“เฮ้ยไอ้หมอกแฟนแกเดินมานู้นแล้ว” อาณัติเอ่ยบอกกับเพื่อนรักออกไปอย่างหยอกล้อเมื่อเห็นร่างอวบของเพลงพิณถือกล่องขนมคุ๊กกี้เดินเข้ามาภายในบ้านนฤนาทบดี
“ไอ้บ้ากูไม่เคยมีแฟนเป็นช้างเว้ย” ว่าให้เพื่อนรักออกไปอย่างนึกเคือง
“แกก็ปากหมาน้องเค้าไม่ได้อ้วนจนน่าเกลียดซะหน่อย” ว่าให้เพื่อนรักหลังจากที่ได้ยินคำพูดที่แสนร้ายกาจของอีกฝ่ายที่มีต่อเพลงพิณ
“สวัสดีครับน้องเพลงมาหาไอ้หมอกมันเหรอครับ” เอ่ยทักทายหญิงสาวพร้อมกับยิ้มหวานให้เธอ
“ค่ะเพลงเอาคุกกี้มาให้พี่หมอกกับฟ้า และก็เอามาเผื่อพี่ณัติด้วยนะคะ” เอ่ยบอกชายหนุ่มด้วยท่าทางเขินอายจนร่างอวบแทบบิดเป็นเกลียวเชือก
“กล่องนี้ของพี่หมอกค่ะ” ยื่นกล่องขนมคุ๊กกี้ให้สกลวรรธน์พร้อมกับก้มหน้าเพราะไม่กล้ามองสบตาเขา
“ขอบใจ” บอกออกไปแค่นั้นพร้อมกับรับกล่องคุ๊กกี้มาจากเธอแบบไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
“พรุ่งนี้พี่หมอกว่างไหมคะ คือน้องเพลงว่าจะชวนพี่หมอกกับฟ้าไปดูหนัง” พูดพร้อมกับยืนบิดตัวไปมาจนคนมองแทบจะตาลาย
“เมื่อไหร่เธอจะเลิกตอแยฉันซะทีห๊ะยัยอ้วน” แสร้งพูดจาร้ายกาจเพื่อให้เธอตัดใจจากเขา เพราะอย่างไรเขาก็ไม่มีวันที่จะรักเธอได้
“น้องเพลงไม่ได้อ้วนนะคะ...ก็แค่อวบ” เอ่ยออกไปเสียงแผ่วในประโยคหลังด้วยใบหน้างอง้ำ
“จะอวบหรือจะอ้วนฉันก็ไม่รัก” เอ่ยออกไปเสียงลอดไรฟันอย่างรำคาญเต็มที
“แล้วน้องเพลงต้องทำยังไงละคะพี่หมอกถึงจะรัก” ถามอีกฝ่ายออกไปอย่างไม่ยอมแพ้ยังไงเสียเธอก็จะทำให้เขารักเธอให้ได้
“อยากรู้เหรอ” ถามพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์ ส่วนคนถูกถามก็พยักหน้าหงึกหงักและตั้งหน้าตั้งตารอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ
“ดูปากพี่นะน้องเพลง....ไปเกิดใหม่ซะ”
“พี่หมอกใจร้าย....คอยดูนะน้องเพลงจะผอมให้ดูแล้วอย่ามาหลงรักเค้าแล้วกันคนใจร้าย” ต่อว่าให้ชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงปนสะอื้นก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปในอาณาเขตบริเวณบ้านของตัวเอง
“อะไรกันคะพี่หมอก” ปรายฟ้าได้ยินเสียงร้องไห้ของเพื่อนรักจึงรีบวิ่งออกมาดูด้วยความเป็นห่วง และก็เป็นอย่างที่เธอคิดพี่ชายของเธอแกล้งเพลงพิณให้ร้องไห้กลับไปอีกเช่นเคย
“เปล่าไม่มีอะไร”
“นอกจากหน้าตาจะแย่แล้ว นิสัยก็ไม่ได้ดีไปเกินกว่าหน้าตาเลยนะคะ” ปรายฟ้าว่ากระทบให้พี่ชายก่อนจะวิ่งไปที่บ้านรวินทร์วรกานเพื่อปลอบใจเพื่อนรัก
“เฮ้ยเมื่อกี้ตกลงยัยฟ้ามันด่าฉันใช่ไหม” ถามเพื่อนรักด้วยใบหน้าที่งุนงงหลังจากได้ยินคำพูดของน้องสาวสุดที่รัก
“เออ...และกูก็เห็นด้วยกับความคิดของน้องฟ้า” ตอบคำถามของเพื่อนรัก และเดินตามหลังปรายฟ้าไปที่บ้านรวินทร์วรกานต์เพื่อปลอบใจเพลงพิณอีกคน