ท่านพ่อ สหายท่านรังแกข้า (NC25++)
วรรณกรรมผู้ใหญ่
ท่านพ่อ สหายท่านรังแกข้า (NC25++)
วรรณกรรมผู้ใหญ่
Hawthorn
ผู้ใดจะคิดว่าสหายบิดาที่นางชั่งผู้นี้ กลางคืนแอบมารังแกเคี่ยวกร่ำนางแทบขาดใจ (?) เช้ามากลับไปนั่งระรื่นกับบิดานางได้หน้าตาเฉยอย่างกับไม่มีอันใดเกิดขึ้น ชังน่าตีให้ตายนัก
  • 25 ตอน
  • 5,299
  • 5.00 จาก 3
นิยายโดย
  • 99 คนติดตาม
บทนำ

เยว่ซินที่กำลังหลับฝันดี รู้สึกถึงความเคลื่อนไหวข้างกาย เมื่อลืมตาขึ้นมา นางเห็นเป็นเพียงเงาร่างหนาที่ทำท่าจะทาบทับนาง

ความตื่นกลัวทำให้หญิงสาวลุกขยับถอยหนี ทว่ายังไม่ทันที่นางจะได้รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ใด เงานั้นกลับพุ่งเข้าหานาง ริมฝีปากบางถูกปิดสนิท ทว่าคนร้ายมิได้ใช้ฝ่ามือในการปิดปากนาง

ยามเยว่ซินดิ้นร้นขยับริมฝีปากร้องขอความช่วยเหลือ กลับมีเรียวลิ้นสากดุดดันแทรกเข้ามาในโพรงปาก รุกเร้าดูดดึงลิ้นเล็กนางจนยากจะหลุดพ้น แม้จะพยายามกัดฟันสู้แต่กลับไม่เป็นผล เหมือนยิ่งเปิดทางให้คนร้ายดูดดึงเรียวลิ้นนางได้มากยิ่งขึ้น

ฝ่ามือใหญ่กอดรัดร่างนางไว้แน่น ทั้งยังป้อนบทจูบรุนแรงจนหญิงสาวรู้สึกได้ถึงรสคาวในโพรงปาก คนผู้นี้ไม่คิดจะให้นางได้หยุดพักหายใจ จนนางอ่อนแรงหยุดขัดขืนได้แต่เคล้มตามกับรสจูบที่เขามอบให้

คราแรกห่าวหรานเพียงคิดจะปิดปากไม่ให้นางส่งเสียง ทว่าเมื่อได้ลิ้มรสริมฝีปากบางหอมหวาน โอบกอดร่างเล็กเนียนนุ่มผิวกายหอมละมุน ทำให้เขายากจะถอดตัวออกได้

เมื่อเสื้อคลุมที่ร่างเล็กสวมใส่ไว้หลุดร่วงเหลือเพียงเอี้ยมสามเหลี่ยมตัวบาง ฝ่ามือร้อนจึงเริ่มฉวยโอกาสลูบไล้ทั่วผิวเนียน รุกล้ำล้วงเข้าบีบเคล้นก้อนเนี้อนิ่มรุนแรง

สัมผัสจากฝ่ามือหยาบกระด้าง ทำให้สติของเยว่ซินกลับมาอีกครั้ง ฝ่ามือเล็กยกขึ้นทุบประท้วงให้เขาหยุดมือลง ทั้งที่ริมฝีปากนางยังถูกเขาดูดดึงไม่รู้จบ

ถึงเยว่ซินจะรู้สึกว่านางกำลังดิ้นรนสุดแรง แต่กลับไม่สามารถดันร่างหนาที่กอดรัดนางอยู่ให้ถอยห่างได้ หัวใจหญิงสาวเต้นรัวด้วยความตื่นกลัว หางตาคู่สวยเริ่มมีน้ำใสไหลริน

"อย่าร้องเด็กดี ข้าเอง ข้าเอง" สติของห่าวหรานกับมาอีกครั้ง เมื่อร่างเล็กเริ่มสะอื้นไห้จนทั้งร่างสั่นโยน ชายหนุ่มยอมละจากริมฝีปากบาง เอ่ยปลอบประโลมบอกกล่าวให้นางรู้ว่าเขาเป็นผู้ใด

"คนชั่วทำเช่นนี้ได้อย่างไร ทำให้ข้ากลัวเช่นนี้ได้อย่างไร" แม้จะอยู่ในความมืดทั้งไม่ได้เอ่ยนาม แต่จากน้ำเสียงทำให้เยว่ซินรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้ใดในทันที ทำให้หญิงสาวทั้งรู้สึกโล่งอกและโกรธเคืองในเวลาเดียวกัน

ชายหนุ่มปล่อยให้มือเล็กกำทุบหน้าอกแกร่งทั้งหมดแรงที่นางมี นิ้วเรียวยาวคอยเช็ดซับน้ำใสที่ยังมิหยุดไหลริน และดูเหมือนจะมีเพิ่มมากยิ่งขึ้นให้นาง จนหญิงสาวเริ่มอ่อนแรงถึงจัดการช้อนอุ้มนางขึ้นมาไว้บนตัก ใช้ลำแขนกอดรัดร่างเล็กไว้แน่น

"ท่านแม่ทัพท่านเป็นทหารไม่ใช่หรือ เหตุใดถึงกลายเป็นโจรเด็ดบุปผาไปเสียได้"

ห่าวหรานมิรู้จะตอบคำถามหญิงสาวอย่างไร เพราะเขากระทำดั่งที่นางกล่าวจริง ๆ เขากลายเป็นโจรเด็ดบุปผา บุกรุกเข้าห้องสตรีในยามวิกาล

ทั้งบุปผานั้นก็มิใช่คนอื่นไกล เป็นบุตรสาวสุดที่รักของสหายเขานั้นเอง


.......................................................................................................................................


เปิดเรื่องใหม่อีกแล้วจ้าาาา ฝากติดตามกันด้วยนะคะ

ไม่มีอะไรมากเหมือนอย่างเคย ไม่มีความสมเหตุสมผล เน้นความแซ่บเป็นหลัก

ไม่มีดราม่า ไม่มีน้ำตา สุขนิยมจนจบค่า

** เหมือนอย่างเคย บ้างตอนจะมีติดเหรียญนะคะ แต่ให้อ่านฟรีก่อน 1 วัน อย่าลืมกดติดตามไว้นะคะ ได้ไม่พลาดค่า


นิยายเรื่องอื่นของHawthorn