เถื่อนสวาท
วรรณกรรมผู้ใหญ่
เถื่อนสวาท
วรรณกรรมผู้ใหญ่
“นี่ตั้งใจมาอ่อยฉันล่ะสิท่า” เธอเงี่ยหูฟังน้ำเสียงคนเมามียานคางนิดๆ แต่ไม่มากเท่าสภาพภายนอกของเขา แต่ดูอีกทีลำคอหนาแดงระเรื่อนั้นกลับตั้งตรง ลำตัวก็ยืนตรงไม่มีเซซวนไปมาเหมือนที่คิด หรือบิ๊กบอสของเธอจะไม่เมามาก “ว่าไงเล่า! ฉันถามทำไมไม่ตอบ ถ้าทิ้งปากไว้ข้างนอกก็ออกไปเก็บมาซะ” แล้วเขาก็ผลักเธอเต็มแรง ร่างอรชรไม่คิดว่าจะถูกผลักก็เซแซดๆ จนสะดุดเท้าตัวเองล้ม อย่าหวังว่าจะมีอ้อมแขนของพระเอกมารองรับ สะโพกของเธอจ้ำเบ้าไปกับพื้นเต็มแรง มะลิลาครางเสียงเบาช้อนตาขึ้นมาเขาอย่างตระหนก “มองทำไม ไม่เคยเห็นคนหรือไงเด็กโง่” ‘เด็กโง่’ มองบิ๊กบอสสุดหล่อของเธอนิ่งๆ ถ้าเขาเกลียดหน้าเธอขนาดนี้ สิ่งที่คิดไว้มันจะสำเร็จหรือเปล่านะ มะลิลาลุกขึ้นยืนยังคงก้มหน้าคางจรดอกเหมือนจะตัดใจว่ามองให้ตายก็คงไม่มีทางเห็นรอยยิ้ม ฉะนั้นก็ก้มหน้าซ่อนสายตาเอาไว้ดีกว่า “ปากน่ะ ไม่มีหรือ...” “ถ้ามะลิอ่อยแล้วคุณหนึ่งจะทำยังไงกับมะลิคะ”
  • 4 ตอน
  • 2,328
นิยายโดย
  • 5 คนติดตาม
บทนำ

“ถ้าคุณหนึ่งเกลียดมะลิมากขนาดนี้ คุณหนึ่งจะไม่ให้มะลิผ่านงานก็ได้นะคะ”

“นี่เธอไม่สนใจคะแนนตัวเองเลยใช่ไหม เธอสนใจแต่จะมายั่วยวนผู้ชายใช่ไหม”

“แล้วแต่คุณหนึ่งจะคิดเถอะค่ะ” แม้ว่าเธอจะแอบมองพินิจอยู่บ่อยๆ หลงใหลในความหล่อเหลาอย่างที่เขาว่าให้จริงๆ แต่สิ่งหนึ่งความจริงแล้วพินิจไม่สามารถแทนที่คนๆ นั้นได้

“งั้นฉันจะคิดว่าเธอจงใจมายั่วให้ฉันล่อ ผู้ชายอย่างฉันไม่เคยปล่อยให้ตุ๊กตาเคลือบแก้วหลุดมือซะด้วยสิ”

มะลิลาหลับตาลงอีกครั้งเมื่อริมฝีปากของเขาจาบจ้วงดูดกลืนเต้านมของเธอ เขากำลังคุกคามทางเพศ กำลังทำสิ่งที่เธอหวาดกลัวจนตัวสั่นเหมือนลูกนกตกน้ำ ทว่ามะลิลากลับนอนสั่นนิ่งๆ ทั้งที่หัวใจเต้นกระหน่ำโครมครามอยู่ในอก บีบคั้นอารมณ์และความรู้สึกทั้งน้ำตาและลมหายใจก็แทบจะขาดรอน

ยอดอกข้างขวาของเธอคงแดงช้ำเพราะตอนนี้มันเจ็บแปลบไปหมด เขาทั้งดูดทั้งกัดและใช้ปลายลิ้นสากๆ ชื้นๆ ลากเลียไปทั่วก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นจนรู้สึกได้ว่ามันเปียกและเย็นวาบ เธอกัดริมฝีปากตัวเองจนเจ็บจนชา กัดแล้วปล่อยให้ความชามันหายค่อยกัดใหม่ จนรับรู้รสชาติเค็มปร่าของเลือดตัวเอง เธออดทนอดกลั้นทั้งๆ ที่ปลายเท้าจิกเกร็ง สองมือกำแน่นจนข้อแข็ง

นิยายเรื่องอื่นของมิสบราวนี่ มณีน้ำเพชร