ซ่อนปรารถนา...คุณป๋าร้ายรัก
Romance Lover
ซ่อนปรารถนา...คุณป๋าร้ายรัก
Romance Lover
ความเจ็บปวดกับอดีตอย่างเเสนสาหัส ฝังรากหยั่งลึกลงในหัวใจอันเเข็งเเกร่งของหนุ่มใหญ่ ไม่มีวันไหนที่เขาจะลืมมันลงได้ จากเหตุการณ์อันเลวร้ายเมื่อจับได้คาหนังคาเขาว่า...อดีตภรรยาลักลอบเล่นชู้... เขาจึงเข็ดขยาดจนไม่กล้าเปิดใจรับใครเข้ามาอีก... จนเมื่อหญิงสาวที่เเสนดีหยิบยื่นความจริงใจมาเป็นตัวช่วยเยียวยาจิตใจที่มีเเต่ความร้าวราน ให้หลุดพ้นจากความทรงจำในคืนวันอันเเสนโหดร้าย...จนเลือนหายไปเกือบหมดสิ้น... แต่เป็นเพราะเขาเองยังกลัวการเริ่มต้นใหม่ทั้งที่ใจจริงแล้ว...อยากจะมีใครสักคนมาคอยอยู่เคียงข้าง หนุ่มใหญ่ที่มองความรักเป็นเรื่องเลวร้ายจะทำอย่างไร หรือจะต้องซ่อนความปรารถนาของตัวเองเอาไว้โดยไม่บอกให้เธอได้รับรู้...
  • 2 ตอน
  • 466
นิยายโดย
  • 0 คนติดตาม
บทนำ

“คุณจะไปไหนกรวรา”

ร่างหนานอนตะแคงยืดแขนแข็งแรงให้ลูกสาวใช้หนุนนอนแทนหมอน ค่อยๆ วางศีรษะเล็กลงในความมืด ก่อนเอื้อมมือไปเปิดสวิตซ์โคมไฟที่หัวเตียง เพื่อที่เขาจะได้มองเห็นร่างของคุณครูพี่เลี้ยง

ใบหน้าเรียวสวยหวานฉาบไปด้วยความตกใจ หญิงสาวก้มหน้างุดไม่มีคำตอบให้ชายหนุ่ม จนเขาต้องเอ่ยถามอีกครั้ง

“ผมถามว่าคุณจะไปไหน หูแตกหรือไง ทำไมไม่ตอบ”

“เอ่อ...ฉันจะไปเข้าห้องน้ำค่ะ”

เสียงใสสั่นนิดๆ ติดจะไม่ค่อยพอใจเจ้าของคำถามแต่จำใจต้องเอ่ยตอบ พลางคิดผู้ชายอะไรไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยสักนิด คำพูดคำจาแทบฟังไม่ได้...

“อย่าโกหกผม ห้องน้ำอยู่ทางขวามือ...นี่ผมเห็นอยู่ว่า คุณกำลังจะเดินไปทางประตูห้อง บอกผมมาคุณจะไปไหนกันแน่...?” น้ำเสียงที่ฟังดูคาดคั้นทำให้กรวราตัดสินใจพูดความจริง

“คือ...ฉันคิดว่าจะลงไปนอนที่ห้องเรียนด้านล่างค่ะ คุณกับน้องปรางจะได้นอนสบายๆ”

“ผมก็ไม่ได้ลำบากอะไรนี่ เตียงนี้ขนาดคิงส์ไซส์กว้างขวางจะตายไป หรือว่าคุณกลัวผม”

“ที่ต้องย้ายห้องนอน คุณกลัวว่าผมจะทำอะไรคุณอย่างนั้นเหรอ?” เขาถามต่อเหมือนอยากแกล้ง

“เอ่อ...ไม่ใช่นะคะ”

ปฏิเสธไปทั้งที่จริงๆ แล้วเธอก็คิดอย่างที่เขาพูดนั่นแหละ ใครจะไม่กลัวล่ะ เพิ่งเจอกันวันแรกก็ต้องมานอนร่วมเตียงกันแล้ว ถึงแม้จะไม่มีอะไรมันก็ไม่สมควร…

“ถ้าไม่ใช่ก็กลับขึ้นมานอนที่เดิม...หรือถ้าจะเข้าห้องน้ำก็กลับหลังหัน คุณไม่ต้องกังวลไปหรอก ผมไม่ทำอะไรคุณแน่ เพราะคุณไม่ใช่สเป็คผม ผมไม่ชอบกินไข่ดาว หน้าอกแบนๆ แบบคุณผมไม่สนใจให้เสียเวลาหรอก”

อธิปกเอ่ยด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ทั้งที่รู้ว่าสิ่งที่ตนเองพูดมันตรงกันข้ามกับความเป็นจริง เมื่อตอนที่เขามาถึงแล้วได้เห็นเธอในชุดว่ายน้ำ เขาทราบดีว่ามันไม่ใช่ไข่ดาวอย่างที่พูดเลยสักนิด

กรวราขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ที่ถูกชายซึ่งเธอนึกชื่นชมในตอนแรกที่เจอนั้นสบประมาทเอาได้

เวลานี้...เธอเห็นจริงกับนายแพทย์หนุ่มทุกประการ พี่ชายของเขาพูดจาไม่ได้เข้าหู...เย็นชาก็เท่านั้น....ที่สำคัญปากสุนัขเป็นที่หนึ่ง!!

หนอย...มีอย่างที่ไหนมาว่าเธออกไข่ดาว เคยเห็นแล้วหรืออย่างไรกัน นึกอยากให้เห็นของจริงเสียเหลือเกิน กลัวว่าถ้าได้เห็นแล้วจะซับน้ำลายที่มุมปากแทบไม่ทันก็แล้วกันน่า...

ร่างบางฟึดฟัดขัดใจอยู่เพียงลำพัง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จำต้องกลับขึ้นเตียงไปนอนที่เดิมอย่างไม่เต็มใจนัก เกรงว่าบทสนทนาระหว่างเขาและเธอจะทำให้น้องปรางตื่น จึ้งต้องหันหลังให้กับชายหนุ่ม ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่า คนที่เธอแอบบริภาษอยู่ในใจนั้น แอบอมยิ้มและนอนมองแผ่นหลังบางของเธออยู่ค่อนคืน...