กลล่าพญามาร
วรรณกรรมผู้ใหญ่
กลล่าพญามาร
วรรณกรรมผู้ใหญ่
อเวกษา
เมื่อคนที่เธอต้อง 'ล่า' กลับกลายเป็นพี่ชายของคนที่เธอรัก 'เขา' จึงยอมให้เธอล่าหมดทั้งตัวและหัวใจ ภาคต่อจาก กลรักเกมไอริส 1 ในซีรีส์ สมาพันธ์ดอกไม้...สายรัก ติดตามอ่านเรื่องราวของ แฮคเกอร์สาว ที่ดันตกหลุมรัก มาเฟียคาสโนว่าตัวพ่อ
  • 6 ตอน
  • 1,258
นิยายโดย
  • 0 คนติดตาม
บทนำ

ไมเคิล อีธาน เหยา ทายาทเจ้าพ่อมาเฟียแห่งเกาะเกาลูน ปากจัดหัวร้อนง่าย ขี้น้อยใจสุดๆ คาสโนว่าตัวพ่อ แต่กลายเป็นแมวหงอยเพราะแม่สาวดอกไม้หัวรั้นคนเดียว

ไลแลค แคสทิลโล่ สาวลูกครึ่งฮ่องกง-ฟิลลิปปินส์ แฮคเกอร์สาวมาดแซ่บ เธอตามล่าสารวัตเฟิ่งตัวการที่เป็นสาเหตุให้เธอสูญเสียแม่ อีกทั้งสารวัตเฟิ่งเป็นหนึ่งในอาชญากรข้ามชาติเครือข่ายแก็งเพคตินที่สมาพันธ์ดอกไม้ถูกสั่งการมาให้ตามล่าตัว....... ที่น่าตกใจเพราะเธอจะทำอย่างไรในเมื่อสารวัตเฟิ่งดันเป็นพี่ชายต่างแม่ของคนที่เธอยอมเทใจเทกายให้ทั้งหมดอีก

โปรยนิดจิตครึ้กครื้น........

ไลแลคนั่งเงียบอยู่ภายในรถของไมเคิล โดยที่ชายหนุ่มด้านข้างก็เอาแต่จ้องเธอตาเป็นมันจนมาถึงคฤหาสน์......

หญิงสาวเดินตามชายหนุ่มไปยังห้องมืดที่ดูน่ากลัว เมื่อเขาปรบมือสวิสต์ไฟก็ทำงาน แสงไฟสีสสีน้ำเงินสว่างจ้า ทำให้เห็นอุปกรณ์ตีรันฟันแทงครบเครื่อง โปรแกรมเมอร์สาวรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมา จนไมเคิลเดินไปหยิบกล่องแสตนเลสขนาดเท่าตลับเปิดออกต่อหน้่และยื่นส่งให้กับเธอ

"ต่างหูนี่....ของคุณใช่ไหม"

"อืม"

"นึกว่าจะปฏิเสธ ตกลงเธอเป็นพวกไหน ใครส่งมา"

"งานของฉันคือ...กำจัดคนเลว"

"ตำรวจ ทหาร....หรือสายลับ"

"จะคิดไงก็ช่างแต่ถ้าคุณเอาเรื่องนี้ไปบอกกับใคร รับรองพี่มิเชลต้องเกลียดคุณแน่"

"งั้นพี่สาวคุณก็รู้ว่าคุณทำงานอะไร"

"พี่น่ะรู้ว่าฉันเป็นโปรแกรมเมอร์แต่แฮคอะไรอีกเรื่อง"

"แล้วถ้าผม.....ไม่สนใจมิเชลแล้วล่ะ"

"อะไรของคุณ"

"ก็ผมเริ่มสนใจคุณขึ้นมาแล้วไง"

ว่าเสร็จข้อมือเล็กก็ถูกกระชากเข้าไปหาเอวคอดก็ถูกเขาจับดันเข้ามาประชิดกับตัว ทรวงอกบดเบียดกระแทกกับแผงอกหนากำยำอย่างไม่ทันตั้งตัว

"อ๊ะ!...."

"กระแทกนิดกระแทกหน่อย ทำเป็นเจ็บ ถ้าผมกระแทกแรงๆ กว่านี้คุณไม่ร้องโอดครวญเลยเหรอ"

"ไอ้เหยาบ้า ไอ้คนชอบใช้กำลัง..อุ๊บส์!"

ริมฝีปากหยักคมสีแดงฉกลงมายังปากเรียวเล็กบาง ฝ่ามือนิ่มทุบรัวอกของเขา แต่เมื่อจูบอันหนักหน่วงรุนแรงค่อยผ่อนปรนเปลี่ยนเป็นนุ่มนวลและดูดดื่ม มือที่พยายามทุบตีก็อ่อนแรงลง เปลี่ยนเป็นแปะป่ายบนตัวเขาสะเปะสะปะอย่างคนที่ไม่คุ้นชินกับการสัมผัสบุรุศเพศมาก่อน ไมเคิลลืมตามองใบหน้าที่หลับตาตอบสนองต่อรสจูบของเขา มาเฟียหนุ่มขยับเลื่อนมือที่ประคองเอวคอด เปลี่ยนมาจับมือนิ่มที่วางเก้ๆกังๆอยู่บนอกเขาให้โอบหลังคอของเขาเพื่อยึดร่างที่อ่อนระทวย ลิ้นอุ่นร้อนแทรกควานหาความหอมภายในอุ้งปากอย่างร้อนรน และพันตวัดรัดกันไปมาเป็นจังหวะ ลมหายใจแลกลมหายใจจนชายหนุ่มรู้สึกว่าจูบนี้ช่างแปลกนัก

จูบที่ไร้เดียงสามันช่างหอมหวนจนยากจะปล่อยให้ปากบางเป็นอิสระ แต่ดูเหมือนว่าเขาจำต้องหยุดไว้เพียงเท่านี้ เพราะคนในอ้อมกอดกำลังจะขาดใจอยู่มะล่อมมะล่อ ไมเคิลถอนจูบอย่างช้าๆ และสำรวจใบหน้าที่ยังคงหลับตาพริ้ม หญิงสาวลืมตาขึ้นก็พบกับดวงตาเรียวยาวอันทรงเสน่ห์มหาศาลจ้องมองอย่างพินิจพิเคราะห์อยู่ก่อนแล้ว

"ทำไมคุณไม่ด่าหรือทุบผมอีกล่ะ หรือคุณกำลังเคลิบเคลิ้มกับรสจูบของผม"

"แค่จูบเดียวไม่ทำให้ฉันรู้สึกอะไรทั้งนั้นแหละ"

"ถ้าผมทำมากกว่าจูบ...ดูสิคุณจะรู้สึกอะไรไหม"

ไลแลคไม่ปล่อยโอกาสให้เขาสานต่อ มือบางรีบควักปากกายิงยาสลบที่เสียบอยู่กับตะขอซับในด้านหลังออกมาและยิงเข้าที่ขาของเขา

"ยาสลบอีกแล้วเหรอ"

ภายในเสี้ยววินาทีเขาก็ร่วงกองกับพื้น

"เนี่ยนะเหรอ พญามารแห่งเกาลูน เชอะ..สมน้ำหน้า!"