มือร้อนจัดเขี่ยอยู่ตรงลาดไหล่ ดวงตาของเขาวาวจ้ายามเอื้อนเอ่ยประโยคนั้น
‘ถอดออก’ ภูดิศไม่ได้พูดเล่น ทั้งสีหน้าแววตาบอกชัดว่าเขาเอาจริง
“ที่ซื้อมาให้...ก็แค่คิดว่าควรต้องซื้อ...” เขาดึงสายบราอีกข้างให้เลื่อนหลุดลงมาเช่นเดียวกัน “จริงๆ อยู่กับฉัน ไม่จำเป็นต้องใส่หรอก เสียเวลาถอดเปล่าๆ”
เสียเวลาถอด! ...คนฟังเบิกตาแทบถลน ก่อนหน้าจะเห่อร้อนแดงก่ำจนลามไปทั่วทั่งตัว