สตรีวิปลาสแห่งเหลียนซาน (ดวงใจราชันย์)
ซาบซึ้งตรึงใจ
สตรีวิปลาสแห่งเหลียนซาน (ดวงใจราชันย์)
ซาบซึ้งตรึงใจ
Kiangtawan
นางเป็นเพียงนักพรตน้อยจอมปลิ้นปล้อน ที่บำเพ็ญเพียรเพื่อบรรลุวิถีเซียน เขาเป็นถึงประมุขเผ่ามังกรฟ้าผู้อำมหิตไร้หัวใจ ลงมาผ่านด่านเคราะห์ยังโลกมนุษย์เพื่อหวนคืนสู่บัลลังก์ฟ้า ทว่า...ด่านเคราะห์ง่ายดายกลายเป็นยากเข็ญเมื่อนักพรตหญิงนางนั้นวุ่นวาย ฆ่า...เขาจักสังหารนางเสีย! (ภาคต่อเหมยฮวาเสี่ยวเซียน เทพธิดาสะบั้นด้ายดำ)
  • 20 ตอน
  • 8,699
นิยายโดย
  • 5 คนติดตาม
บทนำ

เรื่องนี้คือภาคต่อของเหมยฮวาเสี่ยวเซียน เทพธิดาสะบั้นด้ายดำค่ะ


บทนำ สตรีวิปลาสแห่งเหลียนซาน
สันนิวาสยังหักหลบ
บุพเพยังหลีกลี้…แก่สตรีนางนั้น หญิงวิปลาสแห่งเหลียนซาน
แผ่นดินฉงหยาง เมืองปี้อัน ปีที่ 22 แห่งราชวงศ์เวย ฮ่องเต้เวยจวินเจี๋ย
เมืองปี้อันเป็นเมืองเล็กติดชายแดน ห่างไกลจากเมืองหลวงจงหยวนนับหลายพันหลี่ อาณาเขตทิศเหนือเป็นเทือกเขาขานนามว่า ‘เหลียนซาน’ กั้นกลางเป็นพรมแดนกับแผ่นดินฉงซื่อซึ่งมีเมืองโยวถานเป็นหน้าด่าน ทิศใต้ติดเมืองเล็กชื่อว่าจวิ้นหยาง ด้านทิศตะวันตกติดเมืองใหญ่ที่มีผู้ตรวจการมณฑลประจำการเรียกว่าเมืองเฉิง กระนั้นทิศใดๆล้วนไม่เลื่องลือขึ้นชื่อเท่าทิศตะวันออกอันเป็นที่ตั้งทะเลสาบหยกขาว ด้วยทัศนีภาพอันรื่นตาเจริญใจงดงามประดุจหยกขาวล้ำค่าอันหาได้ยากในแดนเหนือ ปราชญ์ท่านนึงเมื่อสี่ชั่วโคตรก่อนจึงขนานนามว่าทะเลสาบหยกขาว กาลนี้เป็นสถานที่ที่กล่าวได้ว่า ‘เอะอะ’ อันใดก็ทะเลสาบหยกขาว จัดงานชมจันทร์ก็ทะเลสาบหยกขาว คุณหนูบ้านใดไร้คู่ใคร่อยากยลโฉมชายงามก็เรือนเชิญท่านที่ทะเลสาบหยกขาวเถิด บังเกิดบทกลอนหนึ่งระบือทั่วเมืองเล็กนี้ว่า
‘พานพบรู้ใจริมหยกขาว วสันต์พร่างพราวผลิบานธาราใจ’
เถิด เหล่านี้คล้ายว่าซบเซาเสียแล้ว เขาเหลียนซานอันลี้ลับกลับเลื่องชื่อแทน
มินานมานี้เกิดเหตุอาเพศขึ้นกับตระกูลหนึ่ง เป็นตระกูลเก่าแก่แซ่ซี ฟังว่าอาภัพนักถูกโจรภูเขาปล้นฆ่าล้างตระกูล อนุภรรยาคนที่สามของนายท่านซีกลับชักนำคราวเคราะห์มาให้ เหตุเพราะนางบังเกิดจิตปฎิพัทธ์กับหัวหน้าโจรภูเขาผู้เป็นพี่ชายข้างบ้าน ชาวเมืองต่างประณามนางและชายชู้ว่าชายโฉดหญิงชั่วช้า เพลานี้ภาพเหมือนของนางถูกปิดประกาศทั่วมุมเมือง มีค่าหัวนับพันตำลึง คดีเลือดน่าหวาดหวั่นยังมิทันจับผู้ร้ายได้ ราชสำนักยังมิทันเคลื่อนทัพมาล้อมปราบ กลับเกิดอาเพศที่สองขึ้นในเวลาไล่เลี่ย มินานกลับปรากฏสตรีลึกลับดาวเภทภัยเป็นหญิงวิปลาสนางหนึ่ง ฟังว่านางพูดจาไม่ได้ศัพท์ ผมเผ้ากระเซิงสวมเสื้อผ้าอาภรณ์ประหลาด ครึ่งล่างสวมอย่างบุรุษ ครึ่งบนสวมอย่างสตรี อาภรณ์บุรุษกลับเป็นเนื้อหยาบ อาภรณ์สตรีกลับเป็นไหมเนื้อดี วันทั้งวันเฝ้าอยู่ไม่ห่างจากหอนางโลม ลือกันว่าสามีนางติดพันหญิงนางโลม นางที่เป็นภรรยาเอกสะเทือนใจมากจนวิปลาสไป
กระนั้นมิมีใดน่าหวาดเกรงเท่า…นางไร้บ้านไร้ตระกูล สถานที่พักพิงของนางยังมิใช่บ้านร้างนอกเมืองอันเป็นชุมชนขอทาน กลับพำนักยังเขาเหลียนซานอันเป็นที่อยู่แห่งภูตผีปีศาจ ชาวบ้านเล่าว่าเห็นนางเดินออกมาจากเขาเหลียนซานทุกวัน ข่าวลือที่เหมือนโรคระบาดนี้แพร่กระจายไปทุกมุมเมือง ชาวเมืองขวัญผวากับดาวเภทภัยจนขนพอง
ที่ได้กำไรยังคงเป็นเหล่าเหนียงทั้งหลาย หากบุตรหรือบุตรีดื้อรั้นมิเชื่อฟัง เพียงตวาดว่าหญิงวิปลาสแห่งเหลียนซานจะจับตัวไป เด็กน้อยล้วนหยุดร้องสิบส่วน ได้ผลชะงัดนัก

นิยายเรื่องอื่นของKiangtawan