ท่ามกลางทะเลทรายที่ร้อนระอุ “โอ้ย เหนื่อยแล้วน่ะ นี้มันที่ไหนเนี่ย!” หญิงสาวผู้มีหน้ารูปไข่ ตากลมเล็ก จมูกโด่งได้รูป ผมสีน้ำตาลหยักศก ผิวขาวที่บัดนี้โดนแดดแห่งอียิปต์ลามเลียจนแสบไปทั้งตัวบ่นอุบ หญิงสาวพยายามทบทวนความทรงจำหลังจากฟื้นขึ้นมา อัณยา หรือ อัน จำได้ว่าเธอมาเที่ยวอียิปต์หลังจากเรียนจบ MBA ที่ Stanford เธอเคยฝันถึงอียิปต์โบราณและชอบเรื่องราวเกี่ยวกับเทพีไอซิส ปิรามิดเป็นอย่างมาก “A City of a Thousand Minarets” ถึงขนาดดั้นด้นมาถึงดินแดนที่เต็มไปด้วยมนต์ขลังและอารยธรรมแห่งนี้ จำได้ว่าตนอยู่บนหลังอูฐเพื่อไปดูปิรามิดราเมเซส จู่ๆก็มีพายุทะเลทรายเกิดขึ้น รู้สึกตัวอีกทีก็มาฟื้นเอาที่นี้เลย “เฮ่อ นี้เราโดนพัดมาไกลจากคนอื่นขนาดนี้เลยหรือนี้” ไกลชนิดที่ข้าวของไม่มีตกให้เห็นสักอย่างเลย ได้แต่รำพึงในใจเพราะพูดไม่ออกตอนนี้รู้สึกกระหายน้ำจนแสบคอไปหมด ทั้งเหนื่อยทั้งกระหายน้ำ แต่ต้องฝืนทนเดินต่อไปและพยายามหาแอ่งโอเอซิสซึ่งก็ได้แต่หวังว่าจะมีอยู่ใกล้ๆแถวนี้ พลัน สายตาก็มองเห็นบ่อน้ำพยายามเดินให้เร็วเท่าที่ขาเรียวยาวจะเดินไหวไปไหว แต่รู้สึกเหมือนยิ่งเดินเข้าไปเท่าไหร่ บ่อน้ำนั้นมันยิ่งห่างออกไป สุดท้ายทุกอย่างก็ดับมืดอีกครั้ง