นิยาย เล่มเล็ก ราคาสบายกระเป๋า เพียง 35 ฿ เท่านั้น ....

​สามีเถื่อนกัมพูwww.mebmarket.comหลายคำถามผุดขึ้นในหัว... ทำไม! สุมนันต้องเขียนจดหมายระบุเพียงชื่อของ คงคา มนพยัคฆ์ ทิ้งเอาไว้แค่นั้น แล้วทำไม...นายคงคาตัวจริงถึงได้บอกไม่รู้จักกับหนูนัน แถมยังมาตู่หาว่าเราเป็นเมียของเขา ทั้งที่ความจริงเขาก็มีหนูนันอยู่แล้วทั้งคน เรื่องทั้งหมดนี้ คงไม่ใครก็ใครภายในสองคนนี้ที่เป็นฝ่ายโกหก ใจแอบหวังว่าคงเป็นฝ่ายของคงคานะ เพราะอย่างน้อย เธอก็มาตามหาตัวสุมนันถูกทาง เหลือเพียงตามหาตัวน้องให้เจอ แล้วเธอจะรีบออกจากเหมืองบ้าแห่งนี้ให้เร็วที่สุด ยิ่งเมื่อภาพของผู้ชายหนวดเครารกรุงรังปรากฏขึ้นในกระจกเงา หญิงสาวถึงกับสะดุ้งสุดตัว…​

​ทาสรักดวงใจอสูรกัมพูwww.mebmarket.com“อ้าวแม่คุณ! ไงมาด่ากันเสียได้ล่ะฮะ! ก็เห็นมัวแต่เล่นองค์อยู่นั่น ใครจะไปรู้เธอต้องการอะไร ระหว่างเงิน กับแต้ม...อีกอย่างนะ ฉันก็ไม่ได้บอกจะไม่จ่ายค่าตัวเธอเสียเมื่อไหร่ ก็แค่บอกมาจะเอาเท่าไหร่เรื่องเงินสำหรับฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว...” เพียงแค่สิ้นเสียงของชายหนุ่มเท่านั้น ร่างบางอรชรก็หันขวับมาจ้องตาชายหนุ่มตาเขม็ง ใบหน้าซีดเซียวแดงก่ำ หญิงสาวใช้หลังมือปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองข้างแก้มทิ้งอย่างน่ามอง ในความรู้สึกของทินกร พอได้เห็นใบหน้าของหญิงสาวชัดขึ้น ในตอนที่เขาไม่เมาและในที่มีแสงสว่างแบบนี้ ทำเอาชายหนุ่มนิ่งอึ้งตะลึงตะลานกับความงดงามที่ได้เห็น ทินกรเผลอตัวรีบยกมือฝ่ามือขึ้นขยี้ตา เพื่อมองภาพตรงหน้าให้แน่ใจ นั่นคนหรือว่านางฟ้ากันแน่สวยโคตรๆ ...​

เปิดเรื่อง

ตอนที่1...เจ้าสาวที่ถูกเลือก

“น้องแน่ใจแล้วเหรอนภา ถึงได้ยอมตกปากรับคำกับคุณป้านวลฉวีท่านไปแบบนั้นน่ะ...” ดวงนภาเหลียวใบหน้างดงามมองพี่ชายเล็กน้อย ก่อนวางแก้วน้ำเย็นในมือลงบนโต๊ะกระจก ทอดสายตาอ่อนหวานมองแก้วเปล่า ผุดผายความคิดบางอย่างแล่นขึ้นในสมอง

น้ำเย็นพอดื่มเข้าไป มันช่วยทำให้เรารู้สึกชุ่มคอ ในยามที่เวลารู้สึกคอแห้ง และมันคงจะดีไม่น้อย ถ้าหากความเย็นชุ่มฉ่ำของน้ำเย็นแก้วนี้ จะช่วยบรรเทาอาการร้อนลุ่ม สุ่มอยู่ภายในทรวงของเธอให้มันเบาบาง เหมือนดั่งเช่นช่วยดับกระหาย คงจะดีอยู่ไม่น้อย

“หึ...ว่าไงล่ะ น้องคิดดีแล้วใช่ไหม...” ทัตเทพเอ่ยถามย้ำ

ช่วยดึงความคิดของดวงนภาให้กลับสู่ปัจจุบัน เธอเอี้ยวตัวมองเสี้ยวหน้าพี่ชาย ญาติที่หลงเหลืออยู่เพียงคนเดียวในเมืองแห่งความวุ่นวายแห่งนี้ สืบเนื่องจากบิดาและมารดาของเธอ ท่านทั้งสองได้เดินทางดำเนินชีวิตสุขสงบในต่างจังหวัด

หญิงสาวถอนหายใจหนักด้วยความรู้สึกสับสน เธอเองชักไม่แน่ใจขึ้นมาแล้วเหมือนกัน ถึงสิ่งที่ตัวเองตอบตกลงกลับไปนั้น ใช่ทางออกที่ดีที่สุดหรือไม่

ประกายในดวงตาหญิงสาวจึงแลเห็นเพียงความไม่สบายใจ

ความรู้สึกของทัตเทพตอนนี้ ช่างดูไม่ได้ต่างจากน้อยสาวของตนนักเลยสักนิด ชายหนุ่มจึงเอาแต่นั่งหน้ายุ่ง ขมวดคิ้วต้องคอยยกมือนวดขมับขึ้นเป็นพักๆ

ดวงนภาขยับร่างกลมกลึง ย้ายจากเก้าอี้อีกฝั่งตรงข้าม ทรุดนั่งลงเคียงข้างกับทัตเทพเสียเอง เธอดึงมือพี่ชายมากุมไว้ ก่อนเอ่ยคำถาม

“แล้วพี่เทพล่ะคะ คิดว่า นภาทำถูกต้องแล้วหรือเปล่า...”

เธอทอดสายตาสับสนมองใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกันราวกับฝาแฝด

บางทีการรับฟังความคิดเห็นของพี่ชาย อาจทำให้เธอรู้สึกสบายใจมากขึ้น

ทัตเทพเองเหมือนน้ำท่วมปาก ชายหนุ่มได้แต่ส่ายหน้าบางบาง คลี่ยิ้มอ่อนละมุนเป็นกำลังใจให้กับน้องเท่านั้น เพราะตัวเขาเอง ไม่อาจบอกในสิ่งที่ตนเองคิดอยู่ในหัว กลัวดวงนภาจะเกิดอาการคิดหนัก มากขึ้นกว่าที่เป็น

แต่ถ้าให้เขาบอกตามความรู้สึกแท้จริง เขาว่าการตัดสินใจของดวงนภาครั้งนี้ ไม่น่าจะดีนัก มันไม่ต่างจากการที่น้องสาวของเขา กำลังยื่นปลายเท้าเข้าหากองไฟ

ซึ่งดีไม่ดี อาจถูกไฟกองนั้น คอกตายจนถึงแก่ชีวิตเลยก็อาจเป็นได้

เพราะใครต่างก็รู้จักกิติศัพท์ของ นายเปรม พิชญเดชา ร้ายกาจมากขนาดไหน ถึงเรื่องนิสัยใจคอ...

ดวงนภายิ้มแห้งให้พี่ชาย พอจะรู้ตำตอบในแววตาห่วงใย

“นภาทราบ เราไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่านี้หรอกค่ะ...”

ใบหน้าหวานเศร้าสลดลง หรุบเปลือกตาหมองหม่น มองนิ้วมือตัวเอง ทัตเทพดึงร่างบอบบางมาสวมกอดไว้ในอ้อมแขน ยกมือลูบศีรษะทุยของน้องน้อย

ดวงนภาซุกใบหน้าเข้าหาความอบอุ่นทันที หัวตารู้สึกร้อนผ่าว

อย่างไรเสีย บุญคุณย่อมต้องตอบแทน ถึงแม้ใจเธอนั้น ไม่ได้ต้องการอยากให้มันลงเอยแบบนี้เลยก็ตาม...