ปีโป้มองสบตานิตยาชั่วครู่ ทั้งสองต่างก็ทำตัวไม่ถูกเมื่ออยู่ในสถานการณ์นี้
ต่างฝ่ายจึงต่างเมินหน้าไปทางอื่น
เขาค่อยๆ ลงมานอนเคียงกัน พร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมร่างตัวเองและเธอ
“เรื่องที่เกิดขึ้น มันเป็นความผิดพลาด เราทั้งสองโดนยาปลุกเซ็กส์ทั้งคู่” ปีโป้พูดขณะที่หันไปทางอื่น ไม่ได้หันมองนิตยาแม้แต่น้อย
“ค่ะ นิตย์ทราบ”
“แล้วเธอจะให้ฉันชดใช้ให้ยังไง” เขาถาม
“ไม่ต้องหรอกค่ะ แค่นี้เอง นิตย์ไม่ถือ” เธอพูดไปทั้งๆ ที่ใจเจ็บเหลือเกิน
ปีโป้ฟังแล้วก็รู้สึกหงุดหงิด เพราะเธอทำราวกับสิ่งที่มอบให้เขาเมื่อครู่ไม่ได้สำคัญอะไร
“ก็ดี หัวสมัยใหม่ดี” ปีโป้ประชด
“แค่คุณอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกแม่ก็พอ ไม่งั้นฉันโดนแม่ตีแน่” นิตยารู้สึกผิดที่ทำตัวเหลวแหลกแบบนี้
“บอกแม่เธอก็เท่ากับบอกแม่ฉันดีๆ นี่เอง ..ฉันคงไม่โง่พอให้แม่บังคับเพื่อจะแต่งงานหรือรับผิดชอบเธอหรอก” เขาพูด