เริงรักร้ายใต้ขอบทราย
วรรณกรรมผู้ใหญ่
เริงรักร้ายใต้ขอบทราย
วรรณกรรมผู้ใหญ่
“ไม่ว่าอนาคตของฉันจะเป็นอย่างไร ขอให้ฉันได้อยู่ใกล้คุณก็เพียงพอแล้ว” พีรกานต์กระซิบบอก เมื่อจาฟาร์ถอนเรียวปากได้รูปออกช้าๆ “ข้า...” “คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรหรอกค่ะ ฉันเข้าใจดีทุกอย่าง” พีรกานต์แตะปลายนิ้วเรียวกับริมฝีปากสวยของจาฟาร์ “แม้ตอนแรกฉันจะไม่อยากอยู่ที่นี่ แต่ตอนนี้ฉันดีใจที่ได้อยู่กับคุณ” “ฮันนี่...ข้าเองก็อยากบอกเจ้าเหมือนกันว่า ข้า...รักเจ้า” พีรกานต์เป็นฝ่ายอึ้งไปนาน เธอไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำบอกรักจากปากชีคหนุ่ม เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะรักเธอได้ หญิงสาวบอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง เธอดีใจจนแน่นหน้าอก แต่มีอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอกังวล “ท่านชีค ท่านไม่ควรพูดแบบนี้ ข้ารักท่านข้างเดียวได้ แต่ท่านรักข้าไม่ได้” “ข้ารู้ แต่ข้าห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้หรอกนะฮันนี่” “ถึงฉันจะฟังภาษาพื้นเมืองของคุณไม่ออก แต่เมื่อตอนที่ผู้เฒ่าคนนั้นพูด และแววตาที่มองมาที่ฉัน ก็บอกอยู่แล้วว่าเราไม่ควรมาที่นี่ด้วยกัน และถ้าเราต้องรักกัน ปัญหามากมายต้องเกิดขึ้น” พีรกานต์น้ำตาคลอเบ้าตา “หยุดพูดเถอะฮันนี่ ข้าไม่อยากฟังเรื่องพวกนี้ ตอนนี้ขอข้าได้รักเจ้าก็พอแล้ว” “คุณพูดจริงๆ เหรอคะ” “เจ้าไม่เชื่อข้า ก็ไม่เป็นไร แล้วสักวันเจ้าจะต้องรู้ว่าที่ข้าพูดนั้น มันเป็นความจริง” พีรกานต์ไม่ตอบ เธอปลดกระดุมเสื้อของจาฟาร์ตั้งแต่เม็ดบนสุดเรื่อยต่ำลงมาจนเม็ดสุดท้าย จากนั้นก็ปลดเข็มขัดหนังออกจากเอวหนา ก่อนเดินอ้อมไปหยุดอยู่ด้านหลัง และดึงเสื้อออกจากร่างกำยำ “ฉันจะปรนนิบัติคุณ ให้สมกับที่คุณรัก”
  • 14 ตอน
  • 4,655
นิยายโดย
  • 5 คนติดตาม
บทนำ

“ท่านชีค”

“เรียกข้าว่าจาฟาร์”

“จาฟาร์...” พีรกานต์เรียกชื่อชายหนุ่มเสียงแหบพร่าปนกระเส่า

จาฟาร์ขยับปลายนิ้วเรียวทรมานร่างสาว จนน้ำหวานอาบเรียวนิ้วจนเปียกชุ่ม ยิ่งเห็นความพร้อม พรักของพีรกานต์ ยิ่งทำให้ชีคหนุ่มฮึกเหิม ปลายนิ้วช่ำชองขยับเข้าออกรวดเร็วและรุนแรง ริมฝีปากร้อนชื้นลากไล้ ขบเม้มผิวเนื้อนวลเนียนบริเวณต้นคอขาวผ่อง ทิ้งร่องรอยแห่งรักตราตรึงซาบซ่านรัญจวนใจ ร่างบางกระตุกแอ่นหยัดกายเข้าหาร่างหนาเป็นครั้งสุดท้าย พีรกานต์พบความสุขสมจนหอบหายใจระรัว

“เจ้าสุขแล้ว ถึงทีของข้าบ้าง” ชีคหนุ่มรูดกางเกงของตนลง แล้วจดจ่อความแข็งแกร่งเข้าหาเนินสวาทที่แสนหฤหรรษ์ ลำแขนกำยำช้อนใต้ข้อพับขาเรียวทั้งสองข้าง และยกขึ้นสูงถึงสะโพกสอบ เบียดสะโพกเข้าหา และสอดความแข็งแกร่งเข้าลึกในความอบอุ่น

จาฟาร์กดร่างบางลง พร้อมสอดเสยตัวเองขึ้น ความอบอุ่นถูกเติมเต็มด้วยความอวบหนา ดิ่งลึกทุกอณูความรู้สึก ซาบซ่านทุกรูขุมขน บดเบียดแนบชิดสนิทสนมจนแทบจะหล่อหลอมรวมเป็นร่างเดียวกัน

พีรกานต์ครวญครางเสียงกระเส่า สยิวซ่านทั้งบนและล่าง ทรวงอกอวบถูกซุกไซ้อย่างถวิลหา สาปเสื้อสีเข้มถูกริมฝีปากได้รูปขบกัดและแยกเผยอจากกัน ความหอมหวานถูกภมรหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่ชอนไช ปลายทรวงที่หดตัวแข็งเป็นไตชูชันรับสัมผัส ถูกดูดกลืนเข้าโพรงปากร้อนผ่าว ปลายลิ้นสากลากไล้ป้านถันสีสวย ก่อนตวัดปลายยอดถี่ระรัว และขบเม้มดูดดื่มอย่างหิวกระหาย

พายุพิศวาสโหมกระหน่ำให้ร่างหนาโจนจ้วงเข้าหาร่างบาง แผ่นหลังบอบบางครูดไถไปกับลำต้นปาล์ม พีรกานต์เริ่มแสบไปทั้งแผ่นหลัง แต่ความเจ็บทางร่างกายก็เหือดหายเมื่อความเสียวซ่านเข้าแทรกแซง ร่างบางสะท้อนขึ้นลงตามแรงรักของชีคหนุ่ม ก่อนร่างหนาจะกระโจนจ้วงเป็นครั้งสุดท้าย พีรกานต์และจาฟาร์กระตุกพร้อมกัน สวรรค์ของทั้งคู่อยู่ไม่ไกล เพียงแค่ขอบฟ้าขวางกั้น ทั้งคู่กำลังล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า ก่อนก้าวข้ามเส้นขอบฟ้าไปยังสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

จาฟาร์หายใจหอบกระเส่า ใบหน้าคมชื้นเหงื่อ ดวงตาแวววาวหรี่ปรือ ก่อนซบลงที่ซอกคอหอมกรุ่น ทรวงอกอวบยังคงแนบกับอกกว้าง รับรู้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจซึ่งกันและกัน ใจกลางร่างยังคงสอดประสานนิ่งอยู่เช่นนั้นอย่างไม่คิดจะถอดถอน

“จาฟาร์คะ ฉันว่าเราควร...เอ่อ...แยกจากกันได้แล้วนะคะ” พีรกานต์เตือนเสียงแผ่ว

จาฟาร์สูดลมหายใจเข้าลึก ผละใบหน้าออกจากซอกคอนุ่ม และส่งยิ้มเซียวๆ ให้พีรกานต์ ก่อนถอดถอนแก่นกายออก เขาจรดหน้าผากของตนกับหน้าผากนูนสวยของหญิงสาว จูบแผ่วๆ ที่เรียวปากนุ่ม และจัดเสื้อผ้าของหญิงสาวให้เข้าที่ จากนั้นก็จัดการกับเสื้อผ้าของตน

“ข้าไม่เคยรู้สึกต้องการใครรุนแรงเท่านี้มาก่อน มีเจ้าคนเดียวที่ทำให้ข้าเป็นแบบนี้”

“ฉันไม่เชื่อหรอกค่ะ คุณร้อนแรงแค่ไหนฉันรู้ดี ถึงแม้จะไม่ใช่ฉัน คุณก็ต้องเป็นแบบนี้”

“ใช่ ข้าไม่เถียงเจ้า เรื่องที่ว่าข้าร้อนแรง แต่ข้าขอเถียงเรื่องที่ข้าเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่น เชื่อข้าเถอะที่รัก ว่าข้าไม่เคยเป็นแบบนี้”

นิยายเรื่องอื่นของมิสบราวนี่ มณีน้ำเพชร