กุนซือจ้าวหัวใจ
Boylove-Girllove
กุนซือจ้าวหัวใจ
Boylove-Girllove
เมื่อชะตานำพาให้ผู้ที่กุมหัวใจของเขาโคจรมาพบกันอีกครั้ง จะทำเช่นไรได้เมื่อคนผู้นั้นกลับจำเขาไม่ได้ กุนซือเช่นเฉินเซียนจะทำเช่นไร เพื่อให้ท่านอ๋องสิบแปดจดจำตนเองได้ หรือว่าเขาจะยอมปล่อยให้ทุกอย่างเลือนหายไปกับความทรงจำของอ่องหนุ่มผู้กุมหัวใจของเขามาเนิ่นนาน
  • 16 ตอน
  • 188
นิยายโดย
  • 53 คนติดตาม
บทนำ

เมื่อชะตานำพาให้ผู้ที่กุมหัวใจของเขาโคจรมาพบกันอีกครั้ง จะทำเช่นไรได้เมื่อคนผู้นั้นกลับจำเขาไม่ได้ กุนซือเช่นเฉินเซียนจะทำเช่นไร เพื่อให้ท่านอ๋องสิบแปดจดจำตนเองได้ หรือว่าเขาจะยอมปล่อยให้ทุกอย่างเลือนหายไปกับความทรงจำของอ่องหนุ่มผู้กุมหัวใจของเขามาเนิ่นนาน

*******************************

ชายแดนทิศใต้

บุรุษรูปร่างสูงสง่าภายใต้ชุดสีน้ำเงินเข้ม ยืนถือทวนสีเงินมองตรงไปยังเป้าหมายของเขา ด้วยแววตาเบื่อหน่าย ใบหน้าส่วนบนที่ปิดทับด้วยหน้ากากลวดลายเสือสีดำ ยิ่งทำให้คาดเดาได้ยากว่าบุรุษผู้นี้หน้าตาแท้จริงเป็นเช่นไร จะมีก็เพียงริมฝีปากได้รูปที่ทุกคนสามารถมองเห็นในตอนนี้ที่กำลังยิ้มกว้าง

“เจ้ายิ้มไปเถอะ ถึงอย่างไรวันนี้ ข้าจะตัดหัวของเจ้าไปให้แม่ทัพของข้าให้จงได้” บุรุษในชุดเกราะดำ ยกดาบใหญ่ในมือชี้มายังคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“ได้หัวของข้าไปจะมีประโยชน์อันใดกัน ในเมื่อข้ามิใช่แม่ทัพเสียหน่อย โน่นแม่ทัพข้านั่งหลับอยู่ด้านหลังไกลลิบ ๆ ชุดเกาะเงิน ๆ นั้นละเขา แม่ทัพชราของสกุลลู่”

เหล่าทหารกว่ายี่สิบชีวิตที่ยืนอยู่ด้านหลังของชายหนุ่ม ต่างพากันอดส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ มิได้ ทั้งกองทัพมีเพียงชายผู้นี้ที่สามารถพูดถึงท่านแม่ทัพใหญ่เช่นนี้ได้

“ไยแม่ทัพของเจ้าขี้ขลาดนักเล่า ส่งเพียงเด็กเมื่อวานซืนเช่นเจ้า ออกมาตายแทนเช่นนี้” รองแม่ทัพจากแคว้นเหลียวเอ่ยเย้ยหยัน ตัวแทนการเจรจาระหว่างสองแคว้น

“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าพึ่งเกิด ข้าแก่กว่าบิดาเจ้าอีกนะ เพียงแต่ว่าใบหน้าข้ามันยังอ่อนเยาว์เหมือนทารกเท่านั้นเอง” บุรุษผู้สวมหน้ากากเสือดำเอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสียงกึ่งล้อเลียนอีกฝ่ายอย่างจงใจ

“สาระเลว กล้าสามหาวถึงบิดาข้า” รองแม่ทัพเหลียวถึงกับมือสั่นระริกด้วยโทสะ เมื่อถูกอีกฝ่ายล้อเลียนถึงบิดาของเขา

“ข้ามิได้บอกว่าเป็นคนดีสักนิด ที่สำคัญนี่คือการเจรจามิใช่ประลองสักหน่อย หากเจ้ามิยอมรับข้อเสนอยุติสงครามในครั้งนี้ ข้าก็ยินดีร่วมศึกนี้มิมีบิดพลิ้ว” คำพูดยียวนยังคงมีออกมาจากปากของชายหนุ่มอยู่นั่นเอง

“ไยมิให้แม่ทัพของเจ้า ออกมาเจรจาเองเล่า” รองแม่ทัพเหลียวยังคงยืนกรานที่จะพบกับแม่ทัพของแคว้นหลี่อยู่เช่นเดิม

“แล้วแม่ทัพของเจ้าเล่า ไยมิมาด้วยตนเอง หรือขาที่ถูกตัดไปยังต่อมิเสร็จ ถึงได้ส่งรองแม่ทัพสมองเท่ามดมาต่อรองกับข้ากัน” คำพูดทิ่มแทงใจผู้อื่น ยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่องจากชายสวมหน้ากาก ที่มิอาจระบุตำแหน่งของเขาในกองทัพจากแคว้นหลี่