“พิมพ์ต้องตอบแทนบุญคุณแม่ใหญ่แน่นอนค่ะ”พิมพ์พิลาก้มหน้า ไม่กล้าสบสายตาดุๆ นั้น
“งั้นก็ไปดูแลตาเต เป็นการตอบแทนบุญคุณฉัน”
“แล้วงานพิมพ์ล่ะคะ”
“ฉันจะให้แกไปอยู่บ้านตาเต ส่วนแกจะลาออกจากงานที่ทำหรือไม่ นั่นก็แล้วแต่แก”เพ็ญแขบอก “แกเองก็เพิ่งไปทำงานได้แค่สองเดือนไม่ใช่เหรอ ถ้าแกออกซะคน ทางนั้นเขาก็คงหาคนใหม่ได้”
“แต่ถ้าพิมพ์ออก ..”
“พ่อแกก็แอบให้เงินแกทุกเดือนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ แกคงไม่อดตายหรอก”
“ ..”พิมพ์พิลาพูดอะไรไม่ออก
จะบอกได้อย่างไรว่าเธอไม่อยากไปดูแลเตโชก็เพราะ ยังตัดใจจากเขาไม่ได้
ถ้าต้องไปอยู่ใกล้ชิดกัน มันก็ยิ่งทำให้ให้เธอช้ำใจ
ผู้ชายคนนั้นเคยทิ้งเธอไป แต่เมื่อเธอเริ่มทำใจ ก็จะต้องไปดูแลเทคแคร์เขา แล้วอย่างนี้ จะตัดเยื่อใยความรักได้อย่างไร