สะใภ้ชาวนา
รักโรแมนติก
สะใภ้ชาวนา
รักโรแมนติก
หมู่เดือน
ทำงานหาเลี้ยงตัวเองในเมืองหลวงอยู่ดีๆ รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นสะใภ้เจ้าของที่นาและสวนยางพาราที่ต่างจังหวัดซะงั้น!?
  • 25 ตอน
  • 1,291
นิยายโดย
  • 0 คนติดตาม
บทนำ


ในช่วงบ่ายของวันอังคารที่ออกจะเงียบเชียบเล็กน้อยนั้น ร่างผอมบางของหลินยืนเหม่อลอยอยู่ที่หน้าเคาท์เตอร์ของร้านกาแฟเจ้าดังกลางกรุง ในมือมีเครื่องมือสื่อสารรุ่นเดอะตกยุคหน้าจอแตกสีขาวอยู่ น้ำสีใสเอ่อคลอเมื่อคิดถึงข้อความที่ถูกส่งมาจากแฟนหนุ่มที่คบกันมาเกือบ 4 ปี ข้อความที่ทำให้เธอเหมือนโดนมีดกรีดลงกลางใจอย่างไร้ความปราณีนั่น
"นี่ชะนี ลูกค้ามานู้นแล้ว อย่ามัวแต่เหม่อสิคะมึง"
เสียงแหลมๆของมัส เพื่อนสนิทพ่วงเจ้าของร้านกาแฟแห่งนี้พูดขึ้น หลินพยักหน้าตอบรับเพื่อนสนิทแล้วหันไปส่งยิ้มที่ให้ความรู้สึกแปลกๆมากกว่าจะเป็นมิตรให้กับลูกค้าที่ยืนรออยู่หน้าเคาท์เตอร์ มัสมองเพื่อนอย่างงงๆ ปกติเขาต้องโดนยัยเพื่อนตัวดีด่าอีตุ๊ดกลับมาแล้ว แต่วันนี้ยัยคนนี้กลับเงียบเชียบอมทุกข์เหมือนกับว่าเขาใช้แรงงานมันเยี่ยงทาสในเรือนเบี้ยซะอย่างนั้น
"หลิน มึงเป็นไรวะ?"
เมื่อเห็นเพื่อนแปลกไปมัสก็ถามอย่างเป็นห่วง หลินหันกลับมาหาเพื่อนเมื่อลูกค้าเดินออกไปแล้ว ขอบตาเริ่มร้อนขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นสีหน้าเป็นห่วงเป็นใยจากเพื่อนสนิทคนเดียวในชีวิต
"ซัน ฮึก! กูเลิกกับซันแล้วว่ะ"
หลินพูดทั้งน้ำตา มัสรีบหันไปเรียกเด็กในร้านให้มาดูหน้าร้านแทนแล้วจูงมือพาหลินขึ้นมาที่ห้องนอนของตัวเองที่ชั้น 2
"ทำไม? แม่มันอีกแล้วเหรอ?"
เมื่อจัดการล็อคห้องเรียบร้อยแล้วมัสก็หันมาถามเพื่อนสาวที่นั่งร้องไห้อยู่อย่างโมโห แม่ของซันไม่ชอบหลิน และพยายามหาทางกีดกันหลินให้ออกจากชีวิตของซันมาตลอด เพียงเพราะหลินเป็นแค่เด็กกำพร้าที่เติบโตมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และเรียนจบแค่ม.6 แต่เพราะซันนั้นรักหลินมากเลยดันทุรังคบกันมาจนเกือบจะ 4ปี แล้วทำไมมันถึงได้จบแบบนี้?
"หึ..."
หลินส่ายหน้า ดึงให้มัสนั่งลงข้างๆแล้วจับมือมัสเอาไว้เหมือนหาที่พึ่ง
"มันทำผู้หญิงท้อง..."
มัสอ้าปากค้าง 3ปีกว่าที่ผ่านมามัสก็ถือว่ารู้จักกับแฟนของเพื่อนแทบจะเรียกว่ารู้จักดี ซันในสายตามัสนั้นทั้งรักและเทิดทูนหลินมากกว่าอะไร จนมัสไม่อยากจะเชื่อจริงๆว่าซันจะเป็นคนแบบนี้
"แล้วไม่ใช่ท้องอ่อนๆนะมึง ฮึกก ตะ...แต่เป็นท้องแก่ ท้องแก่ใกล้จะคลอดอ่ะมึง! กูไม่รู้เลยมันไปแอบเอากันตอนไหน ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเลือกที่จะหักหลังกู กูทำผิดอะไร? หรือเพราะว่ากูไม่ยอมให้มันเอามันถึงได้ทำกับกูแบบนี้วะ? "
"พอแล้วมึง ไม่ต้องพูดแล้ว มึงไม่ผิดนะหลิน ไอ้ซันมันเหี้ยของมันเอง มึงไม่ได้ผิดอะไรเลยนะ"
มัสดึงหลินเข้ามากอดเอาไว้ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา มัสไม่ค่อยจะได้เห็นน้ำตาของหลินสักเท่าไหร่ อย่างมากก็ปีละครั้ง อย่างล่าสุดที่เห็นก็ร้องไห้เพราะครอบครัวของเขาจัดวันเกิดอายุครบ 26ปีให้เมื่อเดือนก่อน
"ไม่เป็นไรๆ มึงยังมีกูนะหลิน กูยังอยู่กับมึงตรงนี้ เป็นอีตุ๊ดของมึงไง"
มัสผละกอดแล้วเช็ดน้ำตาที่ไหลเปรอะเปื้อนเต็มดวงหน้าให้เพื่อน
"เอางี้มั้ย ไหนๆพรุ่งนี้ร้านก็หยุด เดี๋ยวคืนนี้กูพาไปเลี้ยงเหล้า เคปะ?"
หลินมองหน้าเพื่อนอย่างรู้ทัน
"เข้าทางเลยสิมึง จะออกล่าก็บอกไม่ต้องเอากูมาอ้าง"
หลินหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อเพื่อนทำทำหน้าขัดใจส่งมาให้
"อย่ามาทำเป็นรู้ทันกูหน่อยเลย ตกลงจะไปมั้ย?"
มัสพูดพร้อมกับผลักหัวหลินไปทีหนึ่ง หลินนิ่งคิดสักพักก็พยักหน้าตกลง ไหนๆก็โสดแล้ว จะกินจะเที่ยวก็ไม่จำเป็นต้องแคร์ใครให้วุ่นวายอีก เมื่อตกลงกันได้หลินก็เช็ดหน้าเช็ดตาให้เรียบร้อยแล้วชวนมัสกลับไปดูร้านต่อเพื่อรอเวลาออกเที่ยวในคืนนี้

"เรียนจบแล้วว้อยยยยย!!!!"
เสียงกลุ่มนักศึกษาชาย 3 คนดังขึ้นพร้อมๆกันตรงหน้าตึกเรียนในคณะเกษตรศาสตร์ ข้ามภพ ฮิมและสีน้ำกระโดดกอดคอกันอย่างดีใจเมื่อได้เคลียร์ตัวเองจนจบปี4ได้สำเร็จ
"จบแล้วก็ต้องฉลองเว้ย!"
ฮิมพูดขึ้นเสียงดังขณะเดินไปที่ลานจอดรถเพื่อกลับหอพัก
"วันนี้เลยเหรอวะ?"
ข้ามภพถามเพื่อนด้วยสีหน้าง่วงงุนพร้อมที่จะหลับได้ทุกเมื่อจนสีน้ำต้องดึงแขนเอาไว้เพราะกลัวว่าเพื่อนจะเซล้มคะมำลงตรงนี้ให้อายกันเล่นๆ
"วันนี้แหละ เสร็จแล้วจะได้นอนยาวๆ ตื่นอีกทีตอนเตรียมรับปริญญาแม่งเลย"
ฮิมยังคงพูดอย่างร่าเริงแม้ว่าใต้ตาจะคล้ำไม่ต่างไปจากเพื่อนๆก็ตาม
"เอาน่ามึง ตามใจมันหน่อย ตอนนี้เราก็กลับไปนอนกันก่อนเจอกันอีกทีก็ที่ผับเฮียเซนตอน 2ทุ่มเลย"
สีน้ำว่า เขาเองก็อยากเที่ยวอยู่เหมือนกัน เพราะถ้าจัดการธุระอะไรตรงนี้เสร็จพวกเขาทั้ง 3 ก็จะกลับบ้านไปช่วยงานพ่อแม่กันจนไม่มีเวลาเที่ยวยาวๆแล้ว
"เออๆ กูกลับละ ง่วงชิบหาย"
ข้ามภพตอบส่งๆก่อนจะขึ้นรถขับออกจากมหาลัยฯเพื่อกลับหอพัก


เวลา 3ทุ่ม หลินยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนกับว่าที่ดื่มๆไปนั้นคือนมสดปั่นที่กินอยู่เป็นประจำทุกวัน ซึ่งมัสก็ไม่ได้ห้ามอะไร
"มึงๆ มีผู้มองมึงอะ"
มัสสะกิดให้หลินมองตามสายตาตัวเองไปที่ผู้ชายที่นั่งอยู่โต๊ะถัดไปอีก 2โต๊ะ ชายคนนั้นยกแก้วในมือขึ้นสูงเพื่อทักทายเมื่อเห็นว่าหลินมองไปที่ตัวเอง หลินเสหน้ากลับมาที่แก้วเหล้าในมืออย่างไม่สนใจ เพราะวันนี้เธอตั้งใจมาดื่มย้อมใจไม่ได้มาออกล่า และเธอก็ล่าไม่เป็นด้วย
"เมินแบบนี้เลยเหรอ?"
มัสพูดกลั้วหัวเราะ รู้อยู่หรอกว่าเพื่อนไม่สนใจอะไรแบบนี้ เขาก็แค่แกล้งหยอกไปงั้น หลินยังคงยกแก้วไม่หยุดจนตอนนี้สติที่พกมาจากบ้านก็เหลืออยู่น้อยนิดไม่ต่างจากมัสที่ก็เตรียมจะเลื้อยลงไปนอนที่พื้นของร้านอยู่รอมร่อ
"ขออนุญาตนะครับ มีคนสั่งเครื่องดื่มให้คุณลูกค้าครับ"
เสียงพูดของเด็กเสริฟของร้านดังขึ้นใกล้ๆ หลินเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มให้คนพูดก่อนจะรับเครื่องดื่มมาดื่มง่ายๆโดยที่มัสไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย
ผ่านไปสักพักหลินก็รู้สึกแปลกๆกับร่างกายตัวเอง เธอค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินซวนเซเพื่อไปเข้าห้องน้ำ โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีคนเดินตามหลังเธอไปเงียบๆ

.....
"โอ๊ะ!! ขอโทษครับ!!"
ข้ามภพพูดขึ้นเมื่อเผลอไปชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งจนเธอเซถอยหลังเตรียมจะล้มลงไปนอนแหมะกับพื้น ดีที่ว่าข้ามภพคว้าเอาไว้ทัน
"อึก! ร้อนอะ"
หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมกับกอดคอของข้ามภพเอาไว้แน่น
"เดี๋ยวคุณ เมาเหรอวะ?"
ข้ามภพถาม ดึงอีกคนให้หลบเข้ามาในมุมแถวๆหน้าห้องน้ำเพราะพวกเขายืนขวางทางคนอื่นอยู่
"ร้อน หลินร้อน ช่วยหน่อยนะ"
หลินพูดเสียงสั่น ตอนนี้เธออึดอัดจนแทบจะยืนไม่อยู่ ได้แต่กอดเกี่ยวคนตรงหน้าเอาไว้มั่น จมูกเล็กก็ไล่ซุกไซร้ตามลำคอของข้ามภพที่พยายามจะเอนตัวหลบจนดูวุ่นวายไปหมด
"นี่คุณ ใจเย็นๆก่อนนะ"
ข้ามภพพูดเสียงเข้มเมื่อดันให้คนตัวเล็กผละออกไปได้สำเร็จ เขาพอจะรู้แล้วล่ะว่าคนๆนี้เป็นอะไร แล้วตัวการก็คงจะเป็นไอ้ผู้ชายที่ยืนมองซ้ายมองขวาท่าทางอารมณ์เสียอยู่ตรงหน้าห้องน้ำหญิงนั่นแน่ๆ
"ฮึก! หลินทรมาน ทำไมไม่ช่วยหลิน"
หลินน้ำตาไหลอาบแก้ม มือไม้ก็พยายามดึงรั้งเสื้อผ้าตัวเองจนหลุดรุ่ย ทำให้ข้ามภพที่กำลังกรึ่มๆอยู่เริ่มจะทนไม่ไหว เขาก็ผู้ชายคนหนึ่ง มีผู้หญิงมาออดอ้อนแถมยังโชว์เนื้อหนังให้ดูแบบนี้ก็รู้สึกเป็นเหมือนกัน
"อื้อ ช่วยด้วย..."
"แม่งเอ้ย!!! อย่ามาโทษผมทีหลังแล้วกันนะ!!"
ข้ามภพพูดอย่างหมดความอดทนเมื่อคนตรงหน้าจับมือของเขาไปวางไว้ที่หน้าอกอวบอิ่มของตัวเองแถมยังหลับตาครางเสียงหวาน เขาตัดสินใจคว้าคนตัวเล็กมากอดเอาไว้แล้วพาเดินไปหาเจ้าของร้านที่ยืนอยู่ตรงเคาท์เตอร์บาร์
"เฮีย ขอกุญแจให้ผมหน่อย"
เซนมองรุ่นน้องที่สนิทด้วยความงุนงง ก่อนจะยกยิ้มล้อเลียนเมื่อเห็นว่าเจ้ารุ่นน้องตัวดีหิ้วสาวมาด้วย เซนหันไปขอกุญแจจากเด็กในร้านมาส่งให้ข้ามภพ หัวเราะออกมาเบาๆเมื่อเห็นข้ามภพพาสาวน้อยเข้าลิฟท์ไปอย่างเร่งรีบ ตั้งแต่รู้จักกันมาก็เพิ่งจะเคยเห็นไอ้คนนี้มันหิ้วสาว ดูแปลกตาดี
....
หลินขึ้นนั่งคล่อมบนตักของข้ามภพเมื่อทั้งสองมาถึงเตียง คนไร้สติก้มลงบดจูบเจ้าของตักด้วยความต้องการที่เต็มล้น จัดการดูดดุนลิ้นของอีกคนอย่างหื่นกระหาย สะโพกกลมก็ขย่มบดเบียดเข้าหาจนข้ามภพหมดความอดทนเข้าจริงๆ
"อ่ะ อื้ออ"
หลินครางอื้ออึงอย่างพอใจเมื่อถูกข้ามภพจับให้นอนราบกับเตียง ขาเรียวทั้ง 2ข้างอ้าออกให้คนบนร่างได้เบียดกายเข้ามาจนแนบชิด กอดคอดึงรั้งให้ข้ามภพก้มลงมาจูบอีกครั้ง ร่าง 2ร่างต่างก็กอดกันนัวเนียบนเตียงกว้างอย่างไม่มีใครยอมใคร คาดว่าคงจะลากยาวไปจนถึงฟ้าสางแน่ๆ
.
.
.