อลิน อริสา
(เป็นใหญ่เหนือศัตรู) บก.สาวสวยมั่นสุดสตรองในสายตาผู้คนทั่วไปแต่ในสายตาเพื่อนเธอเป็นดั่งน้อยเล็กตัวแสบที่ตามดูแล (อริสาแปลว่าเป็นใหญ่เหนือศัตรูแค่ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าศัตรูคนไหนก็สู้เธอไม่ได้) (อลินแปลว่าผึ้ง ผึ้งน่ะตัวเล็ก ๆ แต่มีเหล็กใน ต่อยเสือตายได้นะยะ)
สารวัตรเสือ พันตำรวจตรีศารทูล
(เสือโคร่ง) นายตำรวจหนุ่มสังกัดกองบัญชาการตำรวจปราบปรามยาเสพติด(ปส.) ชุดปฏิบัติการสยบไพรี ภายนอกเหมือนจะเย็ยชากับทุกสิ่งแต่ใจจริงก็แค่ผู้ชายฟอร์มจัดที่ไม่ยอมใคร (ทั้งชื่อจริงชื่อเล่นแปลว่าเสือ เสือก็คือเสือ ไม่ใช่แมวแหย่มาก ๆ ระวังจะโดยเขมือบนะเตือนไว้ก่อน)
หมอสิงห์ นายแพทย์สีหราช
(ราชสีห์) สูตินารีแพทย์หหนุ่มผู้รักความสงบ ปากกับใจไม่ค่อยตรงกันแต่ก็ไม่หนักเท่าพี่ชายฝาแฝดอย่างศารทูล (ชื่อดูดุร้ายแต่จริง ๆ เขาเงียบสงบ แต่ก็นะ ราชสีห์ก็คือราชสีห์ อย่าให้โมโหเชียว พ่ออาละวาดไม่เหลือแน่)
คะนิ้ง นลินญา
สาวออฟฟิสผู้ช้ำรัก เป็นยัยบื้อที่ไปหลงรักคนไม่จริงใจทั้งที่คนที่รักและบูชาเธอมาตลอดอยู่ไม่ไกล (นลินญาแปลว่าดอกบัวแต่ดอกบัวดอกนี้ช่างซื่อบื้ออย่างนี้ต้องมีแฟนเป็นหมอจะได้ฉลาดขึ้น)
น้ององศากับน้องอันดา
หนูแฝดของปะป๊าเสือกับมาม๊าอลิน แสบตั้งแต่อยู่ในท้อง อารมณ์รุนแรงตั้งแต่ไม่ลืมตาดูโลก กามเทพตัวน้อยที่เข้ามาป่วนหัวใจปะป๊ากับมาม๊า
บทนำ...
“พี่อลินขาอวยพรให้น้ำหวานกับพี่ตฤณหน่อยสิคะ” เสียงออดอ้อนไร้เดียงสาที่แฝงไปด้วยความสะใจเอ่ยขึ้นเพื่อต้องการเยาะเย้ยทำอริสา หรืออลินบรรณาธิการสาววัยเฉียด30ของนิตยสารขึ้นชื่อที่กำลังดื่มไวน์แดงอยู่ต้องกลอกตาขึ้นฟ้า ‘เมื่อไหร่สองคนนี้จะเลิกซ้ำเติมกันซักทีแอบทรยศจนฝ่ายหญิงท้องยังทำให้ฉันเจ็บไม่พอเหรอถึงได้ตามราวีกันไม่เลิกไม่ลา’
อริสาหันหน้ามามองเจ้าของน้ำเสียงใสซื่อไร้เดียงสา หึ...ร้ายเดียงสาสิไม่ว่า
หญิงสาวไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าที่ดูใสซื่อไร้เดียงสาจนเธอเอ็นดูจะทำร้ายเธอได้ขนาดนี้ หญิงสาวตรงหน้าทำลายความรู้สึกรักใคร่เอ็นดูของเธอลงโดยไม่แม้แต่จะรู้สึกผิดซ้ำยังเคยถามเธอด้วยซ้ำว่าผิดอะไร การที่นอนกับแฟนของเธอลับหลังยังไม่ผิดอีกหรือ การที่มีอะไรกับแฟนของคนอื่นจนท้องผู้หญิงคนนี้ยังบอกว่าไม่ผิดงั้นเหรอ อริสาเพิ่งเข้าใจวันนี้เองว่าไอ้ความใสซื่ออ่อนหวานของผู้หญิงคนนี้มันเป็นแค่การเสแสร้งตัวตนที่แท้จริงนั้นแสนร้ายกาจ
“เธอจะให้อวยพรอะไรเหรอนภิตราให้รักกันแก่เท่าหรืออวยพรว่าอย่าให้ตฤณนอกใจนอกกายเธอไปนอนกับคนอื่นดีล่ะ อย่างหลังก็ดีนะเพราะสามีเธอคงติดเป็นสันดานซะแล้วที่ไม่ซื่อสัตย์ขาดเรื่องอย่างว่าไม่ได้ ใช่มั้ยตฤณ” อริสาเอ่ยบอกผู้หญิงเสแสร้งอย่างนภิตราก่อนจะหันมาพูดกับอดีตคนเคยรักอย่างตฤณกันตหึพอหันหน้าไปมองมันทำให้เธอนึกสมเพชตัวเองนักใครจะคิดว่าเหตุผลของการนอกใจไม่ใช่เบื่อหรือเด็กสาวพึ่งจบมหาลัยอย่างนภิตราย่อมดีกว่าสาวที่จะอายุย่างกลายเข้าเลขสามอยู่มะลอมมะล่ออย่างเธอแต่เหตุผลที่ชายตรงหน้าใช้เป็นเหตุผลของการนอกใจคือเธอไม่ยอมมีอะไรด้วยหึเธอผิดอะไรที่อยากเก็บไว้จนถึงวันแต่งงานเธอผิดอะไรที่เป็นคนหัวโบราณไม่ยอมให้เขาแตะต้องได้ง่าย ๆ
ไปๆมาๆแล้วเธอก็ได้รู้ว่ารักของชายคนนี้มันแค่คำหลอกลวง...รักของเขามันยังพ่ายแพ้แก่ความใคร่ ผู้ชายคนนี้ก็เป็นแค่ชายคนหนึ่งที่มักมากในกามและไม่รู้จักพอเท่านั้น
“คุณพูดแรงไปนะอลิน” ตฤณกันตเอ่ย เขาไม่เคยคิดเลยว่าอดีตคนรักจะด่ากันตรง ๆแบบนี้ถึงรู้ว่าเธอเป็นพวกแรงมาแรงไปก็ตามแต่หญิงสาวก็ไม่เคยพูดแบบนี้กับเขา
“ฉันไม่ได้ใสซื่อออดอ้อนออเซาะเหมือนเมียคุณหรอกนะตฤณฉันมันพวกแรงมาแรงไปพูดตรงไม่เสแสร้ง” อริสาเอ่ยบอกเธอไม่ใช่พวกที่โดนแย่งแฟนแล้วอาละวาดและไม่ใช่พวกอยู่เงียบๆร้องห่มร้องไห้แต่เธอเป็นพวกที่ตัดแล้วตัดเลยในเมื่อเลิกก็คือเลิกเธอไม่จำเป็นต้องอ้อนวอนหรืออาละวาดแต่เธอจะอยู่ในส่วนของเธอ
แต่มันก็ไม่ใช่ว่าใครจะมาระรานเธอได้ฝ่ายเดียวถ้าคิดจะร้ายคิดจะมาหาเรื่องเธอคำว่าแม่มดยังน้อยไปที่จะใช้กับเธอที่ตอกกลับไปนั้นยังถือว่าให้เกียรติงานฉลองมงคลสมรสนี่อยู่บ้างเพราะนภิตราเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผู้บริหารนิตยสารที่เธอทำงานอยู่
“พี่อลินว่าน้ำหวานเสแสร้งรึเปล่าคะ?” นภิตราเอ่ยถามเมื่องฟังสิ่งที่ได้ยินแล้วเหมือนกับจะด่าเธอเป็นนัยๆ
“อย่าร้อนตัวสิน้ำหวาน” เสียงหวานเคลือบยาพิษของใครบางคนเดินเข้ามาแทรกบทสนทนา
“พี่แพน” นภิตราเรียกชื่อของคนมาใหม่อย่างอ่อนหวานถ้าเธอคนนี้ไม่ใช่ภรรยาของผู้เป็นเจ้านายที่มีศักดิ์เป็นญาติผู้พี่นภิตราจะไม่ใช้เสียงแบบนี้แน่
“พวกเธอยังไม่พอใจอีกเหรอทรยศอลินขนาดนี้แล้วยังจะมาให้เขาอวยพรให้อย่าด้านให้มากนักนะหนังหน้านะ” แพนธีราเอ่ยใส่หน้าผู้มีศักดิ์เป็นน้องสามี เธอไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่แรกและรู้ด้วยว่านิสัยที่แสดงมันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงแต่หญิงสาวไม่คิดว่านภิตราจะทำได้ถึงขนาดนี้ที่ผ่านมาไม่ว่านภิตราจะเสแสร้งอย่างไรแพนธีราไม่คิดจะยุ่งแต่สิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ทำกับเพื่อนสนิทของเธออย่างอริสาเธอไม่ยุ่งไม่ได้เพราะตั้งแต่เล็กจนโตเธอถือคติรักเพื่อนยิ่งชีพในเมื่อนภิตราคิดจะมาซ้ำเติมเพื่อนรักเธอก็จะเข้าช่วยอย่างเต็มที่ เพราะคบหากันมาตั้งแต่อนุบาลทำให้แพนธีรารู้ดีว่าอริสากำลังใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวดเพื่อที่จะไม่เผยร่างนางแม่มดออกมาเพื่อไว้หน้าสามีของเธอเพราะฉะนั้นเธอจะขอลงมาจัดการเองดีกว่าให้เพื่อนต้องเผยภาคอวตาน
“มันจะมากไปแล้วนะครับคุณแพน” ตฤณกันตเอ่ยขึ้นอย่างโมโหที่ภรรยาเจ้านายมาหาว่าหน้าด้าน
“รับไม่ได้งั้นเหรอ หึ ฉันว่ามันน้อยไปด้วยซ้ำเพื่อนฉันไปทำอะไรให้นักหนาหะถึงได้ทำกันแบบนี้ ทุเรศมักมากแล้วยังจะมาโทษเพื่อนฉันอีกแถมยังมีหน้ามาให้อลินอวยพรให้อีกไม่เรียกหน้าด้านหน้าทนแล้วเรียกว่าอะไร” แพนธีราเอ่ยถามด้วยความโมโหถ้าไม่ติดที่คนเยอะเธออยากจะตะโกนใส่หน้าคนหน้าไม่อายสองคนนี้เหลือเกิน
“พอเถอะแพนพูดไปก็เท่านั้นเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาเปล่าๆน๊าไปเถอะฉันจะกลับแล้วแก” อริสาเอ่ยบอกก่อนดึงมือเพื่อนออกมาใช่ว่าเธอไม่เห็นด้วยกับเพื่อนแต่เพราะแพนธีราถือว่าเป็นญาติกับนภิตราผู้ใหญ่จะมองแพนธีราไม่ดีได้
“แกจะห้ามฉันทำไมวะ” แพนธีราเอ่ยถามอย่างโมโหเธออยากจะกระชากหน้ากากจอมปลอมของนภิตรานัก
“ฉันไม่อยากให้แกดูแต่ในสายตาญาติของบอส ยังไงซะนภิตราก็เป็นญาติบอส แกรักเพื่อนฉันรู้แต่ฉันก็รักแก” อริสาเอ่ยบอกก่อนจะเดินเข้ามากอดเพื่อนรักแพนธีรากอดตอบเพื่อปลอบโยนเพื่อนด้วยความรักทั้งสองกอดกันอยู่เนิ่นนานจนสามีของแพนธีราเดินมาหาอริสาจึงขอตัวกลับการได้กอดกับคนที่ไม่คิดทรยศเธอทำให้เธอดีขึ้นบ้างแต่ยังคงหลงเหลือความรู้สึกบางอย่างอยู่