พ่อเพื่อนหนูขอจอง
Romance Lover
พ่อเพื่อนหนูขอจอง
Romance Lover
ปรียาดา
การที่บังเอิญเห็นพ่อเพื่อนกำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะ ทำให้ขวัญข้าวรู้สึกปั่นป่วนจนถึงกับต้องช่วยตัวเอง แต่เขาดันมาเห็นเสียได้ และยิ่งไปกว่านั้นคือ เธอกำลังครางเรียกชื่อเขา.... “กับข้าวเย็นหมดแล้ว กินข้าวกันเถอะ” เขาเอ่ย “ก็เพราะใครล่ะคะ” ขวัญข้าวเอ่ยแล้วแกล้งค้อนเขานิดๆ “เพราะเธอ” พอลว่าพร้อมกับตักข้าวต้มใส่ถ้วยให้เธอ “ข้าวไม่ได้ทำอะไรเสียหน่อย” เด็กสาวแย้ง “เธอทำ” เขายืนยัน “ถ้าอย่างนั้นข้าวทำอะไรคะ” เธอถามออกไปด้วยความสงสัย “เธอทำให้ฉันอยากกินเธอมากกว่าข้าวที่อยู่ในจานนี่” เขาเอ่ยอย่างหน้าตายแต่กลับปรากฏประกายตาลึกล้ำในสายตา
  • 37 ตอน
  • 3,295
นิยายโดย
  • 10 คนติดตาม
บทนำ

ร่างโปร่งบางสองร่างในชุดนักศึกษาตามแบบสมัยนิยมกระโปรงสั้นทรงเอผ่าข้างที่แม้เสื้อจะไม่รัดจนติ้วแต่ก็พอดีตัวขับให้เห็นทรวดทรงองค์เอวที่ใครเห็นต่างก็ต้องเหลียวหลังกำลังเดินออกมาจากตึกเรียนด้วยกัน


หนึ่งในสองคนนั้นหน้าออกไปทางตะวันตกคือจมูกโด่ง ตาโตสีน้ำตาลอ่อน ผมยาวสีน้ำตาลทองถูกดัดเป็นลอนอ่อน เธอมีชื่อว่านาตาลี ใช่แล้ว เธอเป็นสาวลูกครึ่งที่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา แต่ฐานะทางบ้านนั้นเข้าขั้นมหาเศรษฐีเลยทีเดียว


ส่วนอีกคนที่เดินคู่มาด้วยกันก็สวยโดดเด่นไม่แพ้กัน เธอมีใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งธรรมชาติที่ไม่ผ่านการศัลยกรรม ตากลมโตสีนิล ผมของเธอนั้นเหยียดตรงยาวสลวยถึงกลางหลัง แต่ทั้งหมดทั้งมวลสิ่งที่โดดเด่นที่สุดของเธอคงไม่พ้นรูปร่างของเธอ เรือนร่างผอมบางของเธอนั้นไม่ได้ผอมจนแห้ง แต่กลับมีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่ล้น เอวคอดกิ่ว และสะโพกผาย เรียกได้ว่าเธอมีสัดส่วนที่ยั่วใจชายได้อย่างแท้จริง เธอมีชื่อว่าข้าวหรือขวัญข้าว ขวัญข้าวเป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ ที่บ้านของเธอมีฐานะปานกลาง แต่ด้วยความที่ขวัญข้าวเป็นเด็กสาวหน้าตาดีเธอจึงทำงานเป็นพริตตี้เพื่อหารายได้เสริม


ทั้งนาตาลีและขวัญข้าวเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ตอนเรียนชั้นปีที่หนึ่ง ตอนนี้ทั้งคู่เรียนอยู่ชั้นปีที่สามแล้ว คงไม่ต้องบอกว่าพวกเธอนั้นสนิทสนมกันขนาดไหน


“ข้าววันนี้ดึกแล้วให้ฉันไปส่งนะ” วันนี้ทั้งคู่มีเรียนชดเชยนอกเวลาจนเลิกดึก นาตาลีจึงเอ่ยบอกเพื่อนสาวขณะที่เดินออกมาจากตึกเรียนพร้อมกัน


“ไม่เป็นไรแนทฉันกลับเองได้ วันนี้เธอไม่ได้เอารถมาไม่ใช่หรือ” ขวัญข้าวตอบกลับเพื่อนด้วยความเกรงใจ


“ฉันไม่ได้เอารถมาแต่ว่าวันนี้แด๊ดจะมารับ เราไปหาอะไรกินกันก่อนแล้วค่อยให้แด๊ดไปส่งเธอกลับหอ” นาตาลีวางแผนเสร็จสรรพ


“ไม่เอาหรอก ฉันเกรงใจแด๊ด” ขวัญข้าวปฏิเสธ แต่ในใจกลับเต้นโครมครามยามที่เพื่อนสาวเอ่ยถึงบิดาของเธอ


“ฉันว่าแด๊ดเองก็คงเต็มใจอยู่เหมือนกัน” นาตาลีบอกเพื่อนสาวอย่างรู้ทันพร้อมกับขยิบตาให้


พูดยังไม่ทันจบเสียงมือถือของนาตาลีก็ดังขึ้นเสียก่อน เธอดูชื่อคนโทรมาแล้วกดรับ


“ค่ะแด๊ด เลิกเรียนแล้วค่ะ เอ่อแด๊ดคะพอดียัยข้าวก็อยู่ด้วยกัน แนทเลยชวนกลับพร้อมกัน” นาตาลีคุยสักพักจึงวางสาย


“ข้าวฉันบอกเธอแล้วว่าแด๊ดไม่ว่าอะไร” เธอบอกเพื่อนของเธอ แล้วชวนกันเดินไปรอผู้เป็นบิดาที่หน้าตึก


จากนั้นไม่นานรถยุโรปสีดำคันหรูได้เคลื่อนเข้ามาจอด คนขับลดกระจกลงเผยให้เห็นใบหน้าของชายชาวต่างชาติที่หล่อเหลาคมคาย


“เธอไปนั่งข้างหน้ากับแด๊ดนะข้าว” นาตาลีบอกเพื่อนแล้วเปิดประตูด้านหลังเข้าไปนั่งทันที


ขวัญข้าวยืนจับต้นจนปลายไม่ถูก อยากจะไปนั่งด้านหลังกับเพื่อนก็ทำไม่ได้เพราะจะเป็นการไม่ให้เกียรติบิดาของเพื่อน ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเปิดประตูรถด้านข้างคนขับแล้วเข้าไปนั่งคู่กับเขา


“สวัสดีค่ะแด๊ด” เธอเอ่ยทักทายคนขับรถ เธอเรียกเขาว่าแด๊ดเหมือนกับเพื่อนของเธอแสดงให้เห็นถึงความสนิทสนมกันในระดับหนึ่ง เนื่องจากเธอกับนาตาลีเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน เธอจึงมีโอกาสพบปะเขาบ่อยๆ


“สวัสดีข้าว” เขารับแล้วขับรถออกไป


ตลอดทางโชคดีที่มีนาตาลีคอยชวนคุยอยู่ตลอด ทำให้บรรยากาศในรถไม่เงียบจนเกินไป และลดความประหม่าของขวัญข้าวได้เป็นบางส่วน จะไม่ให้เธอประหม่าได้อย่างไรในเมื่อเธอรู้ตัวดีว่าเธอแอบชอบพ่อของเพื่อนเธอคนนี้ เธอคิดว่านาตาลีก็คงพอจะรู้ความในใจเธออยู่เหมือนกันจึงมักทำอะไรที่เป็นการส่งเสริมเธอกับพ่อของตัวเองกลายๆ


มันอาจจะแปลกที่ลูกแท้ๆ ของตัวเองกลับมีความยินดีให้พ่อตัวเองลงเอยกับเพื่อนตัวเอง แต่สำหรับนาตาลี การที่ได้เพื่อนสาวคนสนิทมาเป็นแม่เลี้ยงของตัวเองยังดีเสียกว่าที่พ่อของเธอจะไปคว้าเอาแม่ผู้หญิงพวกนั้นที่พ่อของเธอควงไม่ซ้ำหน้า แถมแม่พวกนั้นยังดีแต่จะจับพ่อของเธอไปวันๆ ส่วนแม่ของนาตาลีนั้นได้แยกทางกับพ่อของเธอตั้งแต่สมัยเธอเรียนมัธยมต้น ตอนนั้นเธอจำได้ว่าพวกท่านทะเลาะกันทุกวัน สุดท้ายจึงตัดสินใจแยกทางกันแล้วให้เธอเลือกว่าจะอยู่กับใคร สุดท้ายเธอเลือกที่จะอยู่กับพ่อของเธอ ดังนั้นมันไม่ผิดถ้าพ่อของเธอจะเปิดใจรับใครสักคน แต่ที่เธอหนักใจเพราะดูเหมือนพ่อของเธอจะไม่ใช่แค่เปิดใจรับใครสักคน แต่พ่อของเธอทำตัวเป็นหนุ่มเอื้ออาทรสำหรับสาวๆ ทุกคน แต่ยังดีที่พ่อของเธอนั้นไม่ได้คิดจริงจังกับแม่พวกนั้น


พอล วิลเลี่ยม เป็นหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสามปีชาวฝรั่งเศสแท้ ที่ถ้าไม่บอกอายุจริงจะนึกว่าเขาอายุเพียงสามสิบกว่าๆ เท่านั้น เขาทำธุรกิจตัวแทนนำเข้าไวน์รายใหญ่ของประเทศ ดังนั้นเรื่องฐานะของเขาจึงไม่ต้องพูดถึง ความเนื้อหอมของเขาเรียกได้ว่าติดอันดับคาสซาโนว่าของวงการธุรกิจเลยก็ว่าได้ เขาเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบของสวยๆ งามๆ และเรียกได้ว่าตอนนี้เขาก็ไม่มีพันธะอะไรแล้ว ดังนั้นถ้าใครเสนอมาเขาก็ย่อมสนอง จะทำให้พวกเธอเสียใจได้อย่างไรล่ะ


ขณะที่เขาขับรถอยู่ เขาบอกตัวเองให้จดจ่ออยู่กับเส้นทาง แต่ใจของเขากลับมักจะบอกให้ออกนอกลู่นอกทางไปหาเพื่อนของลูกสาวอยู่ตลอดเวลา ขวัญข้าวเป็นสาวสวยจัดที่สะดุดตาเขาตั้งแต่แรกเห็น แต่ด้วยความที่เธอเป็นเด็กรุ่นลูก แถมยังเป็นเพื่อนสนิทกับลูกสาวของเขาอีก ทำให้เขาต้องคอยเตือนตัวเองไว้ตลอดเวลาว่าอย่าทำตัวเป็นเฒ่าหัวงู เธอจะรู้หรือไม่ว่าขณะที่เธอนั่งอยู่นี้กระโปรงของเธอนั้นได้ร่นขึ้นมาจนเผยให้เห็นต้นขานวลเนียนน่าสัมผัสของเธอหมดแล้ว ให้ตายเถอะ! เขาไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน หรือว่าเขาจะเป็นไอ้เฒ่าหัวงูเข้าแล้วจริงๆ


หลังจากพาสองสาวไปดินเนอร์เสร็จแล้ว พอลได้พาขวัญข้าวไปส่งที่ห้องพักของเธอและรอจนแน่ใจแล้วว่าเธอเข้าไปข้างในอย่างปลอดภัยจึงขับรถกลับออกมา ตอนนี้แม่ลูกสาวตัวดีของเขาได้ย้ายมานั่งด้านหน้าคู่กับเขาแล้ว


“อย่าคิดว่าแด๊ดไม่รู้นะว่าเราวางแผนอะไร” เขาเอ่ยบอกลูกสาวอย่างรู้ทัน


นาตาลีทำเพียงส่งยิ้มแล้วเอนหัวพิงต้นแขนแข็งแกร่งของผู้เป็นพ่ออย่างประจบประแจง


“โธ่แด๊ดคะ แนทไม่ได้มีแผนอะไรเสียหน่อย แด๊ดอย่าร้อนตัวสิ”


คำพูดของลูกสาวทำให้พอลฉุกคิด นี่เขากำลังร้อนตัวหรือ แต่เขาก็ปัดออกไป เขาไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนลูกสาวหรอกน่า


“แด๊ดไม่ได้ร้อนตัวอะไรทั้งนั้นแหละ เราน่ะเป็นเด็กก็อย่าแก่แดดให้มันมากนัก” เขาว่าแต่สิ่งที่เขาได้รับกลับมาคือเสียงหัวเราะร่าของลูกสาว