พ่อตาใจอสูร [SM]
Boylove-Girllove
พ่อตาใจอสูร [SM]
Boylove-Girllove
คนที่มันทำให้ลูกสาวผมต้องเจ็บ ผมจะขอตามล้างแค้นให้มันรู้ซึ้งถึงความรู้สึกของคนที่ถูก 'ฟันแล้วทิ้ง'
  • 2 ตอน
  • 905
นิยายโดย
  • 2 คนติดตาม
บทนำ

บทนำ


ใครว่าคนที่เคยผิดพลาดจะประสบความสำเร็จในชีวิตไม่ได้ ครั้งหนึ่งผมเคยอยู่ในจุดที่ถูกผู้คนตราหน้าว่าเป็นไอ้เด็กใจแตกไม่มีอนาคต ผมทำผู้หญิงท้องตั้งแต่ยังเรียนไม่จบมัธยม ผมทำให้แม่เสียใจจนร้องไห้ปานใจจะขาด ผมทำให้พ่อโมโหจนซ้อมผมหัวร้างข้างแตกในทันทีไม่รู้เรื่อง ถ้าวันนั้นไม่ได้แม่ที่ช่วยกอดขาพ่อเอาไว้ทั้งน้ำตาไม่แน่ว่าผมอาจจะตายคาเท้าพ่อไปแล้วตั้งแต่วันนั้นก็ได้


จากเด็กเรียนดีที่พ่อและแม่ตั้งความหวังเอาไว้สูงชีวิตต้องเปลี่ยนในชั่วข้ามคืนเพราะการไม่ใส่ถุงยางแค่ครั้งเดียว ผมกลายเป็นพ่อคนตั้งแต่อายุได้สิบหกปี วัยที่ควรจะได้เที่ยวเล่นกับเพื่อนฝูงตามประสาวัยรุ่น แต่ตั้งแต่วันที่ 'พี่พราว' สาวรุ่นพี่ม.6 ที่ผมแอบคบหาอยู่ในตอนนั้นบอกผมว่าเธอตั้งท้องได้สองเดือน ซึ่งนับวันเวลาแล้วมันก็ช่างพอดิบพอดีกับวันที่เราเล่นสดงดถุง นับตั้งแต่วันนั้นผมก็รู้ทันทีว่าชีวิตวัยรุ่นของผมมันได้สิ้นสุดลงแล้ว


พี่พราวเธอได้ให้กำเนิดเด็กน้อยเพศหญิงตาดำ ๆ หน้าตาน่ารักน่าชัง หลังจากผลพิสูจน์ทางการแพทย์ชี้ชัดแล้วว่าสาวน้อยคือลูกของผมจริง ๆ พ่อและแม่ของผมท่านยินดีที่จะรับเลี้ยงสาวน้อยอย่างไร้กังขา แต่ที่น่าใจหายก็คือหลังจากที่คลอดลูกสาวของเราได้ไม่นาน พี่พราวและครอบครัวของเธอก็ตัดสินใจที่จะย้ายไปตั้งรกรากและเริ่มต้นชีวิตใหม่กันที่ต่างประเทศ ชีวิตใหม่ที่ไม่มีผมและลูก


พ่อและแม่ที่ผมเข้าใจว่าท่านเกลียดผมไปแล้ว ท้ายที่สุดก็มีแต่ท่านทั้งสองที่อยู่เคียงข้างผมมาตลอดในช่วงเวลาที่ผมสับสนและหลงทาง จนผมสามารถก้าวผ่านมันมาได้


ผมตั้งปฏิญาณกับตัวเองไว้นับแต่นั้นว่าแม้ผมจะเคยผิดพลาดครั้งใหญ่ แต่ผมจะต้องทำชีวิตของผมให้ดีให้ได้ ผมจะต้องได้ดีให้พ่อและแม่ภูมิใจ และผมจะเลี้ยงลูกของผมให้ดีที่สุด 'น้องเนย' ลูกสาวผู้เป็นดวงใจของผม


แต่ก่อนผมก็ไม่เคยรู้หรอกว่าความรักที่พ่อและแม่มีให้ลูกนั้นมันจะยิ่งใหญ่หรือมากมายได้สักแค่ไหนจนวันที่ผมมีลูกเป็นของตัวเองผมถึงเพิ่งได้รู้ซึ้ง ว่าความรักของพ่อกับแม่นั้นมันยิ่งใหญ่จนเกินกว่าจะหาสิ่งใดมาเปรียบเปรยได้นอกเสียจาก 'รักมากกว่าชีวิตตัวเอง' นั่นคงจะเป็นคำจำกัดความที่ลึกซึ้งที่สุดเท่าที่ผมพอจะประมาณได้


ปัจจุบันผมในวัยสามสิบสามปีสามารถลบคำสบประมาทข้อหาเด็กใจแตกไม่มีอนาคตได้สำเร็จ ผมมีอาชีพการงานที่ดีและมั่นคง สามารถทำให้พ่อแม่ภูมิใจและเลี้ยงดูลูกสาวได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ผม 'ภูผา กฤษณะวารี' ปัจจุบันผมประกอบอาชีพเป็นนักบินประจำสายการบินแห่งหนึ่ง


ตอนนี้น้องเนยอายุได้สิบเจ็ดปี เขาโตเป็นสาวที่สวยสะพรั่งเรียกได้ว่าความสวยได้แม่เขามาเต็ม ๆ หน้าตาน้องเนยคล้ายแม่ของเขามากอย่างกับว่าเป็นฝาแฝดของแม่เขาตอนสาว ๆ ที่มาเกิดช้าไปหน่อย อาจจะเป็นเพราะวัยของเราที่ไม่ได้ห่างกันมาก ผมและน้องเนยเลยเป็นคู่พ่อลูกที่ค่อนข้างสนิทกัน ลูกสามารถปรึกษาผมได้ทุกเรื่อง เราสองคนพ่อลูกไม่เคยมีความลับต่อกัน น้องเนยไม่เคยทำให้ผมผิดหวังหรือเสียใจเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะในเรื่องการเรียนหรือว่าเรื่องไหน ๆ ผมตั้งใจเลี้ยงเขาเป็นอย่างดี ลูกสาวของผมจะต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีอนาคตสดใส เขาจะต้องไม่มีความผิดพลาดให้เป็นรอยมลทินในชีวิต...


แบบที่ผมและแม่ของเขาเคยพลาด....


ดูเหมือนว่าทุกอย่างมันจะดำเนินไปได้ด้วยดี ผมและครอบครัวเริ่มต้นชีวิตใหม่กันได้แสนราบลื่น ผมไม่เคยคิดเลยว่าจู่ ๆ วันหนึ่งจะมีพายุลูกใหญ่ซัดกระหน่ำเข้ามาในชีวิตของผมอีกครั้ง จนกระทั่งวันนี้


"ว่าไงครับแม่ ผมกำลังจะกลับบ้านเลย มีของฝากจากญี่ปุ่นมาฝากแม่กับน้องเนยด้วยนะ" เมื่อเห็นรูปของแม่ปรากฏที่หน้าจอโทรศัพท์ผมกดรับสายทั้งรอยยิ้ม พลางลากกระเป๋ามุ่งหน้าออกจากสนามบิน หลังจากที่เครื่องบินได้แลนดิ้งลงสู่พื้นแผ่นดินไทย


คิดถึงลูกสาวสุดที่รักจะแย่แล้ว


"ภูทำใจดี ๆ นะลูก" ประโยคบอกเล่าปนเสียงสะอื้นจากแม่ ทำเอาผมที่กำลังเดินฉับ ๆ หมายจะออกจากสนามบินเร็ว ๆ ต้องหยุดกึกไปในทันที เพราะใจที่เริ่มไม่ดี


เกิดอะไรขึ้น ทำไมแม่ต้องร้องไห้.....


"ตอนนี้น้องเนยเสียแล้วนะลูก..." สิ้นเสียงบอกเล่าจากแม่ สติการรับรู้ของผมเหมือนจะถูกตัดขาดไปชั่วขณะ ราวกับสายฟ้าพลังแรงสูงผ่าลงมาตรงกลางใจผม มันเจ็บแปลบอย่างทรมานจนไม่สามารถกลั่นออกมาเป็นคำพูดใด ๆ ได้


นี่แม่กำลังล้อผมเล่นใช่ไหม... ถ้าเป็นเรื่องล้อเล่นก็ช่วยเฉลยผมเร็ว ๆ เถอะผมสัญญาว่าจะไม่โกรธหรือเคืองใด ๆ ขอเพียงแม่พูดออกมา ว่าแค่ล้อเล่น ก่อนที่ใจของผมจะขาดลงตรงนี้


ไม่มีคำพูดใด ๆ จากปากแม่อีกแล้วนอกจากเสียงร่ำไห้ปานใจจะขาด แม่ไม่ได้ล้อผมเล่นหรอกเหรอ


"น้องเนยเสียชีวิตจากความผิดพลาดในระหว่างการทำแท้งที่คลินิกเถื่อน..."



_*_*_*_*_*_