อุ้มรักเฉพาะกิจ

อารัมภบท

"เพราะข่าวลือที่ว่าเจี่ยงฉีอารมณ์ร้าย ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายกับเขามากนัก ดังนั้นเวลาเขาเรียกมาพบ อันอันจึงยืนนิ่งที่หน้าประตูไม่กล้าเข้าใกล้ เจี่ยงฉีเงยหน้าขึ้นมองแล้วขมวดคิ้ว เขาทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่คนเดียว “เข้ามาสิ จะยืนตรงนั้นอยู่ทำไม”

พอได้ยินอีกฝ่ายกำชับด้วยน้ำเสียงเหมือนไม่สบอารณ์ อันอันจึงไม่กล้าขัดใจ เธอเดินขากะเผลกเข้าไปหยุดหน้าโซฟาที่อยู่ข้างโต๊ะทำงานอย่างระมัดระวัง

“นั่งลง” เขาสั่ง

อันอันหันมองโซฟาแล้วรู้สึกกริ่งเกรง ไม่กล้านั่ง เจี่ยงฉีเห็นท่าทีของอันอันเหมือนกวางน้อยที่กำลังหวาดระแวงก็รู้สึกหงุดหงิดไม่ได้ เขาลุกพรวดจากเก้าอี้มาหยุดหน้าหญิงสาว อันอันเห็นเงาทะมึนมาหยุดใกล้มาก็เริ่มกลัว สมองพลันนึกถึงความโหดร้ายของเขาที่ได้ฟังจากปากคนในคฤหาสน์ เธอทำให้เขาโกรธแล้ว ตายแน่ เธอตายแน่ แต่ชั่วขณะนั้นสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เขาอุ้มเธอ อุ้มไปวางบนโซฟาอย่างระมัดระวัง"

**เรื่องนี้เป็นนิยายจีนแนวปัจจุบันนะคะ อยากลองเขียนแนวจีนปัจจุบันดูบ้าง ไรท์หวังว่าคนอ่านจะยังไม่ลืมไรท์นะคะ***

****ภาพปกไรท์วาดเอง ห้ามนำไปใช้ทุกรณี****

© สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ปี พ.ศ. ๒๕๕๘

ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอก ดัดแปลงเนื้อหาบางส่วนหรือทั้งหมด เพื่อผลิตเป็นรูปเล่มและ / หรือสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์เพื่อการใดๆ เว้นแต่ได้รับการอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น