สวาทรักคุณอาขา
วรรณกรรมผู้ใหญ่
สวาทรักคุณอาขา
วรรณกรรมผู้ใหญ่
ธเนศวร
โปรย...สวาทรักคุณอาขา “คุณเข้าใจไหมหรือไงฮึ! พระพาย...เธอเรียกฉันอย่างนั้นทำไม ในเมื่อฉันเป็นอาของเธอนะ ทีเมื่อก่อนนี้เธอเคยเรียกฉันยังไง เคยเรียกคุณอารามคะ คุณอารามขา อย่างนั้นมาตั้งนานไม่ใช่หรือ แล้วคิดยังไงถึงได้จะมาเปลี่ยนเอาตอนนี้ล่ะฮึ!...” ราเมศคำรามด้วยน้ำเสียงเข้มที่บอกว่าเขาหงุดหงิดมากแค่ไหนกับสรรพนามการเรียกแทนตัวเองทั้งของเขา และของเธอ ที่หญิงสาวเรียกเขาว่าคุณ และจงใจแทนชื่อตัวเองที่เคยพูดกับเขาว่าพระพายอย่างนั้นพระพายอย่างนี้อยู่เป็นประจำในเมื่อครั้งเก่าก่อน ให้มาเป็นคำว่าฉัน “บ้าชิบ!...” ราเมศสบถหงุดหงิดอย่างระงับไม่อยู่ และแวบหนึ่งที่เขานึกแปลกใจตัวเองเหมือนกันเพราะแทนที่เขาจะโกรธที่ยัยเด็กนี่เรียกพี่ชายผู้ล่วงลับว่า...เขา...แทนการเรียกว่าพ่อเหมือนอย่างที่ควรจะเป็น หากเขากลับไม่ได้รู้สึกว่าโกรธในประเด็นนั้นเลยสักนิด แต่กลับจะมาหงุดหงิดงุ่นง่านไม่พอใจอะไรกับอีแค่ที่ยัยเด็กแสบจอมดื้อด้านนี่ไม่เรียกเขาว่าคุณอารามคะ คุณอาขาเหมือนอย่างที่เคยเรียก แต่เขาก็รีบสะบัดหัวแรงๆ เพื่อสลัดความรู้สึกนั้นทิ้งไปขณะตาคมยังคงจ้องมองแม่หลานสาวตัวดีที่ยังคงต่อปากต่อคำกับเขาอย่างไม่คิดที่จะยอมแพ้ “เพราะคุณไม่ใช่ไงเหมือนอย่างที่เขาเองก็ไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของฉันเหมือนกัน” “พระพาย!...” ราเมศคำรามลั่น กรามแกร่งถูกบดเข้าหากันจนเกิดเสียง ดวงตาคมดุเปล่งแสงวาววับมองหน้าแม่หลานสาวนอกไส้อย่างอยากจะจับหักคอเสียให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แต่เมื่อไม่อาจทำได้อย่างนั้นราเมศจึงต้องข่มกลั้นอารมณ์ตัวเอง “แน่นอนว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของพี่อัฐ และเธอก็ไม่ใช่หลานสาวของฉัน แต่ยัยพรพรรณเองก็ไม่ใช่ลูกของพี่อัฐเหมือนกันทำไมพรพรรณไม่เห็นเคยจะมีปัญหากับเรื่องของการอยู่ที่นี่ละ แล้วเธอมันเป็นยังไงถึงอยู่ไม่ได้ฮึ!... ทำไม!...ไหนบอกฉันมาสิ หรือเธอคิดว่าไอ้การอยู่ที่นี่มันห่างไกลพวกผู้ชายหรือไง เธอกลัวจะหาผัวไม่ได้ใช่ไหมฮึ! พระพาย...” “อาราม!...” “นั่นไงเธอก็เรียกฉันอาได้แล้วนี่ แค่ไม่ครบว่า อารามคะ อารามขา แค่นั้น” “หึ!...” พระพายเสียงสะบัด เมื่อลืมตัวเผลอเรียกเขาว่าอาราม “หึ!...อะไร อาสิที่ต้องทำเสียงอย่างนั้น เธอมันทำตัวยุ่งยากเรื่องมาก ชอบทำให้เรื่องง่ายๆ กลายเป็นเรื่องยาก ทำไมต้องคอยทำให้ชีวิตอาวุ่นวายอยู่เรื่อย เธอสนุกสะใจนักใช่ไหมพระพาย ที่เห็นอาต้องลำบากใจอยู่อย่างนี้” “ลำบากใจ หึ!...คุณหรือลำบากใจ ลำบากใจเรื่องอะไรล่ะ ฉันไม่เคยขอร้องให้คุณทำอะไรให้เลย และก็ไม่เคยร้องขออะไรจากพวกคุณสักอย่างด้วยซ้ำ” “พวกคุณหรือฮึ!...พระพาย!...” ราเมศกำมือเข้าหากันแน่น เขาโมโหสุดๆ “ทำไมต้องขึ้นพวก ทั้งๆ ที่ทุกคนเป็นญาติของเธอทั้งนั้น...พระพาย! ...” “ญาติ...หึ! ...เห็นจะมีก็แต่คุณพ่อคนเดียว แล้วท่านก็เสียไปแล้วค่ะ ฉันไม่คิดกลับมาที่นี่อีกแต่อยู่ๆ คุณท่านก็สั่งให้คนไปรับฉันมา ก็นี่ไงฉันก็มาแล้ว แล้วยังไงอีกคะทีนี้” “แล้วทีนี้ยังไงอีกเหรอ? ...พระพาย! ...แล้วยังไงอีก...ก็อย่างนี้ไง” เมื่อจบประโยคคำรามก้องของราเมศร่างเล็กลอยหวือเข้าปะทะอกแกร่งแทบจะทันที “อุ๊ย...ว้าย...อุบ...อื้อ...อื้อ....” ร้องได้แค่นั้นเพราะริมฝีปากระเรื่อที่พูดจาอย่างอวดดีอยู่เมื่อครู่ของพระพายถูกคุณอารามขาประกบจูบบดเคล้าแรงๆ อย่างเป็นการลงทัณฑ์มากกว่าที่เขาจะนึกพิศวาส ก่อนผลักออกทันทีที่คิดได้ว่าเขามีศักดิ์เป็นอา และคนที่เป็นอาก็ไม่ควรทำอย่างนี้กับหลานสาว ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ตาม “หึ! ...ดีไหมล่ะแบบนี้” ราเมศเสียงหยัน มองริมฝีปากสีสวยเจ่อขึ้นมานิดๆ อย่างพยายามสะกดกลั้นอารมณ์บางอย่างที่กำลังก่อตัวและปั่นป่วนอย่างรุ่มร้อนขึ้นทุกขณะภายในกาย “ฉาด! ...” “พระพาย! ...” ฝากอารามขา กับ หนูพระพาย ด้วยนะคะ ด้วยรักค่ะ ...ธเนศวร...
  • 10 ตอน
  • 18K
นิยายโดย
  • 6 คนติดตาม
บทนำ

เขา...คุณอารามขา สุดหล่อ

เธอ...พระพาย หลานสาวนอกไส้สุดดื้อ

ฝากคุณอารามขา กับ หลานพระพายด้วยนะคะ

( แนวกินเด็กเน้อ )


...หมายเหตุ...

นิยายเรื่องนี้เป็นอีโรติกโรมานซ์ ที่มีเนื้อหาในเรื่องของ

NC แบบจัดหนัก NC30+ ( NC แรงมาก ) ใครไม่ชอบแนวนี้โปรดผ่านนะคะ



อ่อย...สวาทรักคุณอาขา...ค่ะ


“คุณเข้าใจไหมหรือไงฮึ! พระพาย...เธอเรียกฉันอย่างนั้นทำไม ในเมื่อฉันเป็นอาของเธอนะ ทีเมื่อก่อนนี้เธอเคยเรียกฉันยังไง เคยเรียกคุณอารามคะ คุณอารามขา อย่างนั้นมาตั้งนานไม่ใช่หรือ แล้วคิดยังไงถึงได้จะมาเปลี่ยนเอาตอนนี้ล่ะฮึ!...”


ราเมศคำรามด้วยน้ำเสียงเข้มที่บอกว่าเขาหงุดหงิดมากแค่ไหนกับสรรพนามการเรียกแทนตัวเองทั้งของเขา และของเธอ ที่หญิงสาวเรียกเขาว่าคุณ และจงใจแทนชื่อตัวเองที่เคยพูดกับเขาว่าพระพายอย่างนั้นพระพายอย่างนี้อยู่เป็นประจำในเมื่อครั้งเก่าก่อน ให้มาเป็นคำว่าฉัน


“บ้าชิบ!...”

ราเมศสบถหงุดหงิดอย่างระงับไม่อยู่ และแวบหนึ่งที่เขานึกแปลกใจตัวเองเหมือนกันเพราะแทนที่เขาจะโกรธที่ยัยเด็กนี่เรียกพี่ชายผู้ล่วงลับว่า...เขา...แทนการเรียกว่าพ่อเหมือนอย่างที่ควรจะเป็น หากเขากลับไม่ได้รู้สึกว่าโกรธในประเด็นนั้นเลยสักนิด

แต่กลับจะมาหงุดหงิดงุ่นง่านไม่พอใจอะไรกับอีแค่ที่ยัยเด็กแสบจอมดื้อด้านนี่ไม่เรียกเขาว่าคุณอารามคะ คุณอาขาเหมือนอย่างที่เคยเรียกแต่เขาก็รีบสะบัดหัวแรงๆ เพื่อสลัดความรู้สึกนั้นทิ้งไปขณะตาคมยังคงจ้องมองแม่หลานสาวตัวดีที่ยังคงต่อปากต่อคำกับเขาอย่างไม่คิดที่จะยอมแพ้


“เพราะคุณไม่ใช่ไงเหมือนอย่างที่เขาเองก็ไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของฉันเหมือนกัน”


“พระพาย!...”


ราเมศคำรามลั่น กรามแกร่งถูกบดเข้าหากันจนเกิดเสียง ดวงตาคมดุเปล่งแสงวาววับมองหน้าแม่หลานสาวนอกไส้อย่างอยากจะจับหักคอเสียให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แต่เมื่อไม่อาจทำได้อย่างนั้นราเมศจึงต้องข่มกลั้นอารมณ์ตัวเอง


“แน่นอนว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของพี่อัฐ และเธอก็ไม่ใช่หลานสาวของฉัน แต่ยัยพรพรรณเองก็ไม่ใช่ลูกของพี่อัฐเหมือนกันทำไมพรพรรณไม่เห็นเคยจะมีปัญหากับเรื่องของการอยู่ที่นี่ละ แล้วเธอมันเป็นยังไงถึงอยู่ไม่ได้ฮึ!... ทำไม!...ไหนบอกฉันมาสิ หรือเธอคิดว่าไอ้การอยู่ที่นี่มันห่างไกลพวกผู้ชายหรือไง เธอกลัวจะหาผัวไม่ได้ใช่ไหมฮึ! พระพาย...”


“อาราม!...”


“นั่นไงเธอก็เรียกฉันอาได้แล้วนี่ แค่ไม่ครบว่า อารามคะ อารามขา แค่นั้น”


“หึ!...”

พระพายเสียงสะบัด เมื่อลืมตัวเผลอเรียกเขาว่าอาราม


“หึ!...อะไร อาสิที่ต้องทำเสียงอย่างนั้น เธอมันทำตัวยุ่งยากเรื่องมาก ชอบทำให้เรื่องง่ายๆ กลายเป็นเรื่องยาก ทำไมต้องคอยทำให้ชีวิตอาวุ่นวายอยู่เรื่อย เธอสนุกสะใจนักใช่ไหมพระพาย ที่เห็นอาต้องลำบากใจอยู่อย่างนี้”


“ลำบากใจ หึ!...คุณหรือลำบากใจ ลำบากใจเรื่องอะไรล่ะ ฉันไม่เคยขอร้องให้คุณทำอะไรให้เลย และก็ไม่เคยร้องขออะไรจากพวกคุณสักอย่างด้วยซ้ำ”


“พวกคุณหรือฮึ!...พระพาย!...”

ราเมศกำมือเข้าหากันแน่น เขาโมโหสุดๆ

“ทำไมต้องขึ้นพวก ทั้งๆ ที่ทุกคนเป็นญาติของเธอทั้งนั้น...พระพาย! ...”

“ญาติ...หึ! ...เห็นจะมีก็แต่คุณพ่อคนเดียว แล้วท่านก็เสียไปแล้วค่ะ ฉันไม่คิดกลับมาที่นี่อีกแต่อยู่ๆ คุณท่านก็สั่งให้คนไปรับฉันมา ก็นี่ไงฉันก็มาแล้ว แล้วยังไงอีกคะทีนี้”

“แล้วทีนี้ยังไงอีกเหรอ? ...พระพาย! ...แล้วยังไงอีก...ก็อย่างนี้ไง” เมื่อจบประโยคคำรามก้องของราเมศร่างเล็กลอยหวือเข้าปะทะอกแกร่งแทบจะทันที

“อุ๊ย...ว้าย...อุบ...อื้อ...อื้อ....”

ร้องได้แค่นั้นเพราะริมฝีปากระเรื่อที่พูดจาอย่างอวดดีอยู่เมื่อครู่ของพระพายถูกคุณอารามขาประกบจูบบดเคล้าแรงๆ อย่างเป็นการลงทัณฑ์มากกว่าที่เขาจะนึกพิศวาส ก่อนผลักออกทันทีที่คิดได้ว่าเขามีศักดิ์เป็นอา และคนที่เป็นอาก็ไม่ควรทำอย่างนี้กับหลานสาว ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ตาม

“หึ! ...ดีไหมล่ะแบบนี้”

ราเมศเสียงหยัน มองริมฝีปากสีสวยเจ่อขึ้นมานิดๆ อย่างพยายามสะกดกลั้นอารมณ์บางอย่างที่กำลังก่อตัวและปั่นป่วนอย่างรุ่มร้อนขึ้นทุกขณะภายในกาย

“ฉาด! ...”

“พระพาย! ...”

...................................................................

ขออ่อยอีกนิดค่ะ คริๆๆๆๆ

“อารามอิ่มหรือยังคะ”


พระพายถามด้วยรอยยิ้มหวาน มือบางวนลูบไล้อกแกร่งด้วยท่าทางพยายามให้เซ็กซี่สุดชีวิต ยิ่งรับรู้ได้ว่าเขาขนลุกซู่ขึ้นมา แถมในเวลาที่เรียวนิ้วสวยปัดผ่านยอดอกตุ่มไตเล็กๆ มันก็แข็งอย่างสู้สัมผัสจากมือเธออีกด้วยก็ยิ่งได้ใจ


“ถามอย่างนี้...จะให้อากินได้ใช่ไหมครับหือม์...”


คนที่เข้าใจตรงกันถามกลับด้วยน้ำเสียงยั่วเย้าไม่ได้ต่างไปจากคนถามเลยสักนิด แววตาคมกริบที่ยังมีแววเสน่หาเจือปนจ้องมองคนที่ตั้งใจยั่วเขาด้วยท่าทางยิ้มๆ


“แล้วอารามอยากกินไหมล่ะคะ”
พระพายแหงนเงยใบหน้าสวยพูดด้วยเสียงแปลกๆ แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเองที่มันอยู่ห่างจากกลีบปากหนาของคุณอาหนุ่มไม่ถึงนิ้วอย่างตั้งใจยั่วยวนเขาเต็มที่
แล้วมันก็ช่างได้ผลเหลือเกินจนเธออดที่จะกระตุกยิ้มมุมปากอย่างสะใจขึ้นมาแวบหนึ่งไม่ได้


“อาร์...พระพายจ๋า พระพายของอา”
คุณอาหนุ่มที่อารมณ์ค้างเมื่อครู่เริ่มแข็งชันขึ้นมาอีกอย่างพร้อมรบ ยิ่งมันคือกับยัยตัวร้ายเขายิ่งรุ่มร้อนมากเป็นเท่าตัว
ลำแขนแกร่งละจากการท้าวช่องประตูมาตวัดโอบกอดเอวคอดของหลานสาวคนสวยดึงรั้งเข้าหาตัว บดเบียดสะโพกสอบเข้าหาจนพระพายรับรู้ได้ถึงแท่งลำที่ทิ่มแทงหน้าท้องน้อยผ่านเนื้อผ้าของชุดนอนบางๆ


“อือม์...จุ๊บ...จ๊วบ...จ๊วบ”


“อ้า...”


“อือม์...พระพายจ๋า ยัยตัวแสบของอา ขยับเข้าไปข้างในสิจ๊ะ”


คนคุณอาพลางบอกออกแรงดันร่างสวยที่กำลังเบียดชิดกายแกร่งของเขาอย่างยั่วเย้าให้ขยับเดินถอยหลัง ตามด้วยการปิดประตู ก่อนหันกลับมาตวัดช้อนอุ้มร่างบางที่สวมชุดนอนบางๆ ที่เขาดูออกตั้งแต่แรกว่าแม่หลานสาวคนสวยโนบราทั้งบนทั้งล่าง


ร่างบางถูกวางลงกับเค้าเตอร์ครัวสุดหรู ก่อนชุดนอนที่แทบไม่ช่วยปกปิดอะไรเลยจะถูกคุณอาหนุ่มถอดออกจากร่าง หมายรวมไปถึงเสื้อผ้าที่ติดตัวมาของคุณอาหนุ่มด้วยก็เช่นกัน


และนั่นก็เท่ากับว่าเวลานี้ร่างสองร่างกำลังเปลือยเปล่าที่ไม่มีใครได้เปรียบหรือเสียเปรียบกันเลย


“พระพายจ๋าอาร์ สวยอะไรอย่างนี้”





ฝากผลงานทั้งหมดภายใต้นามปากกา ธเนศวร เอาไว้ในอ้อมใจแฟนๆ ด้วยค่ะ

ทั้งหมด มีทั้งในแบบรูปเล่ม และ อีบุ๊ค นะคะ

สนใจหนังสือนิยายในแบบรูปเล่ม ติดต่อได้ทาง เพจ หรือ เฟสบุ๊ค ธเนศวร นามปากกา

อย่าลืมกดไลค์เพจ เพื่อการติดตามขาวสารกันได้ง่ายขึ้นนะ

เปิดจอง นิยายเรื่อง สวาทรักคุณอาขา ตั้งแต่วันนี้ - 30 มิถุนายน 2560

...รักค่ะ...

ธเนศวร

ดาวโหลดอีบุ๊คทุกเรื่องได้ที่ www.mebmarket.com


สามารถคลิ๊กที่ภาพเพื่อดาวโหลดได้เลยค่ะ






นามปากกา ธเนศวร