กรงราคีซาตาน(ปานชีวา)
Romance Lover
กรงราคีซาตาน(ปานชีวา)
Romance Lover
ฟินนิกซ์
วันชนะเองยังคงอึ้ง คิดไม่ถึงว่าเธอเงียบหายไป แล้วมาปรากฏตัวในฐานะแฟนของคนที่เขารักเหมือนน้องชาย ใจเขากำลังแหลกสลาย เมื่อผู้หญิงที่เป็นดั่งเป้าหมายในชีวิต ได้ละทิ้งความรักของเขา
  • 44 ตอน
  • 2,555
นิยายโดย
  • 47 คนติดตาม
  • Tag
  • #
บทนำ

ทันทีที่วางสายโทรศัพท์ แล้วมองตรง ปานชีวาก็แทบจะหัวใจวายตาย เมื่อได้พบกับวันชนะ

“พี่วัน”

“วา” เขาแปลกใจที่พบเธอที่นี่ “มาทำอะไรที่นี่”

“พี่วันทำงานที่นี่เหรอ” เธอไม่เคยรู้มาก่อน

“ใช่” วันชนะยิ้มด้วยความดีใจที่ได้เจอกัน “พี่คิดถึงจังเลย”

“อย่าพูดแบบนั้นนะ” ปานชีวารีบห้าม เพราะกลัวใครจะมาได้ยิน แล้วรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเขา

“ทำไมล่ะ”

“แฟนวาเป็นรองกรรมการผู้จัดการของที่นี่” ปานชีวาสบตาเขานิ่ง “พี่วันเคยบอกนี่ว่า ถ้าพี่ดีไม่พอ หรือไม่คู่ควรกับวา พี่จะไม่บอกใครเรื่องของเรา”

“..” วันชนะได้ฟังแล้วก็อึ้งไป

โชคชัยเองก็ถึงกับตะลึง เพราะคิดไม่ถึงว่าเหตุการณ์จะออกมาแบบนี้

“วาวา” เสียงของอมตะดังมาจากด้านหลัง

“พี่โอม”

“เจอกันพอดีเลย” อมตะหันไปยังวันชนะก่อนจะหันกลับมาที่เธอ “เดี๋ยวจะแนะนำให้รู้จักกันนะ ..นี่พี่วัน หรือคุณวันชนะ ..กรรมการผู้จัดการบริษัทโซล่า ออล์ พูดง่ายๆ คือ ..นี่ก็คือหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัท แล้วก็เป็นผู้ก่อตั้งของบริษัทนี้”

“..” ปานชีวาหน้าเหวอ พูดอะไรไม่ออก ไม่คิดว่าคนอย่างวันชนะจะเป็นเจ้าของบริษัทด้านพลังงานทดแทนรายใหญ่ที่สุดของประเทศในขณะนี้

“..” วันชนะเองยังคงอึ้ง คิดไม่ถึงว่าเธอเงียบหายไป แล้วมาปรากฏตัวในฐานะแฟนของคนที่เขารักเหมือนน้องชาย

วันชนะไร้วาจาใดๆ ใจเขากำลังแหลกสลาย เมื่อผู้หญิงที่เป็นดั่งเป้าหมายในชีวิต ได้ละทิ้งความรักของเขาอย่างไม่ไยดี


“นายครับ รีบไปเถอะครับ” โชคชัยรีบเข้าไปช่วยแก้สถานการณ์

“..” วันชนะพยักหน้าน้อยๆ

“พี่วันจะไปไหนเหรอครับ” อมตะถาม

“..” วันชนะคอแห้งผาก รู้สึกเหมือนคนเป็นใบ้ พูดอะไรไม่ออก

“พอดี เจ้านายต้องรีบไปครับคุณโอม มีธุระด่วนมากเลย” โชคชัยช่วยแก้สถานการณ์ แล้วผายมือเชิญวันชนะให้เดินนำไป

ทางด้านปานชีวายังคงยืนอึ้งกับสิ่งที่ได้รู้

“พี่วันเป็นคนดีมาก แล้วก็เป็นคนที่เก่งมากด้วย พี่ชื่นชมเลย” อมตะพูดขณะที่มองตามหลังผู้ชายที่เขาให้การเคารพรักเสมือนพี่ชาย

“เป็นคนดี แล้วก็เก่งมากเลยเหรอ” ปานมองตามวันชนะที่เดินห่างออกไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าเขาไกลออกไปจากเธอทุกทีๆ

“ใช่ ผู้หญิงคนไหนได้เป็นแฟน ถือว่าโชคดีสุดๆ ไปเลย” อมตะยิ้มให้ปานชีวา

“โชคดียังไง”

“ผู้ชายที่ทำแต่งาน มุ่งมั่นที่จะสร้างฐานะเพื่อผู้หญิงที่ตัวเองรัก แบบนี้แล้วคิดว่าหาได้ง่ายๆ ไหมล่ะ”

“สร้างฐานะเพื่อผู้หญิงที่ตัวเองรักอย่างนั้นเหรอ” ปานชีวารู้สึกจุกแน่นในอก

“ใช่ พี่วันรักผู้หญิงคนหนึ่งมาก ..จนใช้เธอคนนั้นเป็นแรงบันดาลใจในการสร้างฐานะ แล้วก็ผลักดันตัวเองขึ้นมาถึงจุดนี้ รู้สึกว่าผู้หญิงที่พี่เค้ารักจะเป็นลูกสาวของนักธุรกิจคนไหนสักคนนี่ล่ะ พี่เค้าไม่เคยเปิดเผยเรื่องของผู้หญิงคนนั้น เพราะกลัวว่าผู้หญิงจะเสียหาย ก็คงมีแค่คนใกล้ชิดจริงๆ อย่างพี่โชคแล้วก็บอดีการ์ดคนอื่นๆ นั่นล่ะที่รู้จักผู้หญิงของพี่วันว่าเป็นใคร เพราะแว่วๆ มาว่า พี่วันกับผู้หญิงคนนั้นแอบคบกันอย่างลับๆ โดยที่พ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่รู้ ..พี่วันเลยพยายามสร้างฐานะ เพื่อจะให้ตัวเองคู่ควรกับผู้หญิงของเขา” อมตะกล่าว “คือ จริงๆ แล้ว เมื่อก่อนพี่เค้าไม่ได้ฐานะร่ำรวย เคยฟังพี่วันเล่าว่าพ่อแม่เคยทำงานเป็นคนรับใช้ ส่วนเขาเองก็ดันไปหลงรักลูกสาวเจ้าของบ้าน พอเรียนจบ พี่วันเลยหนีใจตัวเองไปเช่าหอพัก เพื่อจะได้อยู่ห่างๆ ผู้หญิงคนนั้น เพราะถ้าอยู่ใกล้ๆ ก็คงตัดใจจากเธอไม่ได้ แต่สุดท้าย ก็หนีใจไม่พ้น ..พี่เค้าเลยแอบคบกับเธอแบบลับๆ และนั่นเอง คือแรงบันดาลใจให้พี่เค้าพยายามสร้างฐานะเพื่อผลักดันตัวเองให้ขึ้นไปคู่ควรกับเธอ ต่อให้งานจะเสี่ยง แต่พี่เค้าก็กล้าเสี่ยงแบบไม่กลัวตาย”

“ไม่กลัวตาย หมายความว่าไง” ปานชีวาสงสัย

“ก็มีบางโครงการที่ต้องประมูลแข่งกัน แต่พี่วันจะใช้กลยุทธเพื่อให้ได้การประมูล แล้วงานไหนที่บริษัทเราเข้าประมูล ส่วนใหญ่ก็จะได้ จนทำให้บริษัทคู่แข่งหมายหัวพี่วัน ..ล่าสุดก็เห็นว่าโดนไล่ยิงที่หัวหิน”

ปานชีวาน้ำตาไหล จนต้องรีบหันไปทางอื่นแล้วแอบเช็ดน้ำตา ..เขาทำเพื่อเธอมากขนาดนี้เลยเหรอ ทำไมวันชนะไม่พูด ไม่บอกอะไรเลย ทำไมต้องให้เธอเข้าใจผิดเขาไปมากขนาดนั้น


กรณีที่โดนไล่ยิงที่หัวหิน เป็นเพราะเรื่องผลประโยชน์ทางด้านธุรกิจที่เขาพยายามจะผลักดันตัวเองเพื่อให้คู่ควรกับเธออย่างนั้นเหรอ

ชีวิตของวันชนะต้องเสี่ยงอันตรายกี่ครั้งกี่หน จึงมาถึงจุดนี้ ..เขากำลังเผชิญกับอันตรายเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ เหน็ดเหนื่อยกับการทุ่มเทกายใจในการทำงานหนักแค่ไหน ทำไมเขาไม่เคยปริปากพูดให้เธอฟัง


“นี่ฟังแล้วถึงกับน้ำตาไหลเลยเหรอ” อมตะยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู

“อืม” ปานชีวาพยักหน้าน้อยๆ

“เล่าให้ฟังอีกสิ” เธอมองไปยังรถสปอร์ตและรถที่ติดตามแล้วรู้สึกคุ้นๆ เหมือนจะเคยเห็นที่ไหน

อมตะมองรถของวันชนะที่ขับออกไปโดยมีรถของโชคชัยขับตามไป

“พี่วันชอบสะสมรถ ตอนนี้เห็นที่ขับอยู่บ่อยๆ จะเป็นซุปเปอร์คาร์สปอร์ตเปิดประทุนแบบนี้ ที่เห็นใช้สับเปลี่ยนอยู่มีสามสี่คันมั้ง ส่วนอีกคันที่เฮียแกไม่ยอมทิ้งก็เป็นรถญี่ปุ่นที่ซื้อตั้งแต่สมัยเริ่มทำงานใหม่ๆ ..เห็นว่าเป็นรถคันแรกในชีวิต เลยไม่ยอมโละทิ้ง เห็นทีน่าจะมีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับรถคันนั้นมากด้วยล่ะ” อมตะกล่าว

ปานชีวาได้ฟังแล้วก็น้ำตาไหลออกมาอีกระลอก


*______________________*


วันชนะขับรถไปเรื่อย เขาไม่ได้ไปพบลูกค้าตามนัดไว้ หากแต่ขับไปอย่างไร้จุดหมายปลายทางทาง


ไม่มีอีกแล้ว เป้าหมายในชีวิต

ทุกอย่างที่ทำไว้เพื่อเธอ ..มันพังทลายลงในพริบตา


วันชนะเช็ดน้ำตา ไม่อยากจะเชื่อว่าลูกผู้ชายคนหนึ่งที่ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ ในชีวิตมาแบบเขา จะเสียน้ำตาให้กับผู้หญิงแค่คนเดียว

สำหรับวันชนะแล้ว ปานชีวาก็คือ ชีวิตและหัวใจ ไม่มีเธอก็เหมือนไร้แล้วทุกอย่าง

เขาแทบไม่อยากจะมีลมหายใจ อยากหายไปเป็นอากาศธาตุเสียเดี๋ยวนี้เลย