ข้าวหอม เดินทางมาหาน้องชายที่ทำงานเป็นองครักษ์ให้กับผู้ปกครองประเทศ เพียงแค่มีเหตุการณ์ให้เจอกันโดยบังเอิญก็ไม่อาจทำให้ชีคละสายตาไปจากเจ้าหล่อนได้ เมื่อต้องตา อาจรวมไปถึงต้องใจ ชีคราจีฟ มูซาฟ ฟารัค จึงใช้ความเผด็จการเพื่อเผด็จศึกรักในครั้งนี้ รั้งเจ้าหล่อนให้อยู่กับเขาไปตลอดกาล!
“ฉันง่วง แล้วนี่ก็ดึกมากแล้ว เธอดันฟื้นขึ้นมากลางดึกเอง เอาไว้รอเจอน้องชายพรุ่งนี้แล้วกัน ป่านนี้นักรบเองก็คงกลับไปนอนแล้ว” เขาตีหน้ามึนจับเธอลงนอนข้างกายแล้วเคลื่อนตัวลงนอนตามมา ปิดไฟหัวเตียงเสร็จสรรพแล้วรั้งเธอเข้าไปกอดราวกับเป็นหมอนข้าง ข้าวหอมอ้าปากค้างกับการกระทำอันรวดเร็วและเอาแต่ใจของเขา
“ชีค! ชีคอย่ามาตีมึนนะ! ฉันจะไปหาน้อง คุณอยากนอนก็นอนไปคนเดียวสิคะ!” ข้าวหอมโวยวาย พยายามจับแขนแกร่งที่พาดหน้าท้องเบนราบของเธอออก แต่ยิ่งจับเขาก็ยิ่งรัดแน่นจนเธอแทบหายใจไม่ออก
“ฉันอยากให้เธอนอนด้วย กลางคืนมันหนาว”
“ก็ปิดแอร์สิคะ”
“ร้อน”
“ชีค!” เธอเรียกเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนอกอ่อนใจ คนบ้าอะไรเอาแต่ใจตัวเอง โอ๊ย! อีตาชีคเผด็จการ!!
“นอนได้แล้ว เดี๋ยวทำมากกว่านอนกอดแล้วจะเป็นเรื่อง ฉันไม่อยากวางมวยกับนักรบตอนนี้”
*********************************
ฝากเรื่องสั้นเรื่องใหม่ด้วยจ้า
