“ผู้ที่แอบเด็ดดอกกุหลาบของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตจะต้องได้รับโทษ”
ลาลินถึงกับสะดุ้งเมื่อผู้เป็นเจ้านายเดินเข้ามาในสวนเขาวงกตอย่างเงียบเชียบ หญิงสาวรีบเอากุหลาบไปซ่อนด้านหลัง แต่บารอนก็เดินเข้ามาใกล้เธอ...
“นายท่าน... มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?”
“มาตอนที่เธอกำลังเด็ดดอกกุหลาบของฉัน”
ลาลินกลืนน้ำลายลงคอ หากเขาจะเอาโทษ เธอคงหลีกเลี่ยงยากเพราะหลักฐานยังอยู่ในมือเธอ
“เธอชอบกุหลาบพวกนี้เหรอ?”
“ค่ะ มันสวยและหอมมาก” ลาลินตอบไปตามที่คิด
“กุหลาบก็เหมือนผู้หญิง... งดงาม เย้ายวน น่าหลงใหล”
เขาช่างเปรียบเทียบนัก...
“เธอคิดว่าไงละ ลาลิน”
“ไม่รู้สิคะ... ดึกมากแล้ว ฉันขอตัวก่อน” ว่าแล้วลาลินก็ก้มหน้างุดเดินผ่านเจ้าของร่างสูงไป
ทว่าเดินผ่านผู้เป็นนายได้เพียงสองก้าว บารอนก็คว้าต้นแขนเธอไว้ พร้อมรั้งตัวเธอเข้ามาในอ้อมแขน ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมากจนลาลินตั้งตัวไม่ติด
“นายท่าน!” ลาลินเบิ่งตากว้างอย่างตกใจ แต่เจ้าของร่างแข็งแกร่งก็สอดมือเข้าที่ท้ายทอยของเธอ พร้อมโน้มตัวลงมาจุมพิตริมฝีปากของเธออย่างดูดดื่ม
ริมฝีปากร้อนบดขยี้ลงมาอย่างหนักหน่วง พร้อมชำแรกลิ้นเข้ามาในโพรงปากนำความวาบหวามมาสู่
ลาลินไม่อาจขัดขืนเจ้านายหนุ่มได้แม้แต่น้อย
ลิ้นชื้นจัดเจนตวัดไปทั่วเพื่อดูดดื่มความหวานอย่างหิวกระหาย ก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงกระหายได้มากมายขนาดนี้ แต่จูบของบารอนก็ทำเอาลาลินอ่อนระทวยในพริบตา
ท้องน้อยของเธอปั่นป่วน วาบหวามไปทั่วสรรพางค์กาย แต่อสูรร้ายผู้กระหายเซ็กส์ก็ไม่หยุดแค่นั้น…
เบลล์ ต้องรับมือกับเจ้าชายในร่างอสูรร้าย
แต่สำหรับลาลินแล้ว เธอต้องรับมือกับอสูรร้ายในคราบเทพบุตร!
