ผมเดินตามพี่แกมาเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูบ้านใหญ่ คนข้างๆ เคาะประตูสามครั้งแล้วเปิดเข้าไปข้างใน ห้องนี้ถูกตกแต่งอย่างดี ภายในห้องเป็นโทนสีเทาขาวมีโซฟาตัวใหญ่แล้วก็โต๊ะทำงานที่อยู่กลางห้อง
"นายครับ"
เกาอี้ที่อยู่หลังโต๊ะทำงานถูกหมุนกลับมา เผยให้เห็นผู้ชายที่นั่งอยู่สายตาของเขาจ้องมาที่ผมนิ่งๆ ตอนแรกผมก็จ้องกลับอยู่หรอกแต่พอนานเข้าต้องหลบสายตาไปก่อน ก็เขาหล่ออะให้มองนานๆ มันก็เขินไง
"นี่รุ่นน้องผมเองครับ มันมาสมัครงาน"
"..อืม"
"ฉันรับ"
ห๊ะ.. ง่ายไปป่ะวะ เขาไม่ได้คิดว่าผมมาเป็นคนสวนหรอกใหม่มั้ย งานบอดี้การ์ดเลยนะเว้ย เขาจะไม่ถามประวัติผมสักหน่อยเหรอวะ อุตส่าห์เตรียมคำพูดมากตั้งเยอะ
"ไอ้เข็ม ขอบคุณนายดิ"
"ขะ..ขอบคณครับ"
เขาพยักหน้ารับมุมปากยกขึ้นเล็กน้อย นี่ผมไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ยว่าหน้าเจ้านายคนใหม่ผมโคตรเจ้าเล่ห์เลย
"อิฐออกไปก่อน"
"ครับ" ผมก็กำลังจะก้าวขาเดินตามอีกคนออกไป
"ส่วนนาย ฉันยังไม่อนุญาตให้ออก"
พี่อิฐส่งสายตาให้ผมทำนองว่ามันไม่มีอะไรหรอก แต่ผมก็ยังเกร็งอยู่ดี ผมเข้ากับคนค่อนข้างยากตั้งแต่เด็กยันโตก็มีเพื่อนไม่กี่คนเอง พี่อิฐแกเดินออกไปได้สักพักแล้วในห้องตอนนี้เหลือแค่ผมกับเขา เราทั้งสองไม่ได้พูดคุยกันสักคำบรรยากาศมันเลยโคตรจะอึดอัด
"นายอายุเท่าไหร่"
"21ครับ" ผมตอบเขาแต่หน้าก็ก้มมองมือตัวเองอยู่อย่างนั้น
"จบอะไรมา"
"ปวช.ครับ
"อืม.."
"เงยหน้าขึ้นแล้วมองฉัน"
ผมค่อยๆ เงยหน้าขึ้นตามที่คนตรงหน้าบอก เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม เอามือมาจับคางผมแล้วยื่นมามาใกล้ๆ
"ไม่ต้องกลัว ฉันไม่กัดนายหรอก"
"..."