กรงรักพยัคฆา
ซาบซึ้งตรึงใจ
กรงรักพยัคฆา
ซาบซึ้งตรึงใจ
เขาคือหนึ่งในเเก็งคาวบอยจตุรทิศ หล่อเหลา เร่าร้อน ดิบเถื่อน ช่างเอาเเต่ใจ...เธองดงาม อ่อนหวาน เจ้านำ้ตา เมื่อพรหมลิขิตเเละชะตากรรมทำงานร่วมกัน ทำให้เธอตกอยู่ในกรงขังของผู้ชายชื่อ 'พยัคฆา'
  • 0 ตอน
  • 0
นิยายโดย
  • 11 คนติดตาม
บทนำ

พยัคฆา วรางคุณากร อายุ35ปี สูง188(เจ้าพ่อเพื่อน หรือไอ้เถื่อน)

ต้นตระกูลเขาทรงอิทธิพลครอบคลุมทั่วทั้งภาคอีสาน

พยัคฆาคือหนุ่มหล่อ เขามาดเซอร์ ใจป้ำ สายเปย์ แค่เหลือบมองพร้อมส่งสายตา หรือยกยิ้มมุมปาก สาวน้อยสาวใหญ่ก็พร้อมจะแย่งชิงที่ว่างข้างกายเขาทุกยามค่ำคืน

เสน่ห์ของเขาคือดวงตาหรี่ปรือ ชวนถอดผ้าผ่อน เอกลักษณ์ภายนอกของชายหนุ่มคือความดิบเถื่อนติดดิน ไม่จริงจังกับชีวิต แต่กระนั้นเขาก็เป็น1ใน4 ของแก็งคาวบอย ชื่นชอบเรื่องคาวโลกีย์เป็นชีวิตจิตใจ

“รสสวาทก็เหมือนกัญชา ยิ่งดูดยิ่งติด เรื่องอะไรเขาจะยอมเลิกเสพย์”

++++++++++++++++++++++++++++++

จารุพิชญา กัญญากาญจน์ อายุ21ปี สูง162 (แตงโม)

สาวน้อยผิวขาว หน้าตาสะสวย เพราะค้างค่าเช่าห้อง3เดือนซ้อน เป็นเหตุให้เธอถูกเชิญออกจากหอพักรวม ทว่าโชคร้ายนักที่ความสวยของหนูแตงดันไปกระแทกตาเจ้าพ่อ ผู้ขึ้นชื่อเรื่อง หื่น ห่าม มีความต้องการทางอารมณ์สูงลิ่ว วินาทีแรกที่ได้ประสบพบพักตร์ ชีวิต อิสรภาพและความสาวสดของเธอก็ถูกจองจำด้วยกรงเสน่หาของผู้ชายที่ชื่อ ‘พยัคฆา’

“มันผิดตั้งแต่แรกที่เธอตัดสินใจมาเรียนต่อที่นี่ ได้พบเขากระทั่งเข้ามาพัวพันกับคนถูกตั้งฉายาว่าราชายาเสพย์ติด พยัคฆา!ผู้ชายที่ทำตัวไม่ต่างจากแมงดาปีกทองตัวหนึ่ง”


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


“คุณเป็นใครกันแน่”

จารุพิชญามองเขาด้วยแววตาเจ็บปวด เธอพยายามใช้ชีวิตอยู่ห่างเขา แต่ก็อย่างที่เห็น ไม่ว่าจะอยู่ส่วนไหนของจังหวัดก็ไม่อาจรอดพ้นอิทธิพลเถื่อนของพยัคฆาไปได้

เขาน่ากลัวมาก พบกันเพียงไม่กี่ครั้ง อิสรภาพของเธอก็ถูกจองจำด้วยความต้องการที่เธอไม่อาจรู้ได้ ชายหนุ่มใคร่อยากเอาชนะ หรือมีความรู้สึกทางใจมาเกี่ยวข้อง

แต่จะรู้สึกอย่างไรต่อกัน เธอเองก็คงไม่อาจรับไมตรีได้…

พยัคฆาเป็นพ่อค้ายาเสพย์ติด บุคคลอันตรายที่ทางการต้องการตัว

“ไอ้กุ๊ย ขี้ยา หรือราชายาเสพย์ติด อ้อ จะเพิ่มข้อหาแมงดาเกาะผู้หญิงแก่คราวแม่อย่างเจ๊หวานด้วยก็ไม่ว่ากันนะ”

“คุณ…” จารุพิชญามองเขาด้วยแววตาคาดไม่ถึง ใบหน้าสวยหวานที่ติดอยู่ในความคะนึงหาของเจ้าพ่อรูปงาม ตอนนี้ซีดเผือดเหมือนคนขาดเลือดหล่อเลี้ยงร่างกาย

‘พยัคฆารู้ เขารู้ทันความคิดเธอทุกอย่าง…แต่ไม่เคยปริปาก’

สภาพของเขาและสิ่งที่ได้ยินมาหาได้มีความขัดแย้งไม่…เขาเล่นยาหนัก อิดโรย ง่วงนอน ตาปรือหวานเยิ้มตลอดเวลา แถมยังขี้เหล้าขี้ยาก็ปานนั้น

“ขึ้นรถ” พยัคฆาบอกเสียงเครียด ไม่ตลกเลยที่ต้องมาฉุดกระชากหญิงสาวขึ้นรถต่อหน้าต่อตาผู้คนที่เดินพลุกพล่าน และยืนมองทั่วทั้งตลาด

“แล้วก็อย่าคิดหนี เพราะไม่ว่าคุณจะขึ้นเหนือ ลงใต้หรือขุดรูหลบอยู่ในกรุงเทพ คนของผมมีอยู่ทั่วทุกพื้นที่”

“คุณคงไม่ได้หมายถึงพ่อเลี้ยงสิงห์ เสี่ยรัญและนายหัวแดนหรอกนะ”

“ฉลาดดีนี่…จำไว้ด้วยนะทูนหัว เครือข่ายคนชั่วมันครอบคลุมไปทั่วทุกพื้นที่”

“สุดท้ายคุณก็ยอมรับ…คุณค้ายา คนเลว คุณมันบ่อนทำลายประเทศชาติ” จารุพิชญาเม้มปากแน่น หญิงสาวมองเขาด้วยแววตาแดงก่ำ ในหัวใจเจ็บปวดยิ่งยวด

พยัคฆาหรี่ตามองมองหญิงสาวด้วยความโมโห สันกรามเขาลั่นกรอดสะกดกลั้นโทสะ

ยิ่งหล่อนกลัว เขายิ่งโกรธเกลียดตัวเอง แล้วที่ผ่านมา ไอ้เพื่อนทั้งสามก็ดันสนุกกับการยัดเยียดภาพลักษณ์มัวหมองให้เขากระทั่งกลายเป็นมิลทินร้าย

“จะมองผมชั่วช้าเลวทรามยังไงก็ตามใจ แต่จำไว้นะแตงโม คนอย่างผมถ้าต้องการ คือต้องได้ คุณไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ และใครก็อย่าบังอาจแย่งคุณไปจากผม”