รังสิมันตุ์ยื่นมือไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมก่อนจะลงจากเตียงในกลางดึก ปล่อยให้ผู้หญิงที่ถูกนำมาเป็นบรรณาการเขาในคืนนี้นอนหลับอย่างอ่อนเพลียบนเตียงนุ่มๆ
“พระองค์”สิงหา ..องครักษ์ของรังสิมันตุ์กล่าวทักทายเมื่อเขาเดินออกมาจากห้อง “ทำไมเสด็จออกมาเร็วนักพระเจ้าค่ะ”
“ไม่รู้ทำไม ฉันรู้สึกเบื่อผู้หญิงประเภทนี้”รังสิมันตุ์บอก
“รู้สึกไม่ท้าทายเหรอพระเจ้าค่ะ”
“ผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงิน ได้มาครอบครองแล้วมันจะรู้สึกภูมิใจตรงไหน”
“แล้วพระองค์ จะให้หม่อมฉันหาผู้หญิงแบบไหนมาถวายล่ะพระเจ้าค่ะ”
“เว้นสักระยะแล้วกัน ..จนกว่าจะหายเบื่อ”รังสิมันตุ์บอกแล้วเดินจากไป
“น้อมรับ พระเจ้าค่ะ”
เจ้าชายสายดาร์ก ..เจ้าชายหัวใจทมิฬ
ใจที่แกร่งกว่าหินผา ..สมกับฉายาที่เขาได้รับ
ผิดกับนามแห่งรังสิมันตุ์ ที่แปลว่า พระอาทิตย์ หรือ ผู้มีแสงสว่าง
เมื่อไหร่ที่สุริยาจะฉายแสงลงมา เพื่อขับไล่ความมืดให้หมดจากโลกา
เมื่อไหร่ใจเขาจะพบกับผู้มานำทาง ..ผู้ที่จะให้แสงสว่างดั่งดวงจันทร์ ..เพื่อเคียงคู่สุริยันดวงนี้