"ฟางหรง ข้าอยากถามเจ้าว่าเราเริ่มต้นกันใหม่ได้หรือไม่" สีหน้ายิ้มแย้มก่อนหน้าของจวินเฟยหลงเปลี่ยนมาเป็นเคร่งขรึมจริงจัง

"ฝ่าบาทหากทรงทำเช่นนี้เพื่อชดเชยเรื่องในอดีตไม่ต้องก็ได้นะเพคะ"

"ข้าไม่ได้ล้อเจ้าเล่น"

"ฝ่าบาทหม่อมฉันก็ไม่ได้ล้อเล่นเช่นกัน เรื่องบางเรื่องใช่จะลืมเลือนได้ภายในวันเดียว บาดแผลแม้รักษาแล้วยังทิ้งรอย จะให้หม่อมฉันเชื่อที่ฝ่าบาทพูดได้เช่นไร ต่อให้หม่อมฉันไม่เก่งเรื่องรักๆ ใคร่ๆ แต่หม่อมฉันก็ไม่โง่นะเพคะ"

"ฟางหรงเจ้ากล้าเอ่ยเช่นนี้กับข้าได้เช่นไร"

"เป็นฮ่องเต้แล้วทำไม เป็นฮ่องเต้ก็ทำให้คนอื่นเสียใจได้เช่นกันท่านไม่รู้ตัวหรือไง"