“นับหนึ่งถึงสาม ถ้าคุณไม่ถอด ผมจะถอดให้” พูดจบตาคมดุก็มองคนตรงหน้า ก่อนจะนึกโมโหกับอาการของคนตัวเล็ก ที่ผงะถอยหนี แล้วลุกขึ้นทำท่าจะเดินหนีเขา เขาไม่ได้พิศวาสอะไรเธอ เพียงแต่เห็นหนาวจนสั่น เพราะใส่เสื้อผ้าเปียก ถ้ายังขืนอยู่ในชุดนั้น มีหวังได้จับไข้แน่นอน
“หนึ่ง...” เผ่าเพชรเริ่มทำตามที่พูด ลลนาหน้าเสีย เมื่อได้ยินเสียงนับอย่างจริงจังของเขา
“นี่หยุดนะคุณ จะบ้าหรือไง จะให้ฉันแก้ผ้าเนี่ยนะ” ถึงแม้จะกลัว แต่ด้วยนิสัยที่เอาแต่ใจ และไม่ยอมคน ลลนาจึงแหวกลับ
“สอง...”
“นี่คุณเผ่า คุณไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง ฉันไม่ถอด!” พูดพร้อมกับเดินกลับไปที่โขดหิน ที่นั่งอยู่ในตอนแรก ถึงจะอุ่นที่ได้อยู่ใกล้ๆ กองไฟ แต่ถ้าคนบ้านี่จะมาสั่งให้เธอแก้ผ้า ลลนาขอยอมหนาวดีกว่า
ไม่มีเสียงนับ เมื่อคนร่างบางหนี เผ่าเพชรก็ลุกขึ้น ร่างสูงเดินตรงเข้าคนคนตัวเล็ก ด้วยท่าทางที่คุกคาม ลลนาผงะหนี มือหนาคว้าไหล่บาง ก่อนจะสอดมืออีกข้างเข้าชายเสื้อ เเล้วออกแรงดึง ลลนาตกใจกับการจู่โจมของเขา ร่างบางดิ้นหนี
“อย่าดิ้น!”
“แล้วคุณจะมายุ่งกับฉันทำไม! ปล่อย!”
“อยากปอดบวมตายหรือไง”
“ตายก็เรื่องของฉัน ปล่อยนะ!” ลลนาไม่ยอมง่ายๆ ถึงแม้จะถูกจับล็อคไว้ การต่อสู้เล็กๆ จึงเกิดขึ้น เมื่อเผ่าเพชรไม่ยอมเธอเช่นกัน มือแกร่งกำเนื้อผ้าไว้แน่น ยิ่งคนตัวเล็กดิ้นหนี เขาก็ยิ่งรำคาญ
แควก!!!
“ว้าย!” ลลนากรีดร้อง เสื้อยืดที่ใส่ขาดเป็นทางยาว เมื่อเผ่าเพชรออกแรงกระชาก
“คุณเผ่า!”
เผ่าเพชรโยนเศษผ้าในมือทิ้ง ก่อนจะหันมาจัดการกับลลนาต่อ ยิ่งเธอต่อต้าน เขาก็ยิ่งอยากเอาชนะ ทำมาเป็นห่วงตัว แค่นี้ยังน้อยไป เวลาเธอถ่ายแบบแต่ละครั้ง เขาเห็นเธอเปิดเนื้อหนังมากกว่านี้อี
นิยายเรื่องนี้ อยู่ในชุดเดียวกับ ซี่รี่รักบ้านไร่ หัวใจอลวน
พ่ายรักเมียสวมรอย
สินธรภัทรทิรา
กรงรักพันธะเถื่อน
ฉุดลากกระชากรัก
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
@สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ไม่อนุญาตให้แสกน ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือคัดลอกเนื้อหาของหนังสือ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น
ติดต่อมณีภัทรสรได้ที่
Facebook: somtawin Yunan
เพจ : มณีภัทรสร สไบนาง นามปากกา
ณีภัทรสร-สไบนาง-นามปากกา-101144727915986/
