LightNWine
Boylove-Girllove
LightNWine
Boylove-Girllove
Icyits
" Please forgive me, I'm so sorry. " " No, Miss Light. You're liar so I can't forgive it anymore.. " " But I'm really love you, P'Wine "
  • 0 ตอน
  • 0
นิยายโดย
  • 0 คนติดตาม
บทนำ






- PROLOGUE -



ช่วงเวลายามบ่ายของวันหยุดสุดสัปดาห์ ท่ามกลางความวุ่นวายที่กำลังเกิดขึ้นภายในร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่ง ปรากฏภาพโต๊ะหมู่ของวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่กำลังนั่งสนทนา หยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน

หนุ่มร่างสูงโปร่งใต้เสื้อช็อปสีกรมท่า คิ้วน้ำตาลเข้มสันจมูกโด่งรับกับโครงหน้าหล่อคมคาย แฝงความกวนประสาทเดินเข้ามาพร้อมกับกล่าวทักทายเพื่อนๆ ในกลุ่มตามสไตล์


"เฮ่ย! ว่าไงเพื่อนๆ อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากันเลยนะวันนี้"


'แวมป์' ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาตัวยาวข้างๆ หนุ่มลูกครึ่งในชุดนิสิต ก่อนจะคลี่ยิ้มกวนประสาทและหันไปถามอีกฝ่ายด้านข้างด้วยน้ำเสียงที่ดูกวนๆ


"อ้าว! ไอ่ชาเขียว ไหนมึงบอกว่าวันนี้มีนัดซ้อมเตรียมงานทั้งวันไม่ใช่หรือวะ"

"ก็ไม่รู้นี่หว่า ว่าวันนี้เขานัดซ้อมครึ่งวัน"


'กรีนที' ตอบกลับออกไปด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดเล็กน้อยพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ ต่อมามีเสียงเล็กๆ จากหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับชายทั้งสองดังแทรกขึ้น


"นี่ๆ แล้วเมื่อไหร่เจ้าของร้านจะมาหรือ"

"นั่นสิ จะว่าไป.. นี่ก็เลิกเวลาประชุมแล้วไม่ใช่หรือยะ ทำไมป่านนี้ยังไม่มาอีกหละ"

เพื่อนสาวอีกคนที่นั่งข้างๆ 'ชิฟฟ่อน' เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดไม่แพ้กัน 'โยเกิร์ต' ก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือของตัวเองแล้วบ่นขึ้นอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่จะได้บ่นต่อเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้น


.

.

.


กริ๊ง~


มือหนาดันบานประตูออก ชายร่างสูงเจ้าของเส้นผมสีดำเข้ม ก้าวเข้ามาในร้านพร้อมกับสาวร่างบอบบางใต้ชุดนักศึกษาด้วยกันทั้งคู่ แวมป์เหลือบมองพวกเขาผ่านหางตาก่อนจะเรียกชาวแก๊งอีกสามคนหันไปมองตามนิ้วของตนเองที่กำลังชี้ แล้วหันไปโบกมือพร้อมกล่าวทักทายกับร่างบางที่เดินคู่กับหนุ่มร่างสูงโปร่งด้วยการเเซว

"พอพูดถึงก็มาพอดีดูดิ มันเดินมากับกิ๊กอีกแล้วว่ะ"

"พวกแกสองคนนี่มีซัมติงวรองอะไรกันหรือป่าวเนี่ย นี่ไม่เห็นจะรู้ด้วยเล้ยย"

โยเกิร์ตเองก็ไม่ต่างจากหนุ่มกวนประสาทที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อนทั้งสองคนเล่นแซวซนจนอีกฝ่ายที่ได้ยินต่างมีอาการเขินเล็กน้อยไปด้วยกันทั้งคู่


"ไอ่พวกขี้ชิป! เราเจอกันระหว่างทางและเขาเป็นคนอาสาขับรถมาส่งที่นี่ ก็แค่นั้นเอง"


'ไวน์' กล่าวออกไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเล็กน้อยพร้อมกับใบหน้าที่กำลังขึ้นสีนิดๆ จากนั้นเดินแทรกตัวเข้าไปนั่งข้างๆ โยเกิร์ต เสียงทุ้มเอ่ยถามหญิงสาวที่เพิ่งนั่งลงเมื่อครู่อีกครั้ง


"แล้ว.. จะอยู่ที่นี่ถึงกี่โมงหรือ ถ้ากลับหอจะให้วินไปส่งไหม"

"ไม่รู้ว่าจะอยู่ถึงกี่โมง วินไม่ต้องไปส่งเราหรอก แล้วนี่จะไปที่ไหนต่อหรือเปล่า"

"คงไม่ไปไหนต่อแล้วหละ ส่งไวน์เสร็จเดี๋ยวก็จะกลับหอเลย"


'วินเทอร์' ตอบคำถามของหญิงสาวพร้อม เสียงกระแอมของสาวหน้าหมวยจากการเป็นลูกเสี้ยวผสมอย่างโยเกิร์ตดังขึ้น แทรกการสนทนาของทั้งคู่ด้วยการแซว

"แกสองคนจะหวานกันอีกนานไหม ตอนนี้พวกฝูงมดแทบขึ้นตอมเต็มโต๊ะแล้วนะยะ"

"งั้น.. เจอกันพรุ่งนี้นะ บายครับทุกคน"

วินเทอร์โบกมือให้กับแก๊งของไวน์ และเจ้าตัวเองก็คลี่ยิ้มบางๆ พร้อมกับโบกมือให้ร่างสูงที่กำลังเดินออกจากร้านตามหลัง


....


ทันทีที่ชายหนุ่มขึ้นรถและเคลื่อนออกห่างจากร้านไป แวมป์และกรีนทีที่นั่งตรงกันข้ามกับไวน์ ตามด้วยชิฟฟ่อนฝั่งขวา โยเกิร์ตประกบด้านซ้าย

สมาชิกเหล่า 'แก๊งเจ้เถื่อน' ทั้งสี่คนต่างหันมาจ้องทางหญิงสาวผู้มีอายุมากที่สุดโดยมิได้นัดหมาย แวมป์เริ่มเปิดประเด็นก่อนโดยยิงคำถามใส่ ตามมาด้วยการแสดงความคิดเห็นของกรีนที


"ถามจริงเหอะไวน์ เมื่อไหร่พวกมึงจะได้คบกันสักทีวะ"

"ผมเห็นด้วยกับแวมป์นะ อีกอย่าง เจ้กับคุณวินเทอร์ก็ดูใจกันมานานตั้ง 2 ปีกว่าๆ แล้วนะ ไวน์ควรจะเริ่มใจอ่อนได้แล้วมั้ง"


สีหน้านิ่งๆ ของไวน์ทำให้สมาชิกในก๊วนต่างพากันเดาอารมณ์และความคิดของเธอกันแทบไม่ออก หากเป็นคนที่ไม่สนิทก็อาจคิดว่ามันเป็นเรื่องไม่ง่ายเลย แต่ต่างจากเพื่อนสนิทที่ต้องสนิทกันจริงๆ เท่านั้น จึงจะสามารถคาดเดาได้ไม่ยากนัก

"ต้องให้พูดประโยคเดิมซ้ำๆ อีกซักกี่รอบเหรอ"


"เราให้เขาเป็นได้แค่ 'เพื่อน' เท่านั้น"


"ไม่เคยและไม่มีทางที่จะคิดอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้ด้วย"


สิ้นเสียงเย็นยะเยือก แวมป์รีบขอโทษอีกฝ่ายด้วยท่าทีที่กระวนกระวาย กรีนทีเองก็ไม่ได้ต่างกันจากเขาไปมากสักเท่าไหร่

"เฮ่ยๆ กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจจะทำให้มึงโกรธนะเว่ย"

"ผมขอโทษนะเจ้ ผมผิดเองที่ถามเซ้าซี้เจ้เยอะเกินไปอะ"


โยเกิร์ตผู้สัมผัสได้ถึงบรรยากาศภายในโต๊ะที่เปลี่ยนไป ความอึดอัดกำลังก่อตัวขึ้นทีละเล็กจากเดดแอร์ หล่อนไม่รีรอรีบเปลี่ยนหัวข้อบทสนทนาโดยขยิบตาเป็นการส่งสัญญาณให้กับชิฟฟ่อนทันที

.

.

.


"จะว่าไป.. พวกเราก็ใกล้จะเรียนจบกันแล้วนะยะ"


โยเกิร์ตเริ่มเปิดประเด็นก่อนเป็นคนแรกตามด้วยเสียงเล็กๆ จากชิฟฟ่อนที่กำลังหันมาถามกับเพื่อนๆ


"ทุกคนได้คิดเอาไว้หรือยังว่าจะทำอะไรต่อหลังจากนี้น่ะ"

"ยังไม่แน่ใจว่ะ กูคิดว่าหลังจากเรียนจบก็จะเริ่มหางานทำเลยหละมั้ง" แวมป์ตอบกลับด้วยเสียงเนือยๆ ส่วนกรีนทีทำท่านึกคิด

"ผมคิดว่า.. หลังจากเรียนจบก็จะหางานทำต่อเหมือนกับแวมป์นั่นหละนะ"

"ฉันเองก็คิดแบบพวกแกสองคนนะยะ เจ้ไวน์หละ" โยเกิร์ตหันมาถามไวน์ที่นั่งข้างๆ

"ตอนแรกก็เหมือนพวกแกนั่นแหละ แต่พอคิดไปคิดมาก็ตัดสินใจว่าเรียนต่ออีกปีนึงดีกว่า แล้วชิฟฟ่อนหละ" สาวผมสีน้ำตาลอ่อนหันไปถามเจ้าของคำถาม

"เราก็คิดว่าจะหางานทำต่อหลังจากเรียนจบเหมือนกับคนอื่นๆ น่ะ"

"ส่วนใหญ่ตั้งใจหางานทำหลังเรียนจบกันใช่ไหม" ไวน์กล่าวผลสรุปคำถาม สหายทั้งสี่พยักหน้าลงเป็นการตอบพร้อมๆ กัน

"จะมาสามักคงสามัคคีอะไรกันตอนนี้ยะ" ไวน์กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงติดตลกเล็กน้อย ย่อมเป็นการดีว่าบรรยากาศที่เคยขุ่นมัวกลับมาปกติอีกครั้ง


"แหม ก็มันแบบว่า.. ไม่ได้นัดหมายกันเอาไว้ไงยะ" โยเกิร์ตตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่กวนๆ เล็กน้อย


"จะว่าไป ทุกคนรู้หรือยังว่า ปีนี้รูมเมทของเจ้ใหญ่เราเป็นใคร" กรีนทีถามไวน์ด้วยความสงสัยแต่แอบแฝงส่อไปในทางอยากรู้อยากเห็นมากกว่า

"ไม่แน่ใจ แต่แอบไปได้ยินมาว่าปีนี้มีเด็กคณะเดียวกันกับไอ่แวมป์มาเป็นรูมเมทเราอะ" ปากของคนถูกถามขยับ พลางทำท่านึกคิดไปด้วย

"หวังว่าอดีตจะไม่ซ้ำรอยอีกนะมึง" แวมป์ยื่นมือไปตบไหล่หญิงสาวตรงหน้าที่กำลังถอนหายใจเบาๆ


"งั้นก็ขอให้มันเป็นแบบที่แกพูดนะ แวมป์"



TBC. 6.6.20