เรื่องนี้จะลงให้อ่านฟรีจนจบ ซึ่งจะพยายามรีไรต์งานให้ทันได้อ่านปลายตุลาคมค่ะ ส่วนสายอีบุ๊ก (ฟรี) อาจจะต้นเดือนพฤศจิกายนจ้า

แนวเรื่องอ่านได้ทุกเพศทุกวัย ไม่มีดราม่าหนักหน่วงค่ะ

***

“มด” เขายื่นมือมาจับมือเธอไว้หลวมๆ เสี้ยวหน้าด้านข้างมองเห็นหยดน้ำตาของเธอค่อยๆ ไหลรินลง แต่จันทิมันต์ก็เช็ดมันออกและถือโอกาสดึงเอามือของเธอออกจากการถูกเขาสัมผัสอีกด้วย

หัวใจของเธอมันเต้นผิดจังหวะ นานแค่ไหนแล้วที่เขากับเธอไม่ได้สัมผัสกัน เพียงแค่แตะต้องตรงหลังมือ จันทิมันต์ก็อยากจะโผเข้ากอดเขาไว้แน่น

เธอรักเขา เคยรักมากแค่ไหน ในวันนี้เธอก็รู้ว่าความรักไม่เคยเปลี่ยนแปลง ทั้งที่เธอคิดว่าเธอไม่ได้นึกถึงเขาแล้วไม่ใช่เหรอ แต่ทำไมการสัมผัสเล็กน้อยแค่นี้ ถึงได้มีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเธอนักก็ไม่รู้

“พี่เสียใจ” เขากล่าวและจับพวงมาลัยไว้แน่น อย่างน้อยก็จะได้มั่นใจว่าเขาจะยื่นมือไปจับมือเธอไว้อีก หัวใจของเขาก็สั่นคลอนเช่นกัน