูรณ์ ระบบจะดำเนินการขั้นต่อไป คุณตกลงหรือไม่?...› ข้อความขึ้นมาใหม่มีตัวให้เลือกระหว่าง ตกลง กับ ยกเลิก
“ตกลง…” พอกดตกลงก็มีข้อความเข้ามาอีกเป็นพรืด
‹เนื่องจากอยู่ในช่วงโปรโมชั่นจึงได้รับทักษะดังต่อไปนี้›
‹ยูนิค สกิล เสน่ห์สมบูรณ์แบบ ทำให้ร่างกายที่ตกอยู่ในอันตราย ความเสี่ยง วิตกกังวล หวาดกลัวดูงดงามถึงขีดสุด›
‹ยูนิค สกิล ดวงเนตรสื่อสาร/พักตร์ชาดน้ำเอก ส่งผลให้อารมณ์และความคิดถ่ายทอดออกมาทางดวงตาและใบหน้าได้งามวิไลหมดจดร้อยเปอร์เซ็นต์›
‹ยูนิค สกิล ประสาทสัมผัสเฉียบ ความรู้สึกไวกว่าคนปกติสองเท่า›
‹ยูนิค สกิล ความทรงจำล้ำลึก สิ่งที่เคยเห็นผ่านตาแล้วครั้งหนึ่งจะจำจดได้ไม่มีวันลืม›
‹ยูนิค สกิล แม่พันธุ์ชั้นเลิศ เมื่อผสมพันธุ์กับเป้าหมายสามารถตั้งครรภ์ได้ทันทีตั้งแต่ครั้งแรก›
‹ในแต่ละโลกต้องทำภารกิจหลักให้สำเร็จ ส่วนภารกิจรองเป็นการเก็บคะแนนใช้ซื้อของในไอเทมมอล›
ชายหนุ่มกระพริบตาปริบๆ งงเป็นไก่ตาแตก “อ่อ…”
‹ภารกิจหลักของโลกแรกคือตั้งครรภ์และให้กำเนิดทายาทกับเป้าหมายอย่างปลอดภัย ภารกิจรองระบบจะแจ้งเตือนในระยะเวลาที่เหมาะสม›
“หยุด! ตัวละครนี้คือตัวผู้ไม่ใช่เรอะ...จะท้องยังไงเล่า อย่าล้อเล่นแบบนี้เซ่” ชายหนุ่มร้องเสียงหลงด้วยอาการตื่นตระหนก
‹ตัวละครของท่านถูกตั้งค่าแบบถาวรให้สามารถตั้งครรภ์ได้ เพื่อให้ท่านคุ้นเคยกับการทำภารกิจ ในโลกแรกจึงมีโบนัสพิเศษฟรี ไม่ต้องวางแผนการจับคู่ผสมพันธุ์กับเป้าหมายเอง ช่วยย่นเวลาทำภารกิจ›
“ห๊ะ?...” ขากรรไกรค้างเติ่งอย่างจนคำพูด ว่าจะเรียกสติกลับคืนมาได้ก็ผ่านไปหลายนาที “ถ้าผมทำภารกิจล้มเหลวล่ะ?”
‹ตายแล้วตายอีก ตายอย่างทรมานชั่วนิจนิรันดร์›
“หา!”
‹ยืนยันความคืบหน้าเสร็จสมบูรณ์ เกิดใหม่อีก 5…4…3…2…›
“เดี๋ยวสิเฮ้ย...”
‹...1›
จู่ๆ สติสัมปชัญญะก็ดับวูบลงไปอย่างกะทันหัน