ศึกสวาทราชองครักษ์
วรรณกรรมผู้ใหญ่
ศึกสวาทราชองครักษ์
วรรณกรรมผู้ใหญ่
มาดามเกรย์
นิยายย้อนยุคอิงประวัติศาสตร์สมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ซึ่งครองราชย์ตั้งแต่ปีพ.ศ. 1991 - 2031 ร่วมสมัยพระเจ้าติโลกราชแห่งล้านนา ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่ทรงพระปรีชาสามารถอย่างยิ่งทั้งคู่ และขับเคี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใคร พระเอกของเราเป็นราชองครักษ์ของฝ่ายอยุธยา ส่วนนางเอกเป็นข้าในพระราชูปถัมภ์ บทรักในเรื่องค่อนข้างร้อนแรง ผู้เขียนเลยจัดไว้ในหมวดวรรณกรรมผู้ใหญ่นะคะ ฝากทุกท่านด้วย ขอบพระคุณที่กรุณาอุดหนุน^^
  • 28 ตอน
  • 1,444
นิยายโดย
  • 75 คนติดตาม
บทนำ

อีบุ๊คราคา 99 บาท ส่วนที่ hongsamut.com ขอบพระคุณทุกท่านที่กรุณาติดตาม/อุดหนุน^^

“ฤกษ์ส่งตัวเมื่อใดรึเจ้า”
“ย่ำค่ำเจ้าค่ะ” โมฬีตอบเบาๆ เผลอค้อนเล็กๆ ใส่หนึ่งขวับ ก็รู้อยู่หรอกว่าไม่รัก แต่ถึงขนาดที่ไม่รับรู้ใส่ใจฤกษ์ยามส่งตัวนี่ก็มากเกินไปรึไม่เจ้าคะ นางแอบตัดพ้ออยู่ในใจ ทว่าเพียงพริบตาความรู้สึกก็พลิกผันเมื่ออีกฝ่ายเปรยเบาๆ กลับมา
“ดียิ่ง ดีมากๆ ด้วยที่ไม่ต้องนอนเฝ้าเรือนหอสามวันสามคืน ไม่งั้นข้าคงอกแตกตาย”
“เจ้าคุณ!”
“อายรึ อภัยให้ข้าด้วยที่พูดตรงไปหน่อย”
“ไม่เป็นไรมิได้เจ้าค่ะ ข้า ข้าเพียงแต่ไม่ชิน”
“อีกหน่อยก็คงชิน เพราะข้าคงเกี้ยวเจ้าเยี่ยงนี้บ่อยๆ”
โมฬีอายจนหน้าร้อนแก้มแดงปลั่ง กำมือแน่นจนเล็บจิกฝ่ามือ คนข้างๆ เห็นเข้าก็คว้ามือข้างนั้นไปกุมไว้
“เดี๋ยวก็ทะลุเนื้อดอกเจ้า เอามือมาให้ข้ากุมไว้เลย อายนักก็จิกมือข้าแทน” ทำเสียงเข้มใส่ แต่ตาที่มองมาแวววาว ทำเอาเพชรพลอยที่พระนมประโคมใส่ให้นางหมองไป
โมฬียิ่งอายหนักกว่าเดิม แต่พอนางก้มหน้างุด มือใหญ่ก็ช้อนคางขึ้น จดจ้องมองประชิดจนจมูกแทบชนกัน
“ข้าทำเจ้าอายแก้มแดงราวกับทาชาด แต่เจ้าก็ทำข้าร้อนรุ่มอย่างกับสุมเพลิง ถือว่าเสมอกันไปหนา ว่าแต่งานเราไม่มีวันสุกดิบเพราะเหนือหัวทรงบัญชาให้ทำทุกอย่างให้เสร็จสิ้นในวันเดียว เช่นนั้นพระท่านก็คงจะซัดน้ำบ่ายนี้สิหนา อ้า ดีเลย เจ้าทำข้าร้อนไปหมด ได้น้ำมนต์เย็นๆ มาราดดับร้อนเสียหน่อยก็ดี” ตอนแรกปราบเข้าใจว่าที่พระองค์แหวกประเพณีเช่นนั้นเพราะเขามีภารกิจมากมาย แต่มาถึงวันนี้กระจ่างแจ้งแล้วว่าแท้ที่จริงพระองค์จะทั้งแกล้งและช่วยให้เขาได้เข้าหอเร็วๆ นั่นเอง
ด้านโมฬีได้ฟังคำของเจ้าบ่าวถึงกับอ้ำอึ้งเอียงอายแทบจะมุดเข้าไปใต้เสื่อ ไหนใครๆ พูดกันว่าเจ้าคุณปราบฯ เข้มขรึมพูดน้อย ไม่จริงเลยสักนิด แล้วนี่ก็ไม่รู้ว่าเห็นเมียเป็นขนมครกหรือไร หยอดได้หยอดเอาทั้งหัวกะทิหางกะทิจนตั้งรับแทบไม่ทัน
***************
“หลับเสียเถิด อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เช้าแล้ว” เขาบอกเช่นนั้นทั้งที่ก่อนเข้านอนเปลื้องผ้าจนเปลือยทั้งตัวเพราะอยากสัมผัสแนบชิดกายสาวที่กระสันหามาตลอดทั้งวัน
“แต่ว่าท่าน ท่านบอกว่า...”
เขาหัวเราะหึๆ เมื่อนางอึกอัก “ข้าบอกว่าอกจะแตกเพราะความปรารถนาในตัวเจ้า และข้าก็ยังรู้สึกเช่นนั้นอยู่ แต่...ถ้าข้าเริ่มแล้วเจ้าคงไม่ได้นอนทั้งคืน เพราะข้าคงหยุดแค่ครั้งเดียวไม่ได้”
“โอ้ ครั้งเดียวไม่พอหรือเจ้าคะ”
“กับเจ้า กี่ครั้งจะพอก็ไม่รู้ได้ แต่ไม่ใช่ครั้งเดียวแน่ๆ” เขาบอกแล้วหยัดตัวขึ้นรั้งนางให้หันมาหา แล้วหอมแก้มและหน้าผากกรุ่นกลิ่นรัญจวนมวลบุปผาอบร่ำอย่างอดใจไม่ไหว ก่อนจะลากจมูกและริมฝีปากระไล้ไซ้ลงไปหาลำคอระหง
“อื้อ” นางสยิวจนครางกระเส่าในลำคอ ร่างนวลเนียนแอ่นหยัดจนเต้าใหญ่แทบหลุดออกมาจากผ้าแถบ

นิยายเรื่องอื่นของมาดามเกรย์