เสน่ห์นาง
ซาบซึ้งตรึงใจ
เสน่ห์นาง
ซาบซึ้งตรึงใจ
Limeijia
เพราะบิดาต้องการฐานอำนาจ นางจึงถูกส่งตัวมาเชื่อมสัมพันธ์กับสกุลคหบดีใหญ่แห่งแคว้น ทว่าผู้เป็นสามีนั้นมีสตรีรักในดวงใจ สุดท้ายนางจึงกลายเป็นเพียงหมากให้เขาเหยียบย่ำขึ้นไปสู่ตำแหน่งผู้นำสกุล
  • 16 ตอน
  • 1,993
นิยายโดย
  • 17 คนติดตาม
บทนำ



เสน่ห์นาง


อรัมภบท




ข้าแซ่หวัง นามเหม่ยฟาง บิดาเป็นขุนนางขั้นสี่ในราชสำนักแคว้นหลิน ชาวเมืองเรียกติดปากว่า เจ้ากรมการคลัง ส่วนมารดานั้นเป็นอนุผู้หนึ่งในจวนสกุลหวัง

ครั้นเมื่อบิดาคิดไต่เต้าขึ้นสู่ตำแหน่งใหม่ จึงใช้ข้าบุตรสาวเป็นหมากในกระดานของเขาเพื่อเสริมฐานอำนาจ

ยามนั้นข้าผู้นี้จึงมีตัวตนใจสายตาบิดาบังเกิดเกล้า


คำสั่งสายฟ้าฟาดจากผู้นำสกุลหวัง ส่งนางแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับสกุลคหบดีใหญ่แห่งแคว้น

ตัวแต่งเข้าจวนสกุลเว่ยหวังหลุดพ้น ทว่าผู้เป็นสามีกลับมีสตรีในดวงใจอยู่แล้ว แต่เพราะขัดบิดาของตนมิได้จึงจำใจตบแต่งนางเป็นภรรยาเอก นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เขาปฏิบัติต่อนางมิต่างจากคนแปลกหน้าหรือไม่ก็ข้ารับใช้



มารดาของสามีไม่ชอบหน้า เพราะมองว่าชาติกำเนิดข้าไม่ควรคู่บุตรชายตน ซ้ำยังพามารมาผจญถึงหน้าเรือนนอน


อีกทั้งสตรีที่เขาปักใจ ก็เทียวมาเทียวไปที่จวนสกุลเว่ยอย่างกับบ้านตนเอง พวกเขาช่างรักกันลึกซึ้งเสียจริง.....

แล้วทำไมเขาไม่หย่าให้นางกัน

เพียงเพราะว่าคำกล่าวของผู้นำสกุลเว่ยเช่นนั้นหรือ?


หลังผ่านการใช้เวลาสำหรับไตร่ตรองผลลัพธ์ของเรื่องราวยาวนานหลายเดือน นางเคยคิดร้องขอต่อเขาให้หย่ากับนางเสีย

ทว่าวันหนึ่งท่าทีของเขาที่มีต่อนางกลับเปลี่ยนไป.......

แต่แล้วอย่างไร คิดว่านางยังจะไยดีบุรุษที่เห็นแก่อำนาจเช่นเขาหรือ?


ตอนที่นางอดทน และให้โอกาสหลายต่อหลายหนเขากลับมองไม่เห็นค่าของมันสักน้อยนิด แล้วยามนี้จะให้นางยินยอมอีกเช่นนั้นหรือ

สายไปแล้ว!


บางทีหาก ‘หย่าขาด’ จากเขาได้ นางคงไม่ต้องกลายเป็น ‘หมาก’ ของผู้ใดอีก




###############


นิยายเรื่องนี้ เกิดจากจินตนาการที่สร้างขึ้นเองของผู้แต่ง

ไม่ได้กล้าวอ้าง เชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ใด ๆ ของประเทศจีน รวมไปถึงชื่อเมือง หรือชื่อบุคคล


เนื้อหาที่แต่งในเรื่อง ประเพณี วัฒนธรรม สำนวน หรือคำภาษาจีน ที่มีการอ้างอิงในเนื้อเรื่อง

เป็นไปเพื่อสร้างความบันเทิงแก่ผู้อ่าน และสร้างอรรถรสของนิยายเรื่องนี้เท่านั้น


ห้ามมิให้ผู้ใด ทำซ้ำ คัดลอก ดัดแปลง แก้ไข เผยแพร่ นำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้ หรือวิธีการอันเป็นเหตุก่อให้เกิดความเสียหายแก่เจ้าของ โดยมิได้รับการอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษร


* สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และ ฉบับเพิ่มเติม พ.ศ. 2538 *