โปรย

“มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่” เสียงทุ้มเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามายืนประจันหน้ากับสาวเจ้า
“เมื่อครู่นี้เองค่ะ” นัยน์ตาสวยไหวระริก อยากเอ่ยถามเขาว่าเด็กคนนี้เป็นใครหากแต่ใจไม่กล้าพอ
เขาย่อตัวลงปล่อยลูกสาวให้ยืนที่พื้นพร้อมกระซิบข้างหู “สวัสดีม่ามี้สิคะลูก”
มยุราชาวาบไปทั้งตัว ทว่านั้นยังไม่ทำให้เธอช็อกเท่ามีผู้หญิงคนหนึ่งเดินตามมาสมทบ ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นละม้ายคล้ายเด็กคนนี้เหลือเกิน หากเด็กคนนี้เป็นลูกเขาผู้หญิงตรงหน้าก็ต้องเป็นแม่ของลูกไม่ผิดแน่

นิยายเรื่องนี้นักเขียนจะอัพเป็นตัวอย่างประมาณ 40-50%

ฝากติดตามฉบับเต็มในรูปแบบ E-BOOK และรายตอน ด้วยนะคะ