พระชายาแสนซน
รักโรแมนติก
พระชายาแสนซน
รักโรแมนติก
เพราะคิดสั้นไปช่วยชีวิตพยัคฆ์อย่าง ‘เจิ้งหู่’ ไว้แท้ ๆ จึงทำให้ชีวิตอิสระของ ‘จ้าวหนิง’ ต้องจบลง เขาตอบแทนนางด้วยเงินทองก็แล้วไปเถิด แต่นี่กลับประทานตำแหน่ง ‘พระชายา’ ให้นาง! ครั้นจะปฏิเสธก็นึกถึงใบหน้างดงามของเขาจึงได้แต่ ‘จำใจ’ แต่ง ๆ ออกไป เพ้ย! ก่อนแต่งเขาไม่ใช่คนพูดมาก ปากว่ามือถึงเช่นนี้ แต่พอนางแต่งเข้ามาไยเขาจึงกินเต้าหู้นางไม่เว้นแต่ละวัน!
  • 0 ตอน
  • 7,656
นิยายโดย
  • 10 คนติดตาม
บทนำ

จันทร์สุกสกาวส่องสว่างกระทบผิวน้ำในทะเลสาบส่องแสงระยิบระยับ มองดูแล้วช่างเหมือนกับมีพระจันทร์สองดวง ลมพัดอ่อน ๆ ส่งเสียงเป็นระยะ ๆ ทำให้ต้นไผ่ปลิวไสวเสียดสีกันไปมาจนเกิดเสียงอันไพเราะราวกับเสียงขลุ่ย ทิวทัศน์สวยงามกอปรกับบรรยากาศเงียบสงบช่างทำให้หลงใหลเคลิบเคลิ้มยิ่งนัก

แต่ทว่าบรรยากาศที่ควรจะเงียบสงบแต่กลับปรากฏเสียงกระบี่นับสิบเล่มฟาดฟันกันอย่างไม่สนใจสิ่งใด

เงาร่างในชุดดำที่อยู่กลางวงล้อมเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว คนผู้นั้นมีร่างที่กำยำแข็งแรง ถึงแม้จะมีผ้าดำปิดใบหน้าอยู่ แต่ก็ไม่สามารถบดบังรังสีโหดเหี้ยมที่แผ่ออกจากตัวเขาได้ หลังจากที่ต่อสู้กันอยู่นาน ด้วยกำลังคนที่น้อยกว่าบวกกับพิษที่กำลังแล่นเข้าสู่ร่างกายของคนผู้นั้น ทำให้เขาต้องถอยออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

คนผู้นั้นรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายซัดฝ่ามือใส่คนชุดดำ ก่อนจะวิ่งหลบหนีออกมาด้วยความทุลักทุเล แต่กระนั้นคนชุดดำก็ยังไม่ละความพยายามที่จะสังหารเขา

เมื่อมองพื้นที่โดยรอบก็ทำให้นึกได้ว่าข้างหน้าอีกไม่กี่ลี้ก็จะถึงค่ายกลของสำนักหมิงเซียน แต่ว่าสำนักถูกปิดร้างมาสามปีแล้ว ตอนนี้ค่ายกลคงเหลือแค่เขาวงกต ส่วนอาวุธลับที่ซ่อนอยู่คงใช้การไม่ได้ เช่นนั้นหากเข้าไปหลบอยู่ในนั้นคงจะปลอดภัยไปสักระยะหนึ่ง

“หยุด!” บุรุษชุดดำที่อยู่หน้าสุดยกมือขึ้นปรามกะทันหัน ส่วนที่ตามหลังมาขมวดคิ้วมองเขาอย่างสงสัย

“ข้างหน้าเป็นค่ายกลหมิงเซียนที่เต็มไปด้วยกับดักสารพัด กว่าจะหาทางออกเจอจวิ้นอ๋องคงไม่อาจรักษาชีวิตไว้ได้!”